पुंडलिक एक नाही

आज सकाळीच म्हणे
एक प्रसंग घडला
पंढरीच्या वेशीतून
विठू बाहेर पडला

हाल विचारू भक्ताला
आज त्यालाही वाटले
साध्या पाऊल वाटेने
गाव दूरचे गाठले

चंद्रमौळी झोपडीच्या
विठू येताच दाराशी
थांब बाहेरच देवा
आली आरोळी कानाशी

आला कसा अचानक
नाही निरोप धाडला
कसे स्वागत करावे
प्रश्न भक्ताला पाडला

आता आलाच आहेस
मग बस जेवायाला
पण गोडधोड नाही
माझ्याकडे वाढायाला

झोप कोपऱ्यात जिथे
नाही गळणारं पाणी
नवी गोधडी काढतो
तुझ्यासाठी चक्रपाणी

दिस उजाडण्या आधी
जाऊ दोघंबी शेताला
तुझा आधार मिळेल
लावू पाभर मातीला

पोरं शहराला गेली
इथं म्हातारा म्हातारी
टाळ कुटण्यात गेली
बाकी जिंदगीच सारी

फार काही नको देवा
आता कायमचा रहा
माझे भिंतीशी बोलणे
जरा जवळून पहा

मला जमतही नाही
तुझ्या पंढरीची वारी
तिथे गर्दीत तुलाही
कशी सांगू दुःख सारी

आता झाली पंचायत
विठू तिथे स्थिरावला
तुझ्या भक्तीत गुंतलो
विठू मोठ्याने बोलला

एक असेल विठ्ठल
पुंडलिक एक नाही
हट्ट भक्ताचा मोडाया
मन धजावले नाही

आता थांबू इकडेच
जरा माणसात फिरू
पंढरीच्या छताखाली
मग सवडीने शिरू

दार उघडेच होते
मंदिराचे पंढरीला
विठू परत येईल
आस लागली मूर्तीला

याचि डोही याचि डोळा
भक्त विठूने पाहिला
देव भक्ताच्या गावाला
त्याच्या सोबत राहिला

- किरण कुमार