Login/Logout | Profile | Help |
Last 1|Days | Search | Topics
Archive through August 27, 2007

Hitguj » Gulmohar » शालिवाहन शके १९२९ (२००७-२००८) » श्रावण » काव्यधारा » कविता » Archive through August 27, 2007 « Previous Next »

Shyamli
Thursday, August 23, 2007 - 4:29 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

शलाका,काय जिवघेणं लिहितेस दरवेळेला
डोळ्यांना काय आणि कवितेला काय........सुपर्ब

Vaibhav_joshi
Thursday, August 23, 2007 - 4:55 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

सर्वांचेच मनःपूर्वक धन्यवाद .

हो .. शलाका ह्या दोन ओळींवर एक मेलच लिहीणार होतो .. उशीर झाला . रिअली सुपर्ब . मागे मी कुठल्यातरी कवितेत " स्वप्नांना डोळे फुटले " अशी ओळ लिहीली होती . पण ती कविता लिहील्या दिवसापासून तो कागद मला सापडत नाहीये . तुझ्या ओळीमुळे निदान आठवण तरी झाली . धन्यवाद .

सुधीर .. तुझा पुढचा " पोएम डे " कधी आहे ?
:-)


Vaibhav_joshi
Thursday, August 23, 2007 - 5:04 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

अतिरेक

व्यवस्थित होतं शब्दांचं दळणवळण
अन निर्विवाद होतं
दोन्ही देशातलं ऐक्य ..
कुठूनतरी
सामंजस्याची सीमा ओलांडून
दाखल झाली एक दोन अतिरेकी वाक्यं ....
लगोलग काटेरी कुंपण आलं
अन
प्रतिहल्ल्याची तयारी सुरू झाली
दोन अतिसावध देशात .
आता सर्वत्र अतिरेकी हिंडतात
निर्व्याज शब्दांच्या वेषात !!!!


Zaad
Thursday, August 23, 2007 - 6:56 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

अतिरेक अतिसुंदर रे!!! आणि तिथीवरील भाष्यही....

Prasad_shir
Thursday, August 23, 2007 - 9:34 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वैभवा, दोन्ही कविता फारच सुंदर!

सुधीर 'डेज' आवडली...


Prasad_shir
Thursday, August 23, 2007 - 10:05 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

पाऊस जोराचा... आकांताचा...


वेळ रात्रीची... एकांताची
पाऊस जोराचा... आकांताचा...

खिडकीच्या काचेवर त्वेषानं आपटणारे थेंब
घरात जरी येत नसले
तरी हृदयात खोलवर शिरत रहातात
आणि
घराबाहेरचे वादळवारे आता
मनातही वेगानं फिरत रहातात

आठवतोय
आपल्या छोट्याशा खोलीतला
तुझा कालपरवाचाच सहवास...
आठवतायत
गालांवर अजून रेंगाळणारे
तुझे हळुवार, उबदार श्वास...
अन आठवतोय
या वादळावर असलेला
तुझा निस्सीम अनाहत विश्वास...

वारं पुन्हा घोंघावायला लागतं...
मी उठतो, खिडकी घट्ट बंद करतो
पडदे पूर्ण ओढून घेतो
अन पांघरुणात शिरून झोपायचा प्रयत्न करतो
थेंबांचा काचेवरचा आवाज
आता येईनासा होतो...

मी सुस्कारा सोडून डोळे मिटतो
हळूच डाव्या कुशीवर वळतो
सवयीनं माझा हात
शेजारच्या जागेवर जातो...
अन इतका वेळ तटवून ठेवलेला पाऊस
अलगद पापण्यांतून वहायला लागतो....

वेळ असते रात्रीची... एकांताची
अन पाऊस असतो विरहाचा... आकांताचा...


Shyamli
Thursday, August 23, 2007 - 11:39 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

आहा एकदम दोन मस्त कविता,:-)आवडला अतिरेक आणि पाऊसही



Chinnu
Thursday, August 23, 2007 - 2:18 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

प्रसाद, डोळ्यातला पाऊस :-) कविता आवडली!

Mankya
Friday, August 24, 2007 - 3:33 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वैभवा .. प्रत्येक शब्द तंतोतंत अगदी ! क्लाSSSSस !
प्रसाद .. काचेवर त्वेषानं आपटणारे थेंब .. अगदी समर्पक अन प्रभावी !
आकांत .. शब्दच आरपार गेला हा मांडणीमूळे ! सही !

