|
शब्द मनाशी भांडले
की पाना पानात सांडतात
त्यावरले दोन हळवे थेंब
पुसून ती रांगोळी..
विस्कटत ओळी
पुसट होत जातात
पुन्हा मनाचे पान कोरे होते
म्हणत... ....
जाउदे या शब्दांपेक्षा
मौन व्रतच बरे होते
|
Aaftaab
| |
| | Monday, June 25, 2007 - 12:04 pm: | 
| 
|
दिसलीस तू, हसलीस तू
कलीजात या, घुसलीस तू
कडकडकडाट चमकलीस तू
भिजलीस तू, भिनलीस तू
|
वैशाली बरेच दिवसांनी..
छान आहे..
|
Pujarins
| |
| | Monday, June 25, 2007 - 12:28 pm: |
|
|
कल्पक,
श्यामली, मस्त कल्पना
विहरताना उंच नभी
कशी यावी प्रार्थना कानी?
देव्हार्‍यात दिव्यापाशी
मातीस आठवे ओवी
|
Shyamli
| |
| | Monday, June 25, 2007 - 12:39 pm: |
|
|
थांबणे माझे क्षणांचे
अर्थांचे झरती झरे
उमगले काही मला
इतुकेही आहे ना पुरे?
धन्यवाद पुजारी, वै, देवा आने दो
|
देवा मस्त आहे
हो खुप दिवसांनी!
श्यामले एकदम जोरात आहेस सध्या, खुप छान
|
सायंकाळच्या किरणांसारखे
शब्द आक्रसुन घेतात अर्थ
सारी भावना वितळत जाते
मौनाच्या अंधारात...
अन कविता होते व्यर्थ!
रात्रीच्या जगात उरतात
जसे निस्तेज आकार..
तसे शब्दांचे अर्थहिन आकार
नुसतेच कागदावर साकार
तेव्हा वाट पहावीच लागते
उजाडायची...!!!
|
Shyamli
| |
| | Monday, June 25, 2007 - 1:10 pm: |
|
|
किनारा हवाय म्हणुन
गर्जतच आला होतास
अंगण दिलं होतं मी
कुंपण तोडून गेला होतास
|
लोपा खूप दिवसांनी आणि रांगोळी सुबक. उजाडायची वाट अप्रतीम.
आफताब तुझी आश्वासने आवडली होती खूप. (लिहायचे राहून गेले). ही पण बरीय.
श्यामले किनारा एकदम सुनामी स्टाईल.
आणि मौन मस्त आहे बर्का.
त्यावरून सुचलेले हे काहीतरी नवीनच
असह्य होत जातोय तुझ्या मौनाचा आक्रोश.
तुझ्या नितळ डोळ्यातला विखारी रोष.
बाकी काय उरते एकदा भावनाच मेल्या तर?
यापेक्षा सरळ आयुष्याच्या वाटण्याच केल्या तर?
|
Giriraj
| |
| | Tuesday, June 26, 2007 - 5:32 am: |
|
|
मौन आहेच दोघांत तर असू दे तसेच
जुळल्या तारांचे स्वर मात्र झंकारू दे असेच
तू म्हणतेस,'आयुष्याच्या वाटण्या केल्यात तर?'
एकमेकांत गुंतलेले कुठे जातिल मग स्वर?
|
R_joshi
| |
| | Tuesday, June 26, 2007 - 5:34 am: |
|
|
सतिश,देवा,जो,श्यामली,लोपा,आफताब, संघमित्रा अरे असेच जोरात बरसत राहा
ब-याच दिवसांनी झुळुकेचा गारवा अनुभवते आहे. माणिक,राजा,गोब्बु राहिले कोठे?
|
सोडवायला गेले तर आणखीच गुंतले एकमेकांत.
अजून कशी इतकी ओढ शिल्लक आहे त्या स्वरांत?
पण रंगेल का पुन्हा मैफल, पुन्हा झंकारले तर?
तुझ्या स्वरांत माझे आणि माझ्यांमधे तुझे स्वर.
|
R_joshi
| |
| | Tuesday, June 26, 2007 - 5:51 am: |
|
|
गिरी सुरेख
आयुष्याच्या वाटणीमध्ये
माझ अस काय उरणार
तुच आयुष्य माझ
मग मी कसा जगणार
प्रिति
मौनाची श्रृंखला
आज तिने तोडली
शब्दांनी नव्हे
डोळ्यांनी ती बोलली
शब्दांचे अपुरेपण
माझ्यासारखेच वाटले
नकळत तिच्या नयनी
जेव्हा अश्रु दोन दाटले
विरह तिच्या नयनातला
मौनाहुन गर्द दाटला
तिच्या नकळतच
नयनमेघ बरसला
प्रिति
|
Giriraj
| |
| | Tuesday, June 26, 2007 - 7:53 am: |
|
|
हे असे राहुदे असेच स्वर गुंतुनी
बळजोरीने ते जातिल उगा भंगूनी
स्वर असो नसो पण गाऊ जीवन्-राग
घे हातांमध्ये हात असे गुंफुनी!
|
Giriraj
| |
| | Tuesday, June 26, 2007 - 7:54 am: |
|
|
पहिल्या ओळींत रॉय किणीकरांचे बोट सोडावेसे वाटलेच नाही!
|
वा great...!!!
मौनाचे व्रत घेतले की सगळ्यांनी.
संघमित्रा छाने खुप सुंदर आणि धन्यवाद!!!
गिरि लगे रहो R जोशी धन्यवाद
|
Abhijat
| |
| | Tuesday, June 26, 2007 - 8:29 am: |
|
|
अशाच शांत मौनकाळी, फुले शब्दांची झाली
अबोलीच्या त्या फुलांनी धरती सजून गेली
|
Jo_s
| |
| | Tuesday, June 26, 2007 - 9:21 am: |
|
|
वा श्यामली, लोपा, गिरी, मित्रा, प्रिती सगळेच छान
अबोल्यावर लिहीता लिहीता
लेखणीच बोलू लागली
अन ज्याच्या साठी लिहीत होती
त्याची मान डोलू लागली
सुधीर
|
Manogat
| |
| | Tuesday, June 26, 2007 - 2:10 pm: |
|
|
शब्दांचा अबोला असला तरी,
प्रेमाचे धागे जोडुन ठेव,
जुनाट जरी असेल, तरी या नात्यातला,
हा एक भाव जपुन ठेव.
|
Manogat
| |
| | Wednesday, June 27, 2007 - 1:33 pm: |
|
|
क्रुष्ण धवल रंग तुझा,
मोहक लुभावणा,
का करीशी या रुपाचा,
यशोदेला गार्हाणा.
|
|
|