Ninavi
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 3:47 pm: | 
| 
|
भाग्य सुद्धा अशी संधी
पुन्हा पुन्हा देणार नाही
ती एकवेळ येईल परत,
पण वेळ अशी येणार नाही
|
आजकाल कुठे आम्हाला
देव तरी अडवतो?
तिच्या येण्याजाण्यावरच आम्ही
आमचे भाग्य घडवतो
वैभव!!!
|
तशी नेहेमीच उडवीत असते
दुर्भाग्य आमुची दान्डी
ती असते तेव्हा मात्र
फ़िरते जादुची कान्डी
वैभव!!!
|
Pama
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 4:01 pm: |
|
|
हाय निनावी, वैभव..
दोन क्षणांची तुझ्यापाशी
असते भेट ठरलेली
सारी रात गात्रे माझी
तुझ्या साठी झुरलेली..
|
Ninavi
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 4:03 pm: |
|
|
नका थांबवू दोस्त,
अजून शुद्ध थोडी बाकी आहे
हातात प्याला रिकामा, पण
कवेमध्ये साकी आहे...
|
Pama
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 4:06 pm: |
|
|
क्षणा क्षणाला आयुष्याचा
खेळ होतोय खलास
तुझ्या वरून ओवाळून
रिचवतोय एक एक ग्लास..
|
हाय पमा निलेश... निनावि.. मला वाटलं गेले सगळे
ह्या क्षणैक भेटीन्ची
मजा अनोखी आहे
ह्या दोन क्षणामध्येच
युगान्ची असोशी आहे
वैभव!!!
|
Pama
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 4:11 pm: |
|
|
भरलेला प्यालाही
रिकामच दिसतो
तुला विसरण्या तोही
कुचकामी असतो!!
|
नका कुजबुजु दोस्तहो
इतक्यात कसा हा झिन्गला
ओठानी चुम्बुन तिने
दिला पहिलाच प्याला
वैभव!!!
|
Ninavi
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 4:14 pm: |
|
|
आज पुन्हा कुणीसं
सहज घेतल तुझ नाव
सहजच खपली निघाली, नी
सहजच वाहिले जुने घाव
|
Ninavi
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 4:16 pm: |
|
|
अरे, पुन्हा कशी पोस्ट झाली?
|
चला निनावि पमा निघतो मी.. उशीर झालाय बराच भेटू पुन्हा
|
Pama
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 4:18 pm: |
|
|
सारीच शुद्ध हरपून
चालणार नाही मला
बघायचय मद्याविना
झिंगलेल तिला..
|
Ninavi
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 4:18 pm: |
|
|
maI pNa inaGato Aata.... baaya pmaa
|
Pama
| |
| | Monday, November 28, 2005 - 4:19 pm: |
|
|
बाय वैभव, निनावी.. भेटू उद्या..
|
Devdattag
| |
| | Tuesday, November 29, 2005 - 1:36 am: |
|
|
त्या बागेत फ़िरतान्ना
सतत तुझाच भास होतो
तुझ्या आठवणी विसरतान्ना
तिथल्या सुगंधाचाही त्रास होतो
|
Chinnu
| |
| | Tuesday, November 29, 2005 - 12:59 pm: |
|
|
नाही भेटणार कधी
बागेत दिले तुला वचन
त्याच बागेत आज पुन्हा
तुझ्या आठवणींची पखरण..
|
तुझे रूप पाहून
पौर्णिमेचा चंद्र दिपलेला
दोन चंद्रान्च्या साक्षीने मी
रातराणीचा गंध टिपलेला
वैभव!!!
|
आकाशात चांदण्यांची
मैफल सजलेली....
तुझ्या एक एक आठवणींनी
प्रत्येक चांदणी भारावलेली....
|
दु:ख अनावर झाल कि
ढग आसव गळतात....
पाऊस आला म्हनुन वेडे
त्यात स्वत:च्या वेदना विसरतात......
निलेश
|
सदाफुली नेहमीच
फुलल्यासारखी दिसते..
रडतानाही बिचारी
हसल्यासारखी वाटते.....
|
Suniti_in
| |
| | Tuesday, November 29, 2005 - 4:25 pm: |
|
|
हाय वैभव पमा, निनावि निलेश
वा - याच्या सोबातिने मी
खुदकन हसून फुलते
तो गेला की मग मात्र
मनामध्ये कुढत बसते
|
Suniti_in
| |
| | Tuesday, November 29, 2005 - 4:33 pm: |
|
|
फुलून बसते मी नेहमी
वारा येण्याच्या आशेने
स्वपनी जाते जागेपणीही
त्याच्या एकाच स्पर्शाने
|
Chinnu
| |
| | Tuesday, November 29, 2005 - 4:44 pm: |
|
|
स्पर्श तुझा हवा
स्वप्न तुझे हवे
अन तुझ्या स्वप्नांच्या तारांवर
गीत माझे व्हावे
|
समोर माझ्या तुच असावीस
माझी म्हणुन वावरणारी ....
तुझ्या ललाटीची रेषाही दिसावी
माझ प्राक्तन साकारनारी.......
निलेश .
|
तु गेलीस तेव्हापासुन
माझ मन भरकटलेले....
कित्येकदा आवरुनही
माझ घर विस्कटलेले...
निलेश
|
तुझ्या हळुवार स्पर्शानं मला
अनेकदा नवा जन्म दिलाय...
आणी प्रत्येक जुना जन्म
मी र्हुदयात साठ्वुन ठेवलाय.....
|
Chinnu
| |
| | Tuesday, November 29, 2005 - 7:46 pm: |
|
|
फ़ार छान निल्या. शेवटच्या दोनही सही!
|
Kalpak
| |
| | Tuesday, November 29, 2005 - 11:31 pm: |
|
|
तू आणि मी हे शब्द उच्चारताना
यातना होतात
अद्वैताच्या भावनेला जणू ते
तडा देतात
jo_s
|
Chinnu
| |
| | Wednesday, November 30, 2005 - 9:16 am: |
|
|
फ़ार सुंदर कल्पना, कल्पक!
|
Nalini
| |
| | Wednesday, November 30, 2005 - 11:12 am: |
|
|
विस्कटलेलं घर आवरायला घेतलं
परंतु ते जास्तिच विस्कटलं
प्रत्येक गोष्ट जागच्या जागी लावताना
भुतकाळातलं आयुष्य पुन्हा जगुन घेतलं
|
सारं सारं विसरुन सखे
तु परत येशील का ?
विस्कट्लेले माझे घरटे
आपण नव्याने लावुया का ?
निलेश
|
Nalini
| |
| | Wednesday, November 30, 2005 - 1:16 pm: |
|
|
तुझे घरटे सावरण्याची
माझी मनापासुन तयारी आहे
पुन्हा तु विस्कटणार नाहीस
याची काय खात्री आहे?
|
बाहेरून सुबक घरटे
आतून विस्कटलेले
प्रत्येक नाते आहे
स्वार्थात बरबटलेले
वैभव!!!
|
Nalini
| |
| | Wednesday, November 30, 2005 - 1:31 pm: |
|
|
तुलाच कसे दिसतात
सगळे नाते बरबटलेले?
फाटक्या छताचे घरटे माझे
पहाताक्षणीच तु नाकारलेले
|
