फकीर

Submitted by रानभुली on 17 May, 2025 - 10:19

स्वयंवर भरले सौंदर्याचे
विजा घेऊनी आले राजे
अंबर वाकून उतरले जिथे
चमचम नटव्या तारकांचे

कुणी पसरली भगवी वाळू
शुभ्र देखण्या वैराग्यावरती
हिर्‍या माणकांची श्रीमंती
लखलखली अलंकारांची

उमरावी आसमंती कंदील
उजळत गेले उत्तररात्री
त्या रेशमी मैफिलीमधले
सूर विहरले नदीच्या पात्री

त्या नदीतला फकीर कोणसा
एकतारीसवे बेभान गायला
त्यास नुरले भान कोठले
उमटले गाणे शब्दांबरीचे

एकतार्‍यासंगे नाचे फकिरी
स्वयंवर थबकले महालीचे
खुदकन हासले नटवे चांदवे
चांदणे बरसले अंतरीचे

शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

अस्मिता धन्यवाद Happy

बेफिकीरजी, तुमच्या सारख्या प्रतिभावान आणि प्रथितयश कवीने कविता वाचली हेच खूप मोठं आहे माझ्यासाठी. धन्यवाद तुमचे.