काव्यलेखन : शब्दखूण

दुरदेशीचा पक्षी मी,
दुरुन खूप आलो आहे.
क्षणभर इथे घरटे माझे,
लवकरच प्रस्थान आहे.
आलो कुठुन इथे लक्षात नाही,
जाणार कुठे,ना हे माहीत आहे.
इथे मर्त्य सर्व,फक्त अस्तित्व उरते,
अगणिक रंग त्याचे,एकेक उलगडत आहे.
उन,पाऊस,वारा भोगते ते शरिर,
"मी" कोण? ज्याला न यांचा स्पर्श आहे.
दुःख,विलास,आनंद अनुभवते ते मन,
तो "मी" कोण जो चिदानंद आहे.
हा अहंकार भाव मिथ्या,नव्हे सत्य,
तो "मी" कोण जो याचा सर्वसाक्षी आहे.

सोमवार, १४/७/२०२५ , ५:४० PM
अजय सरदेसाई - मेघ

विषय:

साहित्य

शब्दखुणा:

कबुली

Submitted by निखिल मोडक on 20 July, 2025 - 00:39

मला भूत छळते म्हणुनी लिहितो
असे काय माझ्या कलेची मिराशी
तुला वाटते मी कवी कोण मोठा
इथे चार ओळी येती गळ्याशी

©निखिल मोडक

विषय:

काव्यलेखन

शब्दखुणा:

भूत

मिराशी

विविध ऋतुंवरील कविता

Submitted by टवणे सर on 17 July, 2025 - 11:26

मी राहतो तिथे आम्ही काही साहित्य प्रेमी अनियमितपणे उपक्रम करतो. त्यात विविध ऋतुंवरील कवितांचे सादरीकरण असा एक विषय डोक्यात आहे. त्यासाठी बरीच शोधाशोध केली तरी फक्त पावसाळ्यावरीलच कविता सापडत आहेत. त्यातल्या काही कवितांचे दुवे खाली देत आहे.

विषय:

काव्यलेखन

शब्दखुणा:

#कविता

गुरु महिमा

Submitted by हर्षल वैद्य on 15 July, 2025 - 13:09

आंधळ्या वाटेने । चालतोचि आहे ।
पुढे काय पाहे। दिसो नाही ॥

कितीक जन्मांची । कर्मे ही चालली ।
आणिक उरली । किती एक ॥

कर्मफलाशेचा। मोह तो सुटेना।
वाट ती सरेना । पायातील ॥

देही जन्म झाला । देही अडकला ।
देहचि मानिला । सत्यरूप ॥

देहभोग कांक्षा । तेवढी उरली ।
अतिप्रिय झाली । देहसुखे ॥

कामांधतेपायी । लोपलासे धर्म ।
सततचे कर्म । असत्याचे ॥

पुरता रुतलो । कामाच्या कर्दमी ।
जीव अर्थकामी । अज्ञानी गा ॥

कामकाननी ह्या । प्रकाश दिसेना ।
वाट सापडेना । गुरूविण ॥

विषय:

शब्दखुणा:

सोडून दिलंय

Submitted by जोतिराम on 10 July, 2025 - 10:28

हो, मी आता रडणं सोडून दिलंय
रोज रोज मरणं सोडून दिलंय
बोलताना समोरून उत्तर अन
ऐकताना झुरणं सोडून दिलंय

मानाची इच्छा, प्रेमाची अपेक्षा,
रोजच होणारी त्या शब्दांची समीक्षा
प्रतीक्षा, शुभेच्छा, सदिच्छा साथ
स्वेच्छेने पुरवणं सोडून दिलंय

हो, मी आता रडणं सोडून दिलंय

वाद - अनुवाद, साद - संवाद,
उगाच द्यायचा म्हणून प्रतिसाद
सगळे नाद, दाद, विवाद, संवाद,
आता वापरणं सोडून दिलंय

हो, मी आता रडणं सोडून दिलंय

विषय:

शब्दखुणा:

पैलतीर

Submitted by दत्तात्रय साळुंके on 10 July, 2025 - 07:26

बाळमुठीतून शैशव गळालं
पण तो खुळखुळा सुखाचा
घट्ट तसाच हातात
अवघी हयातभर रुणझुणला
रमत गेलो त्याच्या संगे
कधी पडलो, रडलो,लढलो
खुळखुळा सुटला नाही
थांबला नाही नाद त्याचा
सरला नाही शोध सुखाचा
हल्ली त्याचा क्षीण आसक्त आवाज
जागवतो एक शुष्क एकाकी झाड पैलतीरावर
अगांवर ब-या,वाईट अनुभवाच्या
सुरकुत्या चढलेलं
विशाल वयस्क ताठ खोड
वाकलेले खांदे
शुष्क फांद्या एकटक आभाळात आधार शोधणा-या
विमनस्क, निराधार
जगाच्या कोलाहलात एकट्या