Submitted by चेराज on 14 March, 2025 - 04:22
माझ्या हृदयाला पालवी फ़ुटायचीच होती,
पावसासारखे तिचे येणे फक्त निमित्त झाले कदाचित.
आता ही वर खाली आडवी तिडवी पसरलेली हिरवळ;
हृदयाच्या चारही भिंतींवर शेवाळे माखलेली हिरवळ;
धो धो बरसण्यारा ढगालाही गिळू पाहणारी उंचगिरी हिरवळ;
तिला आवरण्याचे सामर्थ्य माझ्यात उत्पन्न होऊ शकेल का?
तिची न माझी वाट ही कधीच न जुळणारी;
जुळूनही कदाचित मिसळू न शकणारी;
हे ठीक आहे, असेच चांगले आहे.
तोपर्यंत दोन-चार दिवस तरी फुलांची शेती करावी म्हणतो;
नंतर तिच्या आठवणीचा श्रावण-झेंडाही मिरवता येईल कदाचित.
[सप्टेंबर २०२२]
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
क्या बात है!!! आहा.
क्या बात है!!! आहा.