|
Shraddhak
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 6:45 am: | 
| 
|
ही कथा मी आषाढात सुरू केली होती खरी पण तेव्हा ती पूर्ण करू शकले नाही.
एवढी गॅप मध्ये गेल्यावर लोकांना वाचताना सलग वाचता यावी म्हणून इथे नवीन थ्रेड सुरु करून सलग पूर्ण केली आहे.
मूळ BB वर प्रतिक्रिया देणार्‍या आणि पुढच्या भागांची patiently वाट बघणार्‍या सर्वांचे मनापासून आभार.
मी, अन्या आणि लग्न वगैरे...
तो घरात ज्या पद्धतीने आला ते पाहूनच मला जाणवलं स्वारी अस्वस्थ आहे आज.... पायातले फ़्लोटर्स त्याने भर्रकन काढून कोपर् 0dयात भिरकावले. डोक्यावरची कॅप काढून टीपॉयवर फेकली आणि खिडकीपासच्या दिवाणावर धप्पकन येऊन बसत त्याने फ़र्मावलं, " सन, पाणी आण गार. " आणि लगेच माझ्याकडे चमकून पाहात " ओ आणलंच आहेस तू तर पाणी.... " म्हणून पाण्याची बाटली हिसकावून घेत घटाघटा पाणी प्यायला.
" कुठे उनाडक्या करून येतोयस? " मी त्याच्याशेजारी बसत म्हणाले.
" काही specific नाही. असंच मनीषच्या फ़्लॅटवर गेलो होतो. अजितपण आला होता. मग काय TP , गप्पा, टप्पा... दाल रोटीमध्ये जाऊन जेवून आलो. "
" हं म्हणजे तसा नेहमीसारखाच चालला होता तुझा आजचाही दिवस एकूण! मग माशी कुठे शिंकली? "
" तू ते काय म्हणतात तशी ' चाणाक्ष ' आहेस. तुला कसं कळलं माशी वगैरे शिंकलीये ते? "
" अरे अन्या, आता सात वर्षं होतील आपल्याला एकमेकांना ओळखायला लागून... त्यावरून एवढं कळतंच की मला... बोला... "
" एवढंच जर आहे तर गेस मार की! " त्याने आव्हान दिल्यासारखं म्हटलं.
" हात्तिच्या.... त्यात गेस मारायसारखं काय आहे? अविनाशकाकांचा फोन आला असणार आणि बोलता बोलता गाडी त्यांच्या सध्याच्या अति जिव्हाळ्याच्या विषयाकडे सरकली असणार... तू लग्न कधी करतोयस? "
" सन, पाय दाखव तुझे... डोकं ठेवतो. भयंकर अंतर्यामी झाली आहेस. गुरुमैया आप महान है| " म्हणत अन्या नाटकीपणाने माझ्या पायांशी वाकला.
" हं तर ही आजची पंचविसावी वेळ ह्या वादाला तुझ्यात आणि अविनाशकाकांमध्ये तोंड फुटण्याची आणि मुलीचं वर्णन केलं गेलं असेल एखाद्या तर ही दहावी मुलगी! " मी बोटांवर मोजत म्हणाले.
" वा काय चोख हिशोब आहे.... मानलं! इसी खुशी मे कालचे उरलेले गुलाबजाम फ़्रीजमध्ये आहेत ते आण. " तो आरामात बाहेरच्या उन्हाकडे बघत तक्क्याला रेलला.
" खादाडपणा करू नकोस. आज दालरोटी म्हणजे तुम्ही गाजर का हलवा वगैरे हाणलं असणारच आहे. जरा वाढत्या वजनाकडे लक्ष द्या अन्याजी... "
" ए चले, मी कालच वजन केलं M G Road ला एका ठिकाणी लावलेल्या वजन करण्याच्या मशिनवर! गेल्या दोन वर्षांत फक्त दोन किलो वाढलंय वजन. अजूनही माझी चार वर्षांपूर्वीची जीन्स घालता येतेय मला. ( दोन चार इंच ढिली करून. - मी. पण अन्या लक्ष देत नाही.) जे नियमित व्यायाम करत नाहीत त्यांनी असं हेवी खाल्लं तर त्यांचं भराभर वजन वाढतं; हा तुझा सिद्धांत अतिशय चुकीचा आहे. माझी पचनशक्ती उत्तम असल्याने मला तुझ्यासारखी regualar jogging वगैरे करायची गरज नाही. तेव्हा निष्कर्ष काय तर गुलाबजाम आण. "
...त्याच्या हातात चार गुलाबजामांनी भरलेला बाऊल देऊन मी पुन्हा दिवाणावर त्याच्याशेजारी बसले.
