Login/Logout | Profile | Help | Register
Last 1|Days | Search | Topics
Archive through December 09, 2005

Hitguj » Gulmohar-Archives » शालिवाहन शके १९२७ ( २००५ - ०६ ) » मार्गशीर्ष » काव्यधारा » कविता » Archive through December 09, 2005 « Previous Next »

Pama
Wednesday, December 07, 2005 - 10:51 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

काय लिहायच आता इथे? ...
निनावी, काल जेवलेच नव्हते गं!!

वैभव.. माझ निनावीला ditto .. अस इथे बोलून का जळवता आम्हाला.. काय ते secret मधे बोला मेलामेलीत.

Vaibhav_joshi
Wednesday, December 07, 2005 - 10:57 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

पमा ... कविता मस्त आहे कालची कालच feedback द्यायचा होता पण राहून गेलं... आळशीपणा..:-)

Ninavi
Wednesday, December 07, 2005 - 10:58 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

अरे, गिरीची कविता वाचलीच नाही! wow!!! आता आम्हाला लिहायचा धीरच नाही होणार!

Pama
Wednesday, December 07, 2005 - 11:06 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वैभव.. तू तुझी वेगळी कारण शोध, माझ कारण ढापायच नाही..

Devdattag
Wednesday, December 07, 2005 - 11:57 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

माझ्या मनातला भाव
असे पावसाचा गाव
कधि करि ओलेचिम्ब
कधि अळवावरचा ठाव

माझ्या मनातला भाव
जसा नियतिचा खेळाव
कधि रन्गे सरिपाट
कधि मोडलेला डाव

माझ्या मनातला भाव
कुणा माऊलिचा प्रभाव
कधि ओघळलेले अश्रु
त्यावर तरलेलि नाव



Mmkarpe
Wednesday, December 07, 2005 - 12:42 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

चिन्नु, सारंग, वैभव धन्यवाद....
गिरिराज, वैभव, सारग, देवदत्त...... असेच तुमच्या काव्याने मायबोलीला उन्मुक्त बहरुद्या.......


Yog
Wednesday, December 07, 2005 - 3:50 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

गृहप्रवेश

तिन्ही सान्जा कडेवर घेवून धाप घेणारी
एखादी गर्द निळी उतरण
माझ्या फ़ुटक्या कौलाखाली दोन घटीका थांबते,

तेव्हाच सुरू होतो एक सोहळा..

चन्द्रकोरी वर्‍हाडींची ती पारावर सळसळ
झुळुकेच्या गुणगुणाष्टकावर परागकणी अक्षत उधळण
स्वागत दरबारी झुकलेले माडपुरूष
काजवी करवल्यांची ओवाळणिची झुंबड
क्षितीज सिमान्चा भरजरी अन्तर्पाट
अन एकमेकीस बिलगलेल्या कुटुम्बवत्सल कौलफ़ट्या..

दूर डोंगर माथ्यावरून तो सोहळा पाहताना
नवग्रहांचे सात फ़ेरे भोवती घुमू लागतात
पण तुझ्या येण्याचा मुहूर्त आजही टळतो
अन डोळ्यापुढे तांबडे माप पुन्हा एकदा उलटते...

गृहप्रवेशाचा तोच एक सन्केत बाकी सब हिन्दोळे!


Pama
Wednesday, December 07, 2005 - 4:21 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

योग, तुम जियो, तुमको चाहिये उतने साल और दिन मे एसी कविता लिखो पचास हजार!! तुला सगळी मंगल कार्यालये बक्षिस :-)

Chinnu
Wednesday, December 07, 2005 - 6:31 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

योग.. सही., झुकलेले माडपुरुष!! :-)

Ninavi
Wednesday, December 07, 2005 - 7:41 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

wow ! योग, 'तांबडे माप'... अप्रतिम रे!!

Paragkan
Wednesday, December 07, 2005 - 8:05 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

toooo goood re !!!!!

Ajjuka
Wednesday, December 07, 2005 - 10:14 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

प्रसाद मोकाशी.. शोध मस्त
पमा खास
गिरी.. क्या बात है बच्चे!!
पिक्या.. ओके रे
बाकी सगळेच चांगलं लिहितायत


Sarang23
Wednesday, December 07, 2005 - 10:33 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

देवदत्त छान. योग सही रे.

Kmayuresh2002
Wednesday, December 07, 2005 - 10:44 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

yaÜgaÊ
XabdaMcaI ]QaLNa sauroK ro:-)


Bee
Wednesday, December 07, 2005 - 11:47 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

योग, देवदत्त, सुरेख कविता आहे.
पराग काय रे नुसती वरवर आहे कविता...

प्रसाद, कविता खूप लांबली


Giriraj
Thursday, December 08, 2005 - 12:23 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

गुणगुणाष्टक... योग फ़ुल्टू फ़िदा यार!
तंबडे माप... सहीच!
वाट पहाण्यलाही सुंदर करून टाकलस!
पिक्याची कविता तुला बक्षीस!
पिक्या,आता भौतिकरुपात याला ही कविता देऊण टक!मस्त रे पराग!


