वा! बैरागी... सुंदर कविता!!ग्रेसचा प्रभाव दिसतोय!(?)
झाड मस्तच रे... सहज सुंदर!!!
देवा....
'तू सखे ऐसे मुक्याने बोलणे सोड आता
अन गुलाबी पाकळ्यांना दाबणे सोड आता '
खल्लास!!
|
Desh_ks
| |
| | Friday, July 06, 2007 - 4:44 am: | 
| 
|
झाड,
तुमचं "कुंपण" वाचून काही वेगळ्या दिशेचं सहज सुचलेलं, सहजच लिहितो आहे.
"कुंपण तसं 'सुपरफिशियल', नाही का? झाडांची मुळं किती खोलवर रुजली त्यावर कुंपणाच्या अस्तित्वाची मिजास! निदान कुंपणाच्या दोन्ही बाजूंच्या झाडांना मिळणारी ओल तरी सामाईक असायला कुंपण काय आडकाठी करणार? पण कदाचित् तीच ओल घेऊन कुंपण फोफावतंही; कुणी सांगावं"!
-सतीश
|
Princess
| |
| | Friday, July 06, 2007 - 4:53 am: |
|
|
बैरागी, सुरेख लय आहे कवितेला. वाचुन मजा आली.
देवा, अहाहा... कुंतलाचा आणि शावकाचा शेर आवडला.
झाड, सुरेख.
झाडाने करावी कुंपणावर कविता, नवलच आहे ना 
|
Sarang23
| |
| | Friday, July 06, 2007 - 5:34 am: |
|
|
देवा मीटर ची लई ओढाताण केलीस गड्या...
माझ्याच भुजंगप्रयातातील गझलेची आठवण झाली...
फक्त रदीफ नाही काफिये पण योगायोगाने सेम आहेत...
मला पाहुनी टाळणे सोड आता
जिवाला असे जाळणे सोड आता
मी याच रदीफ वर दोन वेगवेगळ्या गझला लिहिल्या होत्या...
पण प्रत्येक द्विपंक्तींतला भाव छान आहे! आवडला...
|
Jo_s
| |
| | Friday, July 06, 2007 - 6:07 am: |
|
|
बैरागी छान आहे कवीता
झाडाचं कुंपण मस्तच ,
त्यावरची सतीश यांच लिखाणही छान आहे.
देवा वाचणे "सोड आता" असं म्हणता येत नाही छानच लिहीलय हे
|
Bairagee
| |
| | Friday, July 06, 2007 - 6:07 am: |
|
|
सर्वांचा आभारी आहे.
मयूर, ग्रेसचा प्रभाव वाटू शकतो.(बाय द वे तुझी 'कविता' फार आवडली.) कारण ह्या लावणीच्या वृत्तात (कळीदार कपूरी पान आठवत असेलच.)त्यांनी बऱ्याच रचना (वाऱ्याने हलते रान) केल्या आहेत. पण तसे काही नाही. अर्थात नकळत होणाऱ्या प्रभावाला कुणी टाळू शकत नाही. कुणाला क्वचित इंदिराबाईंचाही प्रभाव दिसू शकतो.
एका उत्तररात्री घराबाहेर पाऊस पडत असता बंद अंधाऱ्या खोलीत मानसगोचर आणि संवेदनागोचर पडसाद उमटले. त्या दोन्ही पडसादांमधील सेतू, 'कॉमन ग्राउंड' मधली ओळ आहे.
वाचकांनी लयीसोबत कवितेच्या जन्मस्थानाचा, ह्या 'कॉमन ग्राउंड'चा विचार करून कविता वाचल्यास आनंद होईल.
सारंग,
'टाळणे आणि जाळणे' वरून म. भा. चव्हाण ह्यांच्या मला अतिशय आवडणाऱ्या ओळी आठवल्या--
तुला मी टाळतो आहे तुझ्यामाझ्या भल्यासाठी
जिवाला जाळतो आहे तुझ्यामाझ्या भल्यासाठी
|
बैरागी अप्रतिम कविता .
लयीपेक्षा जमीनच ( common ground ) जास्त आवडली खरंतर . अर्थात लयीमुळे आणखी छान झाली आहे हे सांगणे न लगे .
म . भांच्या या मतल्याची आठवण करून दिल्याबद्दल धन्यवाद .
" स्वरांची थांबली दिंडी तुझ्या दारी तुझ्यासाठी "
पण आठवलं . मज़ा आ गया .
मयूर कविता सहीच
मेघाची पाऊस पण आवडली .
बर्‍याच दिवसांनी इकडे आल्याने खजिना मिळालाय .
मृद्गंधा welcome back
झाडा , वाचायची राहून गेली . मस्त आहे . नेहेमीप्रमाणेच कंसातल्या वाक्यासकट .
|
बैरागी, बाहेरी संततधार.. आत बैराग. वा!
तुम्ही कॉमन ग्राऊंड म्हणालात ते अगदी मान्य. मला स्वतःलाही याच कॉमन ग्राऊंडवर दोन कविता सुचल्या होत्या. म्हणजे ते साधर्म्य लक्षात येऊनही टाळणे (अन् जिवाला जाळणे) अवघडच तसे कवींसाठी. नाही का?
देवा सगळीच कविता (की गज़ल?) छान आहे. परिणामकारक.
झाडा तुझी कविता नेहमीप्रमाणेच interesting. डोळ्यांपुढे येणारी.
|
Bairagee
| |
| | Friday, July 06, 2007 - 9:30 am: |
|
|
संघमित्रा, 'कॉमन ग्राउंड'वरील त्या कविता वानगीदाखल दिल्यास आनंद होईल.
