घर घेतल्यावर थोड्याच काळात आम्हाला जाणवलं होतं की ही खरं तर एक हॉंटेड (छोटीशी) मॅन्शन आहे. चांगलं नवं कोरं घर घेतलं होतं, पण बिल्डरचा बुढाबाबा सेल्समॅन, थरथरत्या हातातला मिणमिणत्या वातीचा कंदील डचमळत वगैरे 'क्या बताऊँ बाबू! आजसे पचीस साल पहले यहाँ एक कोलीवाड़ा हुआ करता था. खेतीबाड़ीके और फिर बादमें मकान बनवानेकी लालचमें सारे कोलियोंको जमीनमें गाड़ दिया गया. तभीसे अमावसकी रातको कईं बार वे कोली जमीनसे ऊपर आनेकी कोशिश करते रहते हैं.' असलं काही बोलला नाही तेव्हा. गोरा असल्यामुळे त्याला कदाचित माझ्याएवढं चांगलं हिंदी येत नसेल.
निवाल्या सर्व वृत्ती ,ईच्छांचा पाचोळा झाला
पेटवला अग्नी मनांत आणि तो कचरा राख केला
आत्म सुखात नग्न न्हाऊन मी लूटला स्वानंद
नको नको ते जोपासले वृत्तींनी माझ्या छंद
पुळणीवरून चालतांना मागे वळुन पाहिले
पाऊल खुणा पाहुन माझ्या, मनी वैराग्य दाटले
मेघ गर्जना आसमंती,मग अश्रू डोळ्यांत माझ्या का दाटले
अलवार आनंद-स्मित मी हळुच, का सर्व सद जनांत वाटले
आयुष्याच्या या वळणावर नको अहिकाचा बडिवार आता
चरणांशी तुझ्या आलो नाथा, नोको लोटूस मज तू दूर आता
शुक्रवार १९/०४/२०२४ ०३:३० PM
अजय सरदेसाई (मेघ )
तम मम हृदयी चे विरून जाऊ दे
तव प्रकाशे कणंकण भरून जाऊ दे
तम मम हृदयी चे विरून जाऊ दे
चैतन्य मम कणाकणांतुन झरू दे
गडद अंधारास प्रकाशाने गिळु दे
तम मम हृदयी चे विरून जाऊ दे
दिप कृपादृष्टी चे तुझ्या तेऊ दे
त्या दिपांनी आयुष्य माझे उजळू दे
तम मम हृदयी चे विरून जाऊ दे
लखलखते तारांगण त्या नभातले
हृदयांत साठवून जरासा ठेऊ दे
तम मम हृदयी चे विरून जाऊ दे
ब्रम्हांडाचे हिरण्यगर्भ ते म्या पाहिले
दिपले मनःचक्षू तसेच राहु दे
तम मम हृदयी चे विरून जाऊ दे
पन्नाशी माझी उलटुन गेली
साठी अजुन आली नाही
माझी अक्कल म्हणून तरी
साठी 'अक्कल नाठी' झाली नाही
खरं सांगायचं माझ्या मित्रांनो तर
मी वय गृहीत कधी धरलच नाही
हे आयुष्य माला आज सुद्धा
शिकवायचं नवं सोडत नाही
रोज रोज मी शिकतच असतो
माझ्या आयुष्यातुन नविन काही
सोमवार, ०१/०४/२०२४ ,०७:५७ PM
अजय सरदेसाई (मेघ)
https://meghvalli.blogspot.com/
तुझ्या नी माझ्या भेटी गाठी
डोळ्यांत सखे दिठी दिठी
पहा झाडां वर सांजवेळी
काजव्यांचे ग दिवे किती
मन वेल्हाळ, वेल्हाळ मती
हृदयांत चांदण्यांचे झरे किती
एकच उत्तर सखे मम ओठी
तरी विचारतेस मज प्रश्न किती
प्रारब्ध संचित माझे का असे
