सुभाषबाबू

मागच्या भागाकडे जाण्यासाठी कृपया इथे टिचकी मारा.

आज पहाटे पहाटेच अभिरूपाच्या आवाजात गच्चीवरच्या खोलीतून बैरागी भैरवचे सूर घुमत होते.

सहा वाजत आले तसं तिने भजन म्हणायला सुरूवात केली.
तिचे वडील देवळातून आले होते. अशा प्रसन्न वातावरणात लेकीचा गोड स्वर कानावर पडल्याने ते आनंदीत झाले.
एकदम वर गेलं कि मग मूड जाईल म्हणून ते स्वयंपाकघराजवळच्या चौकात ओट्यावर बसून राहीले. रूपाच्या आईने ते दृश्य बघितलं आणि आपल्याकडून काही चुकलं कि काय म्हणून लगबगीने ती त्यांना कही हवंय का म्हणून विचारू लागली.

३

मागच्या भागाकडे जाण्यासाठी इथे टिचकी मारा.

लोकेंद्रनाथांची लगबग सुरू होती.

अभिरूपाची आई त्यांच्यावर चिडली होती. पाहुणे शाकाहारी कि मांसाहारी हेच विचारलेलं नव्हतं नवरोबांनी.
ही काही पहिली वेळ नव्हती धांदरटपणाची. अशा वेळी काय करावं हे पण सांगत नाही हा माणूस.
आणि सांगूनही फायदा नाही.