माणिक !


Jo_s
Friday, August 24, 2007 - 4:43 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

धन्यवाद,

वैभव अतिरेक खासच

प्रसाद "विरहाचा आकांत" एकदम टचींग


Vaibhav_joshi
Friday, August 24, 2007 - 5:07 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

पाशा ..

येह क्या हाल बना लिया है . कुछ ( अंगठा तोंडाशी नेत ) लेते क्यूं नहीं ? भावना ( तिकडे ) पोचल्या असतीलच . आता तिकडे एखादी solid sad tune compose होणार .
:-)
लंडनमधल्या कार्यक्रमासाठी best luck आणि दादा कोंडकेचं विडंबन घ्यायला विसरू नकोस . मला तर ते आठवल नाही तरीही हसू येतं



Vaibhav_joshi
Friday, August 24, 2007 - 5:43 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

माझं जाऊ दे ...

माझं जाऊ दे तुझं बोल
वाटलं नव्हतं सारं फोल ?
संशयाचा तळ गाठाया
गेली होतीस जेव्हा खोल ?

माझं जाऊ दे तुझं बोल
सुटला ना प्रश्नांचा तोल ?
पूर्ण जाहले वर्तुळ तेव्हा
उत्तर नव्हतं आलं गोल ?

माझं जाऊ दे तुझं बोल
हत्यार झाले जेव्हा बोल
टिपूस सुध्दा दिसला नाही
सुकली नव्हती आतील ओल ?

माझं जाऊ दे तुझं बोल
समजलो होतो जे अनमोल
किंमत केलीस जेव्हा त्याची
झालं नव्हतं मातीमोल ?


माझं जाऊ दे तुझं बोल

च ! जाऊ दे !!!!!


Daad
Friday, August 24, 2007 - 6:18 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वैभव, दोन्ही सुंदरच.
माझं जाऊदे- एकदम हमरी तुमरी (हा खरच मराठी शब्द आहे का? मला तरी हा, मी हिंदी बोलायचे तशातला वाटतो.) वर की रे! मस्तच.
अतिरेकी- 'आता सर्वत्र अतिरेकी हिंडतात
निर्व्याज शब्दांच्या वेषात !!!! '
विकेट घेतलीस, जियो!

प्रसाद, ते आकांताचा-एकांताचा एकदम भिडलं.


Psg
Friday, August 24, 2007 - 6:21 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वैभव, मस्त! आवडली कविता.. सोप्या शब्दात कमाल आशय, आणि तोही लयीत! :-)

Chetnaa
Friday, August 24, 2007 - 6:44 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

तिनही कविता खुपच सुंदर....
पार भिडल्या मनाला...


Mankya
Friday, August 24, 2007 - 8:26 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वैभवा ... अरे हे वाक्य केवढं सहज म्हणून जातो आपण पण तू ना ....!
आतील ओल .. मस्त रे ! अगदी स्पर्शून गेलं रे !

माणिक !


Shyamli
Friday, August 24, 2007 - 11:36 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वा गुर्जी तुम्ही भांडतापण कवितेत का हो? :-)

बाकी माणिकला अनुमोदन...................
कित्येक वेळा बोलून जातो, माझं जाऊ दे तुझं बोल
आणि ते शेवटचं "च! जाऊ दे... तर लै खास "
हे असं कवितेत तूच म्हणावस.


Chinnu
Friday, August 24, 2007 - 4:15 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

सुकली नव्हती आतली ओल?
वैभवा रडविलसं! :-) कविता आवडली.


Jo_s
Saturday, August 25, 2007 - 4:23 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वैभव, मस्तच

कविता फिरत्ये भोवती गोल
इतका साधलाय उत्तम तोल
शब्द सुचेना उपमेलाही
बोल झाले सारेच् अबोल


Zulelal
Monday, August 27, 2007 - 5:41 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

पूर्व लाजरी
सोनेरी पहाट
फुलला दिवस
निळा प्रकाश...

भारवले ढग
विजांच्या रेषा
काळे पक्षी
जग भकास...

निजला दिवस
सरला साज
कुंद हवा
सांज उदास...

हसरा चंद्र
लखलख चांदण्या
चमचम तारे
धुंद आकाश...










 
Web maayboli.com

Topics | Last Day | Tree View | Search | User List | Help/Instructions | Content Policy | Notify moderators