Princess
| |
| | Monday, July 23, 2007 - 6:04 am: | 
| 
|
निसटुन गेला हातुन
माझ्या, तो अनोखा क्षण
शोधते पुन्हा पुन्हा
काळाचा कण न कण...
|
Manogat
| |
| | Monday, July 23, 2007 - 6:12 am: |
|
|
हरवल तुला पण,
जणु अजुनही तु जवळ आहे,
ह्रिदयाच्या पानावर,
कोरलेल तुझ नाव तसच आहे...
|
Mankya
| |
| | Monday, July 23, 2007 - 8:16 am: |
|
|
ओघात हरवला कि गवसला तो क्षण न ठावे
पण भास त्याचा अजूनी मन कुरवाळत आहे
मज निष्प्राण श्वासांनी बिलगून मोहरून जावे
तो गंध तुझ्या श्वासात अजूनी दरवळत आहे !
माणिक !
|
Manogat
| |
| | Monday, July 23, 2007 - 8:43 am: |
|
|
माणिक,
सुरेख, अप्रतिम..... खुप छान लिहिल आहेस
|
Manogat
| |
| | Monday, July 23, 2007 - 9:33 am: |
|
|
एका शब्दाच अंतर,
लागत का नात्याला फ़ुलवायला,
दोळ्यातला होकर,
का नाही कळत या मनाला.
शब्द सांगणार नाही,
इतक हे डोळे सांगुन जातील,
ते दोघे ही तेव्हा,
बेसावध या दुनीये पासुन राहतील.
मना मनातल अंतर,
खुप जवळ वाटेल,
तीच्या दोळ्यातले भाव
जेव्हा त्याला कळेल.
|
एका चुकार क्षणाची झुळूक
उडवते स्मृतीवरचा पाचोळा
अन मनभर झुलत रहातो
तुझ्या आठवांचा हिन्दोळा
|
तुझ्या आठवणींचा झुला
अजुनही झूलतो माझ्या अंगणात
दुरुनच पाहते मी त्याला
कारण तो द्रुष्टीआड होतो क्षणात
|
तुझ्यासाठी आयुष्य माझं
तुझ्यासाठीच मी
क्षण-क्षण तुझ्यासाठी
हरवुन जाते माझं अस्तित्व मी
|
Princess
| |
| | Thursday, July 26, 2007 - 2:54 am: |
|
|
ठेवा प्रपंच बाजुला
मिटा डोळे क्षणभरी
एकमुखाने मग म्हणा सारे
विठ्ठल विठ्ठल जय हरी
|
अंधार निपचीत पडलेला
पापण्यांच्या कुशीत
आत अख्खं जग जागं
स्वप्न प्रकाशीत.
मेघा
|
Rajya
| |
| | Thursday, July 26, 2007 - 8:51 am: |
|
|
मेघा, क्या बात है 
|
Jo_s
| |
| | Friday, July 27, 2007 - 6:07 am: |
|
|
मेघा प्रकाशीत मस्त .....
|
Shyamli
| |
| | Friday, July 27, 2007 - 6:17 am: |
|
|
वाह!..... आत अख्ख जग जाग...........>>>>
मेघा आवडली
|
Princess
| |
| | Friday, July 27, 2007 - 8:46 am: |
|
|
मेघा, वाह... जग जाग, स्वप्न प्रकाशित खुप्प आवडले
|
R_joshi
| |
| | Saturday, July 28, 2007 - 6:08 am: |
|
|
मेघा सुंदर
प्रकाश स्वप्नांचा
जीवनी असाच राहु दे
तुझ्या अन माझ्यातला
हा दुवा शिल्लक असु दे
प्रिति
|
Meghdhara
| |
| | Thursday, August 02, 2007 - 4:27 am: |
|
|
अरे व्वा! पापण्यांआतला प्रकाश इतक्यांच्या आत पोहोचला! आवडलं. आणि खरं तर हुरूप आला.
मेघा
|
Meghdhara
| |
| | Thursday, August 02, 2007 - 4:31 am: |
|
|
आरजे..
हाकेला प्रतिहाक आल्यावर
प्रकाशाला पालवी फुटते
दुव्याचं म्हणाशील तर..
त्याला फक्त माणूस असावे लागते.
आपण सगळ्यांनी माणूस जपलाय ना!
मेघा
|
R_joshi
| |
| | Thursday, August 02, 2007 - 9:42 am: |
|
|
मेघा...मी प्रिति
साद मी दिल्यावर
प्रतिसाद तु होशील का
दिल्या घेतल्या वचनांचे
प्रतिबिंब तु होशील का
घाव दु:खाचे सोसुन ही
प्रेम असेच करशील का
जीवनविष प्राशुन हे
निलकंठ तु होशिल का...?
प्रिति
|
काही पावसाळे वाहून गेले
काही उन्हाळे सुकून गेले
डोळ्यांत तरळल्या अश्रूंना
ते पाणी म्हणुन विकुन गेले
ओंझळीत जपल्या कळ्यांचे
जे स्वप्न होते ते नासून गेले
ती राख होती ती खाक होती
ते विभुती म्हणुन फासून गेले
कोंब फुटल्या पालवीला
ते रोप म्हणोनी फसवून गेले
क्षण क्षण विणल्या वस्त्राचे
ते क्षणात धागे उसवून गेले
त्यांनीच विकल्या पाणथळ्याचे
ते सारे झरे सुकवून गेले
दाटल्या कंठाचा आज
अश्रु ही डोळा चुकवून गेले
सत्यजित.
|
Meenu
| |
| | Friday, August 10, 2007 - 4:52 am: |
|
|
चाहूल झाली वादळाची रोजची
हूल झाली मोडण्याची रोजची
रात्र अंधारी कधी संपायची ?
रात्र अंधारी कधी संपायची .....
|
