आभाळमाया

. मायेची पखरण

माया असते आईची
नाही होऊ देत आबाळ
अहोरात्र तिज चिंता
सुखी राहो तिचा बाळ.

आभाळाची विशालता
कशी करणार मोजणी
भाव मातेचे प्रेमळ ,मायेचे
अशक्यची, शब्दांत मांडणी .

माता असो पशू पक्ष्यांची
माया उरात आभाळभर
जरी ,गगनी घेतसे भरारी
मायेची नजर पिलावर .

गुरू शिष्याचे प्रेम
असतेच मनी खास
अर्जुन शिष्यास, कृष्णाने
विश्वरूप दाविलेच ना हमखास!.

निर्मिले एकची आभाळ
विधात्याचे, असे ते वरदान
सारे विश्व एकची कुटुंब
समतेची देत शिकवण महान.

आभाळ माया ईश्वराची
किती वर्णावी तिची महती
लिहीता संपेल जीवन काळ
शब्द ते तोकडे भासती.

वैशाली वर्तक
अहमदाबाद