|
Krishnag
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 5:40 am: | 
| 
|
खंत
शब्दांचे दुर्भिक्ष
असे का जाणवावे
जणू ऐन वसंतात
पानगळीने यावे
तुझ्या साठी शब्दही नाहीत
एवढा का कफल्लक झालो
तुझ्या रेशमी वसना संगे
मी लक्तरे लेउनी आलो
तिमिराच्या गर्तेतूनी कधी
मी शतदीपही पेटविले
परी तुझ्या मार्गातूनी
कधी पणतीला ना तेवविले
ही खंत आता आयुष्यामार्गी
सोबती राहील
तव आठवांच्या अश्रुसंगे
तृष्णा मनीची शमविल
|
तुझ्या रेशमी वसना संगे>>.. kalale naahii
पण क्रिश्नाग तुमची कविता आवडली.
पूनम तुही श्यामली सारखेच झटके देते.. मस्त आहे कविता..
स्मिता नाते छान आहे ग.. अपरणा संवाद छान आहे..!!!
राधिका (botany) घेतले आहे तर एक पानाफ़ुलावरची कविता टाक ग..(बाकी मी पण गणित सोडले आणि zoology घेतले होते ग.. ..)
|
Smi_dod
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 6:27 am: |
|
|
धन्स लोपा ...
किशोर:.. खंत सुंदर.....
दरी!!
तुझ्या माझ्यातली दरी
नाही ओलांडली गेली कधीच
अहंमन्यतेचे खोल कडे लाभलेली
सतत वाढत जाणारी...
समजांचे गैरसमजात रुपांतर करणारी
श्रेष्ठ्त्व कनिष्ठ्त्वाच्या
खाच खळग्यांची
कधीतरी आषाढ सरींनी
कोसळतात धबधबे...
श्रावणाच्या रिमझिमीने
उमलतात रंगीत गालीचे.....
पण ते कधीतरी....कायम असते
वस्तीला ओसाडता.. शुष्कताच,
खुप नयनरम्य भासते कधी
पण दरीत त्या अडकता
सुटका होता होत नाही
तसेच रहायचे घुसमटत
अंहकार जोपासत
अजुन खोल खोल जात
दरी वाढवत.......
स्मि
|
Aparnas
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 6:45 am: |
|
|
धन्स राधिका, लोपा.
स्मि, दरी खूपच सुंदर!!!
झीज
मी उभा होतो किनार्‍यावर
शांत, स्तब्ध, निश्चल
आणि एक तडाख्यात
चिंब चिंब करून गेलीस तू....
वरवर तसं काहीच नाही बदललं
पण आतपर्यंत काहीतरी हललं नक्कीच
थोडंसं गूढ, तरी हवंहवंसं..
तू भरतीचं उधाण लेऊन येताना,
कोसळलीच तुझी आतुरता
आणि ओहोटीसंगे मागे फिरलीस ना,
तेव्हा जाणवली तुझी कासवीस नजर......
असह्यच झाला मला माझा निश्चलपणा!
आणि मग हळूहळू
कणाकणाने तुटत गेलो मी
आता इतरांनाही जाणवलाय बदल
लोक म्हणतात 'खडक झिजला किनार्‍याचा'
बरोबरच आहे, त्यांना कसं कळणार
आता माझा प्रवास अखंड तुझ्या सोबतच-
किनार्‍यावरची रेती होउन!!!
|
Meenu
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 7:29 am: |
|
|
वा अपर्णा मस्तच गं आवडली एकदम ..
|
Raadhika
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 7:34 am: |
|
|
किशोर, स्मि, अपर्णा...
एकाहून एक सुंदर कविता!
|
Princess
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 8:08 am: |
|
|
लोपा धन्यवाद... चला काव्याच्या राज्यातले अनभिषिक्त राजे लोक... वैभव, निनावी, लोपा, जयु (कोणाचे नाव विसरले तर नाही ना)प्रेमावरच्या कविता लिहा बरे.... valentine day romantic होउन जाउ द्यात
|
Niru_kul
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 8:47 am: |
|
|
नव्या वाटेवर....
सुर्याच्या किरणांना गाठायला निघालोय....
प्रसन्नता चहुकडे वाटायला निघालोय....
नव्या वाटा खुणावत आहेत,
नवी क्षितीजं बोलावत आहेत;
डोळ्यांत घेऊन आयुष्याची स्वप्नं,
पायवाट ही मी चालत आहे....
नव्या दिशांना आता मी, अनुभवायला निघालोय....
प्रसन्नता चहुकडे वाटायला निघालोय....
अपेक्षांचे ओझे नाही,
इच्छापूर्तीची आसक्ती नाही;
मनात नाही चिंता कशाची,
नियतीचे माझ्यावर दडपण नाही....
ज्ञानाचा हा महासागर, ढवळायला निघालोय....
प्रसन्नता चहुकडे वाटायला निघालोय....
ह्रदयात एकच चेहरा वसलायं,
त्या चेहर्‍यातच तर माझा आनंद लपलायं;
हळव्या या माझ्या मनात,
मी तिच्या आठवांचा बंध जपलाय....
तिच्या ह्रदयाला आता, मी स्पर्शायला निघालोय....
