पिसापिसांचा कोंबडा
पिसापिसांचा कोंबडा
रंगबिरंगी केवढा
तुरा सुरेख लालेल्लाल
दिमाखदार मस्त चाल
दाणे टिपतो निवडून निवडून
किडे खातो जमिन उकरुन
ओरडतो कुकच् कु
कोंबडेभाऊ कुक्कुड कू
कविता हा आमचा प्रांत नव्हेच.
पण कोणे एके काळी आम्ही महा कष्टाने दोन चार कविता प्रसवल्या होत्या.
अर्थात मुक्तछंद.
त्यातिल एक:
नि:शब्द रात्र
भयाण भेसूर
अंधारात चाचपडत
शोधताहेत कुणी मोती।
आशेच्या डहाळीवर
वेडी पाखरं
वाट पहाताहेत
कोंबडा आरवण्याची॥