"नको करायला यावर्षी काही.मस्त मस्त पाककृती आल्यात, बुकमार्क करून ठेवाव्या,करून पहाव्या."
"वेडी आहेस का?यावेळी किमान सोपे पेपर आलेत.पुढच्या वर्षी उकडीचे मोदक, सुरळी वड्या किंवा पुरणमांडे वगैरे आले तर?संधी दारावर परत परत नॉक करत नसते.मायगेट च्या नोटिफिकेशन सारखं तिचं नोटिफिकेशन ती एकदाच देते."
पहाडी पेरू चाट
एका रिलमधे ही रेसिपी बघितली. मूळ रेसिपित संत्र आहे . पण आता संत्री उपलब्ध नाहीत . त्याला पर्याय म्हणून घरात असलेला पेरू वापरला. संध्याकाळच्या भुकेसाठी झटपट, हेल्दी आणि चटपटीत प्रकार आहे .
साहित्य :
एका मोठ्या पेरूच्या सोललेल्या फोडी, ४/५ लसूण पाकळ्या,
१ हिरवी मिरची, १ चमचा जिरे,
मूठभर बारीक चिरलेली कोथिंबीर ,
चवीनुसार लाल तिखट, मीठ , साखर
कृती:
प्रत्यक्षात लागणारा वेळ * : ३ दिवस
लागणारे जिन्नस *:
छान पिकलेला न सोललेला अननस.
चार लवंगा
एक दालचिनीची लहान काडी
एक कप ब्राऊन साखर/ गूळ/ साधी साखर
पाणी
एक मोठी घट्ट झाकणाची बरणी
क्रमवार पाककृती *
ही मूळ मेक्सिकन रेसिपी आहे. अननसाची सालं काढण्यापूवी तो हलकासा धुवुन घ्या. फक्त पाण्याखाली धरा फार चोळू वगैरे नका.
गणितं सोडवताना तुम्हाला असं कधी वाटलंय का की या गणिताचा उगम नेमका कुठून झालाय? मला हा प्रश्न स्वयंपाक करताना नेहेमी पडत आलाय. जेवणातला साधा भात तो काय. चिखलात ती भाताची रोपे लावायची, पीक घ्यायचं… मग कापणी, मळणी, कणसातून निघालेल्या दाण्यांना पॉलिश… असा तो तांदूळ आपल्या घरात येतो. त्याच्यापासून किती पदार्थ. नानाविध भातांचे प्रकार आहेत, पेज, खीर, इडली डोसे, पोहे, चुरमुरे, पिठीचे मोदक, उकड, पापड… पापडात पापडखार घालायचा शोध कोणी लावला? तळणी केव्हा आणि कशी सुरु झाली? असे अनेक प्रश्न आहेतच.
भाग ४ मधे देखील २००० पेक्षा जास्त प्रतिसाद झाल्याने हा पाचवा धागा सुरु केला आहे
इथे फक्त पाककृतींबद्द्ल प्रश्न विचारणे अपेक्षित आहे. नवीन पाककृती इथे लिहू नयेत. त्या लिहिण्यासाठी "नवीन पाककृती" हा लेखनाचा धागा वापरावा. असे केल्याने पाककृतींचे योग्य वर्गीकरण होईल, सगळी माहिती एका ठिकाणी संकलित होईल व भविष्यात ती पाककृती शोधणार्‍यास सोपे पडेल.
आधीचे धागे
पाककृतींचं पुस्तक कशासाठी वाचायचं?
अर्थात, स्वयंपाक करण्यासाठी!
हे वरवर अगदी सरळ उत्तर वाटत असलं, तरी पाककृतींची पुस्तकं वाचणारे अगदी दर्दी लोक तुम्हांला याव्यतिरिक्त अनेक कारणं सांगतील. असं एक खास पुस्तक नुकतंच पुनःप्रकाशित झालंय. पण हे नुसतं पुनःप्रकाशन नसून त्या पुस्तकाचं 'पुनरुज्जीवन' आहे असं या पुस्तकाला पुन्हा जन्माला घालणाऱ्या मंडळींचं म्हणणं आहे. हे पुस्तक म्हणजे 'सूपशास्त्र'.
साहित्य :
सारणासाठी -
आळीव/ हाळीव - ५० ग्रॅम
ओलं खोवलेलं खोबरं - २ वाट्या
गुळ - १.५ वाटी
वेलची पावडर
उपवास मोदक पारीसाठी -
वरई पीठ - १ वाटी
पाणी - १ वाटी
लोणी/ तेल - १ चमचा
चवीपुरते मीठ
उपवास शाही मोदक पारीसाठी -
काजू - १ वाटी
साखर - अर्धी वाटी
पाणी - पाव वाटी
साहित्य
पारीसाठी-
१) २ भांडी (अंदाजे पाव किलो) बासमती तांदूळ पिठी - घरी करणार असाल तर बासमती तांदूळ धुवून, खडखडीत वाळवून पीठ करावे. मी तयार पीठ वापरते.
२) पीठा इतकेच पाणी
३) १ चमचा लोणी किंवा तेल
४) चिमूटभर मीठ
सारणासाठी-
५) २ नाराळांचा चव ( अंदाजे ३ भांडी) ताजा खोवला असेल तर उत्तम - खोबरं खोवताना चॉकलेटी, पाठीचा भाग घ्यायचा नाही. पांढरं शुभ्र खोबरं घ्यावं.
६) गूळ - २ भांडी (गोडाच्या आवडीप्रमाणे वाढवा/ कमी करा) चिरून किंवा जरा बारीक करून घ्यावा.
७) वेलदोड्याची पूड
