चित्रपट

प्रेम!

विशुद्ध प्रेम! विरहातले प्रेम!! पावसातलं प्रेम!!!

प्रेमाच्या अनेक छटा,एका आयुष्यात न समजणाऱ्या.

७०च्या दशकात अशीच एक प्रेमकथा देशाच्या 'देवभूमी'त, केरळमध्ये फुलली आणि त्यांच्या विरहाने आणि प्रेमकथेच्या दुर्दैवी अंताने अजरामर केली.

एस. विमल यांच्या 'एन्नु निंटे मोइदीन' (तुझाच फक्त, मोईदीन) या २०१७च्या मल्याळम चित्रपटाने भाषा, प्रांताच्या भिंती कधीच न मानणाऱ्या या 'प्रेमाची गोष्ट' चंदेरी पडदयावर आणली आणि जगभरातील लोकांचे डोळे त्या प्रेमवीरांसाठी पाणावले.

सापळा - प्राईम व्हिडीओ
दिग्दर्शक - निखिल लांजेकर
निर्माते - शिवकाल से दिग्पाल लांजेकर, चिन्मय मंडलेकर और उनके बहोत सारे साथी.
कलाकार - समीर धर्माधिकारी, नेहा जोशी, दीप्ती केतकर आणि चिन्मय मंडलेकर ( कळलं ना ?)

चित्रपटाचा प्लॉट चार ओळींचा आहे. पण त्याची ट्रीटमेंट हिचकॉकच्या रहस्यपटांची आहे असा दिग्दर्शकाचा आणि लेखकाचा (श्रीनिवास भणगे) समज आहे. तसा संवाद एका पात्राच्या तोंडी आहे. पात्राच्या तोंडून लेखकच बोलतो किंवा नाही बोलत. " इंग्रज गेला तो कंटाळून" हे वाक्य पुलं च्या मनातले नसून पात्राच्या तोंडचे आहे. इथे मात्र संशयाला जागाच नाही.

स्वातंत्र्यवीर सावरकर चित्रपट - रणदीपनं यशस्वीरीत्या पेललेलं आव्हान.
मी स्वातंत्र्योत्तर काळात जन्माला आल्यामुळे पारतंत्र्याच्या अनुभवातून होरपळून निघालेले नाही. तरीही बालभारतीच्या पुस्तकात वा इतिहासविषयक ग्रंथांत तत्कालीन भारताबद्दल वाचनात आलेलं. त्यामुळे स्वा. सावरकर हे नाव तेव्हापासून परिचित. मराठीच्या पुस्तकात 'माझी जन्मठेप' मधले एक- दोन प्रसंग होते. त्या संदर्भात पुढे मूळ पुस्तक वाचलं. 'काळे पाणी' व '१८५७ चे स्वातंत्र्यसमर' अशी पुस्तकं वाचल्यानंतर मग वीर सावरकरांची लेखनशैली व एकंदर देशकार्य व तत्संबंधी लेखनाचा सूर आणखीन थोडा उमगत गेला.

आधीचा धागा भरला म्हणून हा नवीन धागा.

नवीन प्रदर्शित होणार्‍या चित्रपटांच्या ट्रेलरवर चर्चा करायला हा धागा.
मराठी, हिंदी, ईंग्लिश तिन्ही भाषेतील चित्रपट याच धाग्यात चालतील.
चित्रपट प्रदर्शित झाल्यावर आणि बघितल्यावर मात्र चित्रपट कसा वाटला हा धागा वापरा

जुना धागा ईथे - https://www.maayboli.com/node/61689

(फोटो असाच उदाहरण म्हणून)
आधीच्या धाग्यावर प्रतिसाद मर्यादा उलटल्याने हा नवा धागा काढत आहे.
होऊन जाऊद्या सुरू!! लोकांना आपली अलौकिक प्रतिभा ओळखण्याची संधी द्या.जमिनीवरील माती, चेहरा झाकलेल्या दृश्यातील केसांचे वळण,मागची झाडे, समुद्रात जहाज,पडलेली अंगठी,नातेवाईकांवरून दिलेले क्लू यावरून गाणी ओळखण्याचा आत्मविश्वास आणि बुद्धीला धार करण्याची संधी द्या.

आधीचा भाग इथे आहे:
https://www.maayboli.com/node/77818

काल यु-ट्युब वर ह्या चित्रपटाचे ट्रेलर पहावयास मिळाले. इतक्यात येतोय असे दिसते.