प्रसन्नता चहुकडे वाटायला निघालोय....
|
पण क्रिश्नाग तुमची कविता आवडली.
पूनम तुही श्यामली सारखेच झटके देते.. मस्त आहे कविता..
स्मिता नाते छान आहे ग.. अपरणा संवाद
>>>>
पण मी म्हणतो स्वताची विषामृत ही कथा अर्धवट पडली असताना माणसाना झोपा तरी कशा येतात कुणास ठाऊक? अन आपलं सदान कदा दुसर्‍याच्या बी बी वर बेल घालीत फिरायचं मेलं!!!
|
Imtushar
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 9:07 am: |
|
|
हव्याहव्याश्या या क्षणांस
असेच घट्ट धरून जगावे
पुन्हा एकदा आज नव्याने
प्रेम जुने ते करून बघावे
श्वासांत हा सुगंध मंद
असाच खोल भरून रहावा
एकेक क्षण मग आयुष्याचा
एक एक आयुष्य व्हावा
मने आपली बोलत असता
तू आणि मी मुके रहावे
पुन्हा एकदा आज नव्याने
प्रेम जुने ते करून बघावे
तोच लाडका हट्ट आणि मी
तुझ्याकडे रे पुन्हा करावा
तसेच लटके रागावुन अन्
गोड अबोला पुन्हा धरावा
डोळ्यांमधले पाणी अलगद
मग ओठांनी तू टिपावे
पुन्हा एकदा आज नव्याने
प्रेम जुने ते करून बघावे
|
Meenu
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 9:26 am: |
|
|
हुडा  बाकी तुझं काही खरं नाही एकंदरीत ..
|
मेघा,
"आता सगळं कसं.. खरच पुढचं गाव.. बेट.. दिसेपर्यंत. असाच चालत राहतो प्रवास" - याचा अर्थ नाही कळला... 
|
Manas6
| |
| | Tuesday, February 13, 2007 - 7:35 pm: |
|
|
हे कसले भास आभास
हे कसले भास आभास,
तुझ्या आठवणींचा श्रावणमास,
येतोय माझिया हातांना,
तुझ्याच गजऱ्यांचा सुवास !-१
हे कसले भास आभास,
तुझ्या स्वप्नांची का ही आरास?
वाहती नदीतुनी दिवे,
नि नभी नक्षत्रांची रास !-२
हे कसले भास आभास,
तुझ्या श्वासांचाच हा सहवास,
म्हणूनी बघ दरवळतो,
मत्त केवड्याचा सुवास !-३
हे कसले भास आभास,
तुझ्या सोबतीची का ही आस?
छेडीला कुणी मारवा,
अन सूर ते उदास-उदास !-४
--मानस६
|
वाहती नदीतुनी दिवे,
नि नभी नक्षत्रांची रास !-२
हे आवडलं.
रॉबीनहूड
किती हा हूडपणा.
|
Neelkantee
| |
| | Wednesday, February 14, 2007 - 2:28 am: |
|
|
श्यामली,
चुकत कुथेच नाहि...
केवल मन थाय्रावर नसत...
गनिताच एक बर असत
अन्क सुत्राबरोबर त्याल मन मात्र नसत...
|
Ajjuka
| |
| | Wednesday, February 14, 2007 - 2:33 am: |
|
|
नीलुताई
चुकत कुथेच नाहि...
कुठेच kuThech
केवल मन थाय्रावर नसत...
थार्‍यावर thaaRyaavar
गनिताच एक बर असत
गणिताचं एक बरं असतं gaNitaachaM ek baraM asataM
अन्क सुत्राबरोबर त्याल मन मात्र नसत...
अंक सुत्राबरोबर त्याला मन मात्र नसतं
aMk sutraabarobar tyaalaa man maatra nasataM
देवनागरीसाठी करेक्शन..
|
Shyamli
| |
| | Wednesday, February 14, 2007 - 2:48 am: |
|
|
नीलकांती पाटेकर म्हणजे नानांच्या सौ. की काय?
वेल कम
धन्यवाद लोक्स
|
Neelkantee
| |
| | Wednesday, February 14, 2007 - 2:52 am: |
|
|
धन्यवाद!
अरे व्वा! जमलं की!ठीक आहे कसं लिहू?लिहिलं बुवा एकदाचं!
ते पान काही सापडलं नाही.
मला एक पान दाखवता का कुणी... एक पान...?
मराठी इन्ग्लिशमधे लिहायचं पान...?
|
Neelkantee
| |
| | Wednesday, February 14, 2007 - 2:55 am: |
|
|
अरे व्वा! हुश्शारच आहेस तू!ओळखलस बरोबर!
|
Neelkantee
| |
| | Wednesday, February 14, 2007 - 3:08 am: |
|
|
चुकत कुठेच नाही...
केवळ मन थार्‍यावर नसतं...
गणिताचं एक बरं असतं...
अंक सूत्राबरोबर त्याला मन मात्र नसतं...
श्यामली, किती प्रयास पडले ठाउक आहे का तुला...मराठी पुन्हा शिकल्यासारखे वाटले...
इन्ग्रजान्चा आशीर्वाद! दुसरे काय!
|
|
|