म्हणजे ते साधर्म्य लक्षात येऊनही टाळणे (अन् जिवाला जाळणे) अवघडच तसे कवींसाठी. नाही का?
हो म्हणण्याआधी वरील वाक्य समजावून सांगाल काय.
साधर्म्य असणे वेगळी गोष्ट आहे. ते टाळायला हवे की नाही हा वेगळा मुद्दा आहे. साधर्म्य असले तरी सृजनाला स्वत:चा रंग लागायला हवा. मी इथे 'कॉमन ग्राउंड' चा उल्लेख मांडणीच्या दृष्टीने, तंत्रविचार म्हणून केला आहे. मी काही वेगळे लिहिले केले आहे, असा माझा दावा नाही.
वैभव, धन्यवाद.
|
Sarang23
| |
| | Friday, July 06, 2007 - 10:05 am: |
|
|
वा!!! बैरागी म भांचा शेर खासच आवडला!!! पुर्ण गझल वाचायला मिळाली तर अजून मजा येईल... मेल केली तरी चालेल...
|
सन्मी.. मला वाटतं ही गझल नाहिये.. प्रत्येक शेराचा वेगळा असा अर्थ लागत नाही.. लागला तरी तो पूर्ण वाटत नाही..
सारंग.. पूर्णपणे सहमत तुझ्याशी
|
Sarang23
| |
| | Friday, July 06, 2007 - 3:03 pm: |
|
|
कळत जायचं
स्वतःच स्वतःला छळत जायचं
खोल आरपार जळत जायचं
स्वप्नांमागून वेड्यासारखं सैरावैरा पळत जायचं
पुन्हा नव्याने स्वतःच स्वतःला कळत जायचं
सगळ्याच जखमा भरतात
खुणाच तेवढ्या मागे उरतात
कोरून कोरून मग खपल्यांनाच छळत जायचं
पुन्हा नव्याने स्वतःच स्वतःला कळत जायचं
सगळ्यांनाच फुलावं लागतं
निर्माल्यागत मरगळावं लागतं
आपण मात्र सुगंधागत आठवणींतून दर्वळत जायचं
पुन्हा नव्याने स्वतःच स्वतःला कळत जायचं
माणुसकी हा धडाच असतो फक्त
माणूस म्हणजे हव्यासाचा भक्त
परक्यांसाठी तरीही आतून तळमळत जायचं
पुन्हा नव्याने स्वतःच स्वतःला कळत जायचं
सारंग
|
Chinnu
| |
| | Friday, July 06, 2007 - 3:50 pm: |
|
|
वाह सारंग!
स्वत:च स्वत:ला कळत जायचं, सहीच. कोरून खपल्यांना छळणे तेव्हढे पटले नाही. बाकी सुंदर!
|
धन्स वैभव,चिनु,आणि सर्वांना
सारंग,
सगळ्यांनाच फुलावं लागतं
निर्माल्यागत मरगळावं लागतं
आपण मात्र सुगंधागत आठवणींतून दर्वळत जायचं
क्या बात है!!
|
Meghdhara
| |
| | Saturday, July 07, 2007 - 11:14 am: |
|
|
व्वा सारंग! पणा या कवितेत एक गज़ल दिसतेय. ??
मेघा
|
Manogat
| |
| | Monday, July 09, 2007 - 6:42 am: |
|
|
सारंग,
खुपच छान लीहीलीआहेस कविता.
|
Daad
| |
| | Monday, July 09, 2007 - 7:16 am: |
|
|
काहीतरी गोंधळ (म्हणजे माझ्याच हातून असणार, म्हणा) झालाय. माझी पोस्ट वर दिसत नाहीये काल पोस्टलेली.
बैरागी, बहुत बहुत आवडली. वैभव म्हणतोय तशी लयीत पण संयमाने ठुमकलीये. बहोत खूब! (ही कविता वाचल्यावर 'समईच्या शुभ्र कळ्या उमलवून लवते' या गाण्याने पाठ धरलीये. म्हणजे जवळ जवळ तीन दिवस आणि अजून चालू आहे डोक्यात..... आत्ता परत वाचली कविता म्हणजे परत सुरू....)
झाड, कुंपण सुरेख!
देवा, सोड आता झकास.
सारंग, कळत जायच? पुन्हा नव्याने.... हे आवडलं. कळतं पण वळत नाही म्हणतात ते याचसाठी.... पुन्हा नव्याने हेच खरं.
|
बैरागी, ' बैराग' फार सुंदर आहे.
|
सारंग
माणुसकी हा धडाच असतो फक्त
माणूस म्हणजे हव्यासाचा भक्त
परक्यांसाठी तरीही आतून तळमळत जायचं
अच्छा है . बडा अच्छा खयाल है
|
Menikhil
| |
| | Monday, July 09, 2007 - 8:53 pm: |
|
|
लक्श मोत्यान्ची पखरण....तुझी एक आठवण
शुभ्र फुलान्ची ओन्जळ....विट्ठल चरणी अर्पण
रक्तचन्दनाचे लेप....विरान्गना गोन्दण
ओसण्डुन वाहणारे दवबिन्दू....पापण्यातली साठवण
दुलईत गुर्फटून बसलेली....भोकाडीची आठवण
जमदग्निची चाहुल....भाण्ड्यान्ची आपटण
आईच्या पदराचं हातपुसणं.... आनन्दाची शिम्पडण
अन तिला भण्डावुन सोडणारी.... असन्ख्य प्रश्नान्ची गोफण
पण ती सोडुन गेल्यावर.... निराशेचं कोन्दण
जीवनात प्रतिदिनी.... ह्या अश्याच नवरन्गान्ची उधळण
|