" अजून चार गुलाबजाम शिल्लक आहेत. ते हवे असतील तर उठून आतमध्ये जाऊन घेऊन यायचे आणि भांडं नीट सिंकमध्ये घासून जागेवर ठेवायचं. "
" मी का म्हणून भांडं घासू? तुझी बाई कामाला येणार नाहीये का? आणि काल ' तुम्ही जरा लौकरच या. तुमच्याशी गप्पा मारता मारता माझा स्वयंपाक चटकन होईल. ' असं सांगून मला आणि अजितला जवळजवळ निम्मा स्वयंपाक करायला लावलास त्यामुळे या आठवड्याचा आमचा घरकामाचा कोटा पूर्ण झालेला आहे. "
मला माझ्याही नकळत हसू आलं. हा इतक्या ठामपणे घरकामाचा कोटा बिटा शब्द वापरून भांडं घासून ठेवणार नाही म्हणतोय आत्ता आणि प्रत्यक्षात मात्र चटकन आत जाऊन नीट धुवून, जागच्या जागी लावून ठेवेल भांडं.
" हसलीस का? " त्याने संशयाने माझ्याकडे पाहात विचारलं आणि पुन्हा एकदा वॉर्निंग दिल्यासारखा म्हणाला " मी काहीही उचलून, आवरून, घासून घेणार नाहीय. "
" बरं राहिलं... नको करूस. आणि आता आपण मुख्य मुद्द्याकडे वळूया. काय झालं? "
" अगं तसं खास काही नाही. त्यांनी कसल्याशा मंडळात माझं नाव नोंदवलंय, मग रीतसर कुणातरी मुलीच्या वडिलांचा त्यांना फोन आला. मुलगी देखणी, हुशार, गृहकृत्यदक्ष, महत्त्वाकांक्षी, करीयर कडे लक्ष देणारी, पुन्हा घराकडे लक्ष देणारी वगैरे वगैरे आहे.... "
" बाप रे ग्रेटच... इथे मला ऑफिसकडे लक्ष देताना घराकडे पाहायला होत नाही आणि घरी लक्ष द्यायचं म्हटलं तर त्या कामाने दमून जाऊन ऑफिसमध्ये जांभया येतात. थोडक्यात काय, तर उद्या डॅडनी माझं लग्न काढलं तर लिहायला मॅटर कमी पडणार. "
" जाऊ दे ना. तू टेन्शन घेऊ नकोस. मी, अजित, मनीष... आम्ही सगळे मिळून तुझा फेक resume तयार करू. त्यात तू परीसारखी सुंदर, भयंकर हुशार, घरकामात प्रवीण... आहेस असं सगळं लिहू. तेवढ्याने नाही भागलं तर हुंडा पण देऊ. तू काही काळजी करू नकोस. मी आणि अजित onsite trips मध्ये मिळवलेले सगळे पैसे तुझ्या हुंड्यासाठी ठेवू. "
मला एकदम अनावर हसायलाच यायला लागलं. हे दोघे गांजलेल्या चेहर् 0dयाने, एकही पैसा खर्च न करता माझ्या हुंड्याची तरतूद करतायत, मुलाच्या घरच्यांकडे माझ्या लग्नासाठी बोलणी करतायत; हे दृश्य कल्पना करून पहायला देखील भयंकर विनोदी वाटत होतं.
आधी engineering च्या निमित्ताने आणि नंतर इथेच jobs मिळाल्यामुळे गेले सात आठ वर्षं बंगलोरमध्येच आहे मी. engineering पासून जमलेल्या ग्रुपपैकी जेवढा ग्रुप इथे उरला आहे त्यांच्यासोबत आयुष्य enjoy करायला अजूनही मजा येते. पण आता हळूहळू काहीतरी बदलत चालल्याचं जाणवतं. ग्रुपमधल्या बहुतेक मुलींची लग्नं झाली आहेत, ठरली आहेत.... काहींनी आपापली जमवली, काहींची घरच्यांनी ठरवली. काही मुलांचीही झाली लग्नं. माझ्या अगदी जिवाभावाच्या, ग्रुपमधल्या मंडळींपैकी मोहित, तृप्ती ( ही तर डायरेक्ट देशच सोडून गेलीय) वगैरेंची लग्नं झालीत. मनीषचं ठरलंय, पण त्याची होणारी बायको पूजा सध्या onsite गेल्याने लग्नाची तारीख काढलेली नाहीय. आता अन्याचा नंबर लागलाय. उद्या माझाही?????? छे, मी मनातून ती शक्यता झटकून टाकली. मॉम तर नाहीये, डॅड एकतर भारतभर फिरत असतात, घरी असले तरी त्यांच्या लेखनामध्ये गुंग असतात. माझ्या लग्नाबद्दल कुणी त्यांना विचारलं तर काय बरं म्हणतील डॅड?
' अं? सन्मतीचं लग्न? करू की... काय घाई आहे? नाहीतर तिने तिचा जोडीदार शोधला तरी मला हरकत नाही. नाही शोधला तर मी शोधेनच... पण तिला लग्न करायचं असेल तेव्हाच! काय सन... करायचं आहे का लग्न? ' असं म्हणून माझ्याकडे पाहतील मी त्यांच्या विचारांना दुजोरा द्यावा म्हणून! तात्पर्य काय, मी विषय काढेपर्यंत डॅड माझ्यामागे लग्नाचा भुंगा लावणार नाहीत. ( बरंच झालं की! की नाही????? कोण जाणे!) मॉम असती तर तिनेदेखील हेच केलं असतं म्हणा!