जवळी तु, तरी तूच दुर किती
सोमवार ०१/०४/२०२४ ,०५:५६ PM
अजय सरदेसाई (मेघ )
दिठी दिठी = नजरेतल्या नजरेत, द्रुष्टाद्रुष्टी
वेल्हाळ = वेडं
मती = बुद्धी
प्रारब्ध = नशीब , Destiny
संचित = साठवलेले , जमा झालेले
तुझ्या नी माझ्या भेटी गाठी
डोळ्यांत सखे दिठी दिठी
पहा झाडां वर सांजवेळी
काजव्यांचे ग दिवे किती
मन वेल्हाळ, वेल्हाळ मती
हृदयांत चांदण्यांचे झरे किती
एकच उत्तर सखे मम ओठी
तरी विचारतेस मज प्रश्न किती
प्रारब्ध संचित माझे का असे
जवळी तु, तरी तूच दुर किती
सोमवार ०१/०४/२०२४ ,०५:५६ PM
अजय सरदेसाई (मेघ )
दिठी दिठी = नजरेतल्या नजरेत, द्रुष्टाद्रुष्टी
वेल्हाळ = वेडं
मती = बुद्धी
प्रारब्ध = नशीब , Destiny
संचित = साठवलेले , जमा झालेले
१. आधी माझ्याकडे पेंडींग पुस्तकं नसायची. लायब्ररीतून आणायचो, वाचून झाली की परत दुसरी आणायचो. पण मग हळूहळू हावरटासारखा स्टॉक करायच्या मागं लागलो. दिसलं, चांगलं वाटलं की आणायचं. वाट बघायला नको, हक्काचं आपल्याजवळ असलं की हवं तेव्हा वाचू शकतो, हे समर्थन.
आता होतासी
लपलासी कोठे
सख्या पांडुरंगा
शोधू तुज कोठे
लपंडाव देवा
का खेळिसी
पोच माझी नाही
तुज शोधू मी
मन ना निर्मल
बुद्धी ना विमल
मी दुर्बल सर्व ठायी
कागा विठाई परिक्षिसी
धरी हात आता
का देसी चिंता
भवार्ण तरावया
मज बळ नाही
जरी तु देवा
आला न भेटीस
नाव रख्माईस
बघ सांगेन मी
या उपरी जरी
तू न कृपा करी
चंद्रभागा कुशीत
देवा जाईन मी
'मेघ' म्हणे देवा
तिढा सोडवा हा
खेळ तो मांडावा
किती तव भक्ताचा
परमात्मा परात्परू
पाविजे मज लौकरू
मी विश्वाचे लेकरू
प्रार्थी तुझे ठायी
तव चित्त चिदंबरू
काया ती अगोचरू
ते चक्षू सोम-सुर्यु
तुज देखिजे केवी
मज नको अष्ट सिद्धी
मज नको नव निधी
सदा जवळिक तुझी
देई कृपाळा
सहस्रसाराचा परिमळु
परमानंद आळुमाळु
मिळो दे रे कृपाळू
नित्य मज
तूची सदा सर्वकाळ
करशी माझा संभाळ
माझे तुची आभाळ
न करी आबाळ
बालकाची
आता सरते शेवटी
तव एकची विनंती
मुक्ती द्यावी गोमटी
सायुज ती
एकांतात दुरुन बोलावी कोण मला
सावल्या कुणाच्या खुणावतात मला
गुप्प अंधार,आणि दुसरे ना काहीच
त्या गडदांत सुद्धा कोण दिसे मला
मन बेचैन, भीतीने दाटले रोमांच
सुर भयाण, निरंतर ऐकु येती मला
ते डोळे मजवर सतत नजर ठेवून
काळोखातून वटारत असती मला
सांगा कुणी तरी कोण ते अनोळखी
ज्यांची ओळख वाटते नकोशी मला
गुरुवार , २८/०३/२०२४ , ०४:२७ PM
अजय सरदेसाई (मेघ)
https://meghvalli.blogspot.com/