वेशीवरती

वेशीवरच्या रस्त्याभोवती दाट तरूंची राई
पिंपळदेवाभवती भरते गूढ विधींची घाई
माथी मळवट भरून रडते कुणी बंधक बाई
मंत्र तंत्राच्या जयघोषाने देवराई स्तब्धत जाई

गुंतलेल्या सर्पिल्या लहरीं चमचम धावत येती
शेवटची ती निघते नौका, पाय थिजूनी जाई
गजबजलेल्या एक शहरी नवयौवना कोणी
नकार देई बंधनसूत्रा भरून ये नवलाई

या क्षितिजाखाली आहे मुक्त पंखांची जोडी
घे उचलुनी जरा या भिंती, घे नभी भरारी
विहरत नित नवीन उंची, ओळख ती मिळावी
वेशीवरती धास्तावली दाट तरूंची राई

शहरातुनी येतो गावी जुनाट उखडी रस्ता
पिंपळदेवाभवती प्रकटते जीर्ण संस्कृतखाई
ग्राम्यबेड्यानी जखडून गेली बंडखोर ही बाई
शहर असो वा गाव असो , जागते गं देवराई