------ पश्चाताप -------

Submitted by स्वप्नाली on 19 February, 2016 - 15:09

------ पश्चाताप -------

नव्हतोच कधी मी
वस्त्र परीटघडीसम शुभ्र
सांधू कुठे नात्याला
सारे फाटलेले माझे अभ्र
…………….. उशीरच झाला जरासा

अर्धोर्न्मीलीत कळ्यांचा गजरा
मुग्ध निश्वासतो मोगरा
न माळता केसात
मोजीतो घटका पूडीत
…………….. उशीरच झाला जरासा

नभ आले ओथम्बून
जल बरसी तुझे नयन
न आले मज गहीवरून
शोधीतो मी इंद्रधनूची उधळण
…………….. उशीरच झाला जरासा

कसलीही ना मज तमा
ओलान्डली मग तूही सीमा
न फूटते नव-पालवी ह्या प्रेमा
सैरवैर माधव शोधीशी रमा
…………….. उशीरच झाला जरासा

ना उरली लक्ष्मी आता सहिष्णू
भूमी अवतरले मग श्रीविष्णू
न सुटले त्यांसही कोडे संसाराचे
फेडीता कर्ज अवघे विश्व-निर्मीतीचे
…………….. उशीरच झाला जरासा

कृष्ण खरेच का माझे कर्म
निसर्गही नेमाने पाळतो धर्म
तुजविण रीते क्षण, जणू एक पर्व
मग उमजला शून्याचा गर्व
.....उशीर झाला बराचसा

-स्वप्नाली
(19/02/2016)

शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users