भारताच्या उत्तर-पूर्व भागात ऑफिस कामा निमित्ते प्रवास करतांन्ना ह्या व्यक्तीचे नांव बर्‍याच जणांकडून ऐकले तेंव्हा परराज्यात आपल्या मराठी व्यक्तीचे नांव ऐकल्याचा अभिमान वाटला होता. तेथील रस्त्यांच्या दर्जाच्या फरकाचा माझा पण अनुभव चांगलाच होता.
नागपुरचेही रस्त्यांचे स्थित्यंतर पाहून एक पुणेकर म्हणून हेवा वाटतो.

चित्रपट अवश्य पाहीन. तुर्तास वाट पाहतोय.....

खूप दिवसांनी का असेना पण मी शेवटी ‘मी वसंतराव’ हा चित्रपट बघितला. थियटेरमधे बघणे झाले नाही पण Jio Cinema वर बघायला सुद्धा उशीरच झाला. उशीरा सिनेमा बघून त्यावर काही लिहिण्यात हा फायदा असतो की बऱ्याच मंडळींनी सिनेमा बघितला असतो त्यामुळे कथानक माहिती असते. अशा वेळेला काही लिहिणे म्हणजे चित्रपट बघितल्यानंतर दोन व्यक्तीनी केलेल्या गप्पा असतात तेंव्हा गप्पाच मारु या. चित्रपट तसाही चरित्रपट आहे त्यामुळे शेवटी काय होणार आहे हे माहिती असतेच फक्त हा प्रवास कसा उलगडत जातो तेच बघण्यात खरी मजा आहे. ती मजा चित्रपट बघितल्यानंतरच कळते, तेंव्हा चित्रपट नक्की बघा आता टिव्हीवर देखील येतोय.

परवाच जितूजींचा बड्डे झाला. मधे त्याची काही गाणी बघत होतो. तीही त्यात जितू आहे म्हणून नाही तर इतरच कारणांनी. (थांबा थांबा. मी हिम्मतवाला, मवाली बद्दल म्हणत नाहीये. 'ये मुलाकात एक बहाना है' सारखी गाणी ऐकायला छान आहेत म्हणून लावली होती). तेव्हा जाणवले की जितेंद्रच्या पिक्चर्स मधे असंख्य पिक्चर्स असे होते की त्याचे जिच्याशी प्रेम जमले तिच्याशी त्याचे क्वचितच लग्न व्हायचे. त्यामुळे एखाद्या आनंदी गाण्यात ती "एक्स" रडताना दिसते.

अमरीश पुरीला आपण "बावजी" च्या रूपात अनेकदा पाहिले आहे. तो लंडन मधे ब्रिटिशांसारखा व अमेरिकेत अमेरिकनांसारखा असतो पण त्याचा भूगोल व दिशाज्ञान तसे कच्चेच. साधे लंडन मधे आपल्या घरून आपल्याच दुकानात जायला तो पुण्यातील रिक्षावाल्याने नवख्या व्यक्तीस फिरवून न्यावे तसा कोठून कोठून फिरून जातो. अमेरिकेत त्याच्या हॉलीवूड मधल्या म्हणजे समुद्रकिनार्‍यावरून बरेच मैल आत असलेल्या शहरातील घराखालीच समुद्रकिनारा व मरीना असतो, व त्या शहरातील "सबसे बडा पेपर" हा न्यू यॉर्क टाइम्स असतो. त्याला १८ मुले व १७ मुली असल्यातरी एक मानलेला मुलगाही असतो. व तो फावल्या वेळात भारतात आल्यावर ताजमहाल चा गाइड बनतो.

काही आकडे देतोय- साभार इंटरनेट.
बॉक्स ऑफिस कलेक्शन्स cr -
पुष्पा - 365
ररर - 1050
केजीफ 2 - 300 (रिलीज होऊन पहिले दोन दिवस)

केजीफ पुष्पा ला ओव्हरटेक करेलच आणि कदाचित ररर पेक्षाही पुढे जाईल...

आता तुम्ही जर हिंदी चित्रपटांचे कलेक्शन बघाल तर ते 100 आकडाही गाठू शकले नाहीयत... अपवाद आलिया चा गंगुबाई आणि काश्मीर फाईल्स... बच्चन पांडे , अट्याक तर फ्लॉप आहेत..
बधाई दो आणि झुंड चे आकडे तर डिसपॉईंटिंग आहेत...

असेही नाही कि साऊथ चित्रपटांचे कलेक्शन फक्त साऊथ मधून आहे.. हिंदी बेल्ट मधूनही शंभर दोनशे कमवतायत...