वास्तवावर विस्तव

आज वास्तव नको आहे
कारण ते भाजून काढते
भावनांच्या वासनांच्या
पोळ्या भाजणे सोपे जाते

या पोळ्या खाणाऱ्यांना
माज चढतो जातीधर्माचा
मग लहान बालकांनाही
हाती शस्त्र दिले जाते

जुमानणे मानवतेला
स्वप्नातही न दिसे त्यांना
खोटी स्वप्ने वीरगतीची
खोट्या खोट्या आहुतीची

वास्तवाची परवड फरफट
स्वार्थ साधी त्यांचा झटपट
तरीही उरतो स्लेष खऱ्याचा
अवास्तवाची होई चिकित्सा

अन्यायाचे पितळ उघडे
मुलामा सोन्याचा उतरे
आता फक्त वाट पाहाती
" संभवामि युगे युगेची "

अरुण कोर्डे
©®