Dhruv1
Thursday, December 08, 2005 - 12:40 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message


maÝnaacyaa iknaaáyaavar
tulaa saÜDayacaÜ
tovhacaI tu AbaÜla AMtmau-K

caohoáyaavar hlaNaaáyaa
saavalyaaMtuna saLsaLNaaáyaa
AMtbaa-( naadNaaáyaa XabdaMcaI

maÝnaacyaa iknaaáyaavar
tulaa saÜDayacaÜ
tovhacaI tu ivar> Anaasa>

maaJyaahI maÜhpaXaatuna dur
vaaáyaavar ÔDÔDNaarI tlamavasa`a
ivarGaLuna ixatIjaat saamaavaNaarI
}lagaDt punha svakÜXaat jaaNaarI

tu AXaI Asatosa tovha
svatÁtca hrvalaolaI mhNauna
maaJao Aavaoga AavaÉÆ
kI punha tuJyaa XabdvaolhaL vaoLocaI vaaT pahuÆ


Devdattag
Thursday, December 08, 2005 - 1:19 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

रुसवा ना होना उनके ना आनेसे देवदत्त
शम्मा कल फिर जलेगि

योग.. सुरेख स्वभावान्योक्ती
ध्रुव.. अबोला सुन्दर


Devdattag
Thursday, December 08, 2005 - 1:26 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

aayalaa.. alankaar chukalo kay?

Sarang23
Thursday, December 08, 2005 - 1:49 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

छान रे ध्रुव.
देवदत्त खरच चुकलास.


Sarang23
Thursday, December 08, 2005 - 5:25 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

निर्झर

दोन पापण्या ओल्या आणिक
बहुत साचले मोती
कोर सांगती नयनांच्या
जी विझते ती असते ज्योती

पाषाण भावना झाल्या
अन दगडाला फुटला पाझर
दोन ऊरावर घाव कोरूनी
हसतो इथला निर्झर

खोल गाव वेदनेचा
तिथला ठाव कधी ना ठावे
कळती वळणे रस्त्यांची
जेंव्हा त्यांच्या गावा जावे

जीवन-नुसता घाम गळावा
आयुष्याचा गाळ काढता
सुख-दुःखाच्या आठवांत त्या
सागरात निर्झर पडता

सारंग


Yog
Thursday, December 08, 2005 - 11:42 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

मंडळी धन्यवाद
Dhruv1, शेवटचे कडवे अगदीच out of place वाटते.. नक्की काय सांगायचे आहे ते अस्पष्ट होते..
c.b.d.g.



Mmkarpe
Thursday, December 08, 2005 - 12:26 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

स्वप्न......

स्वप्न सारेच पाहतात मीही पाहतो
ऊघड्या डोळ्यांनी...
स्वप्न ऊद्याची उज्ज्वल भविष्याची
नव्या युगाची
स्वप्न एकात्मतेची सामाजिक समतेची
विश्वबंधुत्वाची
स्वप्न काळरात्रीच्या उदरात दडलेल्या
नव्या पहाटेची
स्वप्न काळोखाला छेदुन जाणार्‍या
प्रकाशकिरणांची
स्वप्न विज्ञानाची सहकाराची
सहजिवनाची
स्वप्न तुटतात वेदना होतात
डोळे ओलावतात
आशेचा किरण हळुच डोकावतो
आशा पालवतात
स्वप्न जागतात सामोरे येतात
ऊघड्या डोळ्यांनी...
स्वप्नांची मालिका तुटते- जुडते
चालतच राहते
स्वप्न ग्वाही जागेपणाची
जाग्या संवेदनांची
स्वप्न जननी नव्या ध्येयांची
नव्या शोधांची
स्वप्न आधार आयुष्यात हरलेल्यांना
उमेद जगण्याची
बेरंग वास्तवाला स्विकारण्यासाठी
ही झालर रंगीत स्वप्नांची


Mmkarpe
Thursday, December 08, 2005 - 12:31 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

सारंग खुपच छान कविता....


Ninavi
Thursday, December 08, 2005 - 12:34 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वा, वा mmkarpe ! मस्तच जमली आहे!!

Sarang23
Thursday, December 08, 2005 - 10:27 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

क्या बात है कर्पे. बढीया!

Pkarandikar50
Thursday, December 08, 2005 - 10:56 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

डिजिटल सावली

काळी सावळी असली म्हणून काय झाले?
माझे, माझ्या सावलीवर बेहद्द प्रेम आहे.
कारण तीची-माझी पक्की सोयरीक आहे.
बर्‍या-वाईट दिवसात, रात्री-बेरात्रीहि.

मझ्या मनात वादळ घोन्घावते,
त्याच्या लाटा तीच्या अन्गावर खळाळतात.
आमच्यातील अनुबन्ध कालातीत आहेत,
वादी-सम्वादी सुरान्ची जोडी जशी पुरातन आहे.

