|
जरा उन्हाने कलते व्हावे,
थोडी व्हावी रिमझिम वृष्टी.
जरा उडावे हवेत अत्तर,
हिरवी व्हावी सारी सृष्टी.
|
Jagu
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 6:41 am: | 
| 
|
हिरव्या हिरव्या सृष्टीमध्ये
व्हावा झर्‍यांचा खळखळाट
रानफुलांच्या संगतीमध्ये
सजावा लता वेलिंचा थाट
|
Giriraj
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 7:18 am: |
|
|
मित्रा,सुंदर सुरवात .. .. ..
|
Giriraj
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 7:26 am: |
|
|
जरा मनाने कातर व्हावे
पुन्हा कुणीसे आठवून यावे
अलगद पडता थेंब भुईवर,
वलय पाहता व्हावे कष्टी
|
Shyamli
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 7:50 am: |
|
|
जरा मनानी हलके व्हावे
थोडे वाहून, परतून यावे
मेघ जांभळा जरी आकाशी
हसून त्याही थांब म्हणावे
|
जरा वार्‍याने प्रीयकर व्हावे
मोहरून जावी सारी सृष्टी
असे दिसावे रंग मनोहर
क्षणात अवखळ क्षणात हट्टी
|
Shyamli
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 7:54 am: |
|
|
सख्या जरा तू वारा व्हावे
येता जाता मला छळावे
उगाच अन मग मीही रुसावे
नवे बहाणे तुला मिळावे
गि-या कुठे गेला, लिहि की पुढे
सन्मि, मस्त सुरवात ग 
|
Giriraj
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 8:28 am: |
|
|
अवखळ होणे मला न ठावे
छळणे,रुसणे न माझी गावे
खोटे लटके नको बहाणे
थेंबाने मातित मिसळणे
|
Giriraj
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 8:28 am: |
|
|
आज उदास उदास लिहावेसे वाटतेय..
|
क्या बात है! मस्तच जगू,गिरी, श्यामली, देवा. गिरी तू तर माझ्या चारोळीची आठोळी करून टाकलीस.
पुन्हा...
पुन्हा ओलसर झाली माती,
पुन्हा सुगंधित झाला वारा.
तुझ्यात अलगद विरघळण्याच्या,
इच्छेला मग फुटे धुमारा.
|
Mankya
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 8:57 am: |
|
|
क्या बात है दोस्तों .. सगळेच चिंब झालेत !
गिरी .. तुला काय झालं रे उदास वाटायला ? झटकून टाक बाबा ती अवस्था लवकर !
सप्तरंगाची नभी पखरण
स्पर्शतो प्रितीरंग अंतरंगालाही
वसुंधरेला हिरवे कोंदण
धुंदल्या चिंबल्या दशदिशाही !
माणिक !
|
R_joshi
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 9:08 am: |
|
|
संघमित्रा, जगु, श्यामलि, गिरी, देवा अप्रतिम लिहिलात
आज माणिक,राजा,गोबु कोठे राहिले 
क्षणात होतोस अवखळ वारा
क्षणात फुलविसी मोरपिसारा
असा बरससी धरेवरी या
बरसे जसा मेघ सावळा
प्रिति
|
Desh_ks
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 10:04 am: |
|
|
उन्हे कलावी, व्हावी रिमझिम,
श्वासातुन मृद्गंध भिनावा
इंद्र्धनूचे रंग हरवता
ढगाआडुनी चंद्र हसावा...
|
Giriraj
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 10:11 am: |
|
|
बरसला जो एक थेंब आरक्त तव ओठांवरी
मत्सर तयाचा अन् त्याचाच वाटे हेवा
अलगद मग ओघळत अंगांग चुंबीत तो,
असलाच क्षणभंगूर मजलाही जन्म हवा
|
सतीश, उच्च लिहीलेय.
वा गिरी!
बस आज या दोन्हीनंतर काही तोडीचे लिहीणे अवघड आहे.
|
Jo_s
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 11:07 am: |
|
|
वा इथे झुळूकांच वादळ झालय
भरून आलेल आकाश
गुढ मंद प्रकाश
हवाही स्तब्ध
कुणीतरी भारलेली
कधी कधी मन
येतना भरून
कंठ दाटून येतो
डोळे गरम होतात
भरूही पहातात
पण बरसत नाहीत
पण सारं निवळत
न बरसताच
अगदी हळू, सावकाश
तसच हे
भरून आलेल आकाश
मग
इतक्या वेळ चूप्प बसलेला
खोडसाळ वारा
ढगाना ढकलायला लागतो
हळूच येते ढगा आडून
किरणांची तान
बदलूनच जातं सारं
अगदी सारं हवामान
सारं काही पुर्ववत होतं
कसलीही खूण उरत नाही
काही क्षणां पूर्वी इथे काही घडल होतं
हेही कुणाला कळत नाही
हेही कुणाला कळत नाही....
सुधीर
|
Shyamli
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 11:18 am: |
|
|
सतिशजी, गिरी, सुधीर एकदम मस्त...... एवढ छान वाचलं कि अजुन लिहायला सुचतं
कळू नये जगाला काही
हीच असावि वा-याची निती
गहिवरते मायेने याच्या
ओलेती सर होते रिती
|
Desh_ks
| |
| | Monday, June 18, 2007 - 11:34 am: |
|
|
थँक्स संघमित्रा,
खरं तर तुमच्याच सार्‍या कल्पना घेऊन मी चार ओळी लिहिल्या, त्या अर्थी हे मूळ लिखाणाचं एक प्रतिबिंब! अर्थात् मूळचं बिंब सुंदर आहे हे ओघानंच आलं. सुंदर लिहिलं आहे तुम्ही!
सुधीर, छान चित्र रेखाटलं आहे.
-सतीश
|
Giriraj
| |
| | Tuesday, June 19, 2007 - 5:02 am: |
|
|
उचलून घेता बाहूंमध्ये
मेघ आले जवळच वाटे
स्पर्श तयांचा गालांवरती
देहामधुनी लहरच जाते
|
Jo_s
| |
| | Tuesday, June 19, 2007 - 5:58 am: |
|
|
धन्यवाद श्यामली, सतीश
ओलेती सर होते रिती
आणि आकाश स्वच्छ होते
नवीन काही घडण्या फिरूनी
सारे अगदी सज्ज होते
|
|
|