आताशा मात्र तीचे अगदीच बिनसलेय,
सारखी फुरन्गटून बसते, चिड-चीड करते.
तीला कुरन्गी रहायचा कन्टाळा आलाय,
एव्हढेच नव्हे, तीला आता डिजिटल व्हायचेय.

"ब्लक अन्ड व्हैटचा जमाना गेला,
त्यालाहि एक जमाना झाला," म्हणते.
कुणीतरी आपल्यावर लादलेला बेरन्ग झुगारून
करून पहावे मिक्स अन्ड मच, तीला वाटते.

"कसल्या सम्वेदना आणि स्पन्दने घेउन बसलायस,
कुठल्या श्रद्धा अन मूल्यान्साठी डोळे ढाळतोयस?
आज-काल सायबर स्पेस मधे सारे काही मिळते,
डिजिटल फोर्मटमधे, रेकोर्डेड असते.

'एडिट' होते, 'सेव्ह' किम्वा 'डिलिट' हि होते
'कट अन्ड पेस्ट'हि सहज करता येते.
तुझी नव-निर्मिती एथे हवीय कुणाला?
जरा सायबर कफ़े मधे जाउन तर पहा.

आपण फक्त 'डायल अप' करायचे,
काय हवे ते 'डाऊन-लोड' करून घ्यायचे.
तुझे म्हणजे अगदीच जुनाट खोड झालेय,
तू तरी बदल, नाहीतर मला फारकत तरी दे."

-बापू करन्दिकर


Pkarandikar50
Thursday, December 08, 2005 - 11:04 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

सारन्ग, अमित, थन्क्स

थन्क्स कसे लिहायचे? कुणी सान्गेल का?

सावली हा नवीन थ्रेड सुरु करु या का?

बापू


Amitpen
Thursday, December 08, 2005 - 11:28 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

बापू, थॅंक्स thEMksa असे लिहायचे...
एडिटर मध्ये दिसत नाही नीट पण पोष्ट केल्यावर नीट दिसतं...


Jo_s
Thursday, December 08, 2005 - 11:55 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

yog,dhruva, sarang, karpe, devdatt
chhaanch chaalalay.

pan eethe kaahichyaa post akshraat tar kaahinchyaa post madhe chaukon kaadisataat. aani te copy karun word madhe pest kele ki vaachataa yetaat.

Pkarandikar50
Thursday, December 08, 2005 - 11:57 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

(मला) अज्ञात असलेल्या एका इन्ग्रज कविच्या कव्यपन्क्ति:
स्वीट दो वेअर
मेलडीज यु सन्ग
स्वीटर स्टिल वेअर
द वन्स, अनसन्ग...

त्यान्चा भावानुवाद:

गायिल्यास किती तू आर्त विराण्या,
गोडी त्यान्ची अपूर्व अवीट होती.

दीर्घ वळणावर एका, येताच थबकूनी,
वेधलीस तु भैरवी, क्लान्त डोळे मिटुनी.

आत अवघा गाभारा नीरवाने भरला,
निरान्जनाचि ज्योत नाजूक, थरथरली.

सरली वाट, निखळले पाश शेवटले,
दिव्य स्वरस्पर्शाने,सोने त्यान्चे झाले.

बन्ध सारे विस्कटूनि, बन्दिश बहरली,
न गायिलेल्या त्या गीताची, गोडीच न्यारी.

त्रिसप्तकी तान तल्लीन, तूच गाता, तूच श्रोता,
ताल एक, नाद एक, लयीत विलय एक मत्रा.

बापू करन्दिकर


Vaibhav_joshi
Friday, December 09, 2005 - 3:16 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

योग ... ज्या पानावर गृहप्रवेश आहे तिथे प्रतिक्रिया सोडून काही नाही लिहायचं अस ठरवुन टाकलं वाचल्या वाचल्या ... आणखी काय बोलु?

बापू , देवदत्त , कर्पे , ध्रुव , मस्त चाललंय ...

सारंग ... निर्झर आवडली आणि मुख्य म्हणजे मला नाव दिसलं कवितेचं ... मेल मधल्या चुकीबध्दल दिलगीर आहे



Sarang23
Friday, December 09, 2005 - 4:48 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

कर्पे, सुधीर, वैभव धन्यवाद...
वैभव तुला आणि गिरीराजला मेल केली आहे. भेटु या मग...


Mmkarpe
Friday, December 09, 2005 - 4:56 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

निनावी, सारंग, सुधिर,वैभव धन्यवाद.......

Mmkarpe
Friday, December 09, 2005 - 5:14 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

दान......

त्या चांदण्या रात्री
किती सुन्दर दिसत होतीस तू...
माझ्या केसांशी खेळता-खेळता
तू म्हणालीस...
आज मागेल ते देशिल का?
आणि मी'हो' म्हटल
सवयीनं
तु मागितलस दान...
'स्वतःच'
आणि मी...
पुन्हा'हो' म्हटलं
तु परतलीस
चंद्रही मावळला
ऊरला सोबतिला
फक्त काळोख...





 
Web maayboli.com

Topics | Last Day | Tree View | Search | User List | Help/Instructions | Content Policy | Notify moderators