" ए.. कशाचा विचार करतेयस? लगेच मुलगा शोधण्याच्या दृष्टीने आखणी करायला सुरुवात केलीस की काय? "
अन्या म्हटला तशी मी भानावर आले.
" नाही रे, आपल्या ग्रुपबद्दल विचार करत होते. बदलायला लागली नाही रे सगळ्यांची आयुष्यं? "
" हं खरं आहे.... पण हा बदल नको वाटतो कधीकधी. पुन्हा आपल्या कॉलेजच्या दिवसांकडे परतून जाता आलं तर काय धम्माल येईल नाही? "
तो बाहेरच्या उन्हाकडे एकटक पहात म्हटला.
|
Shraddhak
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 6:47 am: |
|
|
अन्याची ही ' पुरानी आदत ' आहे. पुराने दिनोंको याद करना| आमच्या कॉलेजच्या पाठीमागे एक माध्यमिक शाळा आहे. रोज नऊ वाजता ती मुलं छान टापटीप युनिफ़ॉर्म्स घालून शाळेमध्ये यायला लागली की अन्या ' यार... ह्यांच्याकडे पाहून पुन्हा शाळेत जावंसं वाटतं. ' म्हणायचा. आठवड्यातून एकदातरी! अजित त्यावर गंभीरपणे ' हं... मलाही तसंच वाटतं. जा.. पण हाफ पॅंट घालून नको. आम्हाला पाहवणार नाही. ' म्हणायचा. आणि पुन्हा अजित अन्याची जुंपायची. एकमेकांचा एक शब्द खाली पडू द्यायचे नाहीत दोघे. आणि ती मजा बघत मी, तृप्ती, मोहित, मनीष यथेच्छ टाईमपास करायचो. अजूनही कधी कधी अजित आणि अन्याची जुगलबंदी रंगते; तेव्हा मात्र मलाही अन्याची ' पुरानी आदत ' लागली की काय असं वाटायला लागतं.
मी अन्याकडे बघितलं. तो अजूनही खिडकीबाहेरच बघत होता. पार हरवून गेल्यासारखा!
" अन्या "
" अं... अरेच्च्या! पुन्हा पुराने दिनोंको याद करना सुरु झालं वाटतं माझं. " तो किंचित हसत म्हणाला.
" हं. पण मजा वाटते रे मलादेखील कधीकधी ते सगळं आठवून! आपल्या कॉलेज campus मध्ये आपण घातलेला धुडगूस, एकदा girls' hostel वर भूत असल्याची अफवा होती तेव्हा तू आणि मनीषने आपल्या सरांना विचारलेला ' सर आम्ही तिथे मुलींच्या रक्षणासाठी राहायला जाऊ का? ' असला भन्नाट प्रश्न ( इथे अन्याचा सुस्कारा), रंगपंचमीला कॅंटीनचं आवार खराब केल्याबद्दल शिक्षा म्हणून आपल्या पूर्ण ग्रुपने रविवारची सुट्टी खर्च करून केलेली सफाई, engineering च्या शेवटच्या वर्षी topper असलेली आणि पुढे मॉडेलिंगकडे वळलेली आपली सगळ्यात फेमस सिनियर भाग्यलक्ष्मी ( अन्याचा उसासा.) सगळं आठवून मलापण तुझ्यासारखं nostalgic व्हायला होतं. "
" खरंच गं सन!!! काय सही दिवस होते ते. एक सालं टेन्शन नव्हतं; धमाल करायचो, मग परीक्षेआधी रात्ररात्र जागून अभ्यास करायचो, वेळ नेहमीच कमी पडायचा मग तयारीला पण फेल होऊ अशी काळजी वाटली नाही, कमी मार्क मिळण्याची देखील काळजी वाटली नाही तेव्हा. जॉब मिळेल न मिळेलचीही फ़िकीर नव्हती. आता जॉबचंच उदाहरण घे, तीन जॉब बदलले मी गेल्या तीन साडेतीन वर्षांत. पुरेशी तयारी असली तरी दर वेळी मनात धाकधूक, होईल ना सगळं नीट म्हणून. "
" हं खरं आहे. कुछ पाने के लिये कुछ खोना भी पडता है. तो हमने क्या खोया है अपने जॉब्ज के लिये? अपने मन का चैन.. असंच ना? "
" अगदीच तसं नाही म्हणता येणार गं. प्रत्येक जॉबमधली सुरुवातीला वाटणारी नव्या गोष्टीबद्दलची भीती संपली की येतं ना मन नॉर्मलला. मग आपण enjoy करायलाच लागतो की आपसूक. "
" मग exactly हाच नियम तू लग्नाला का लावत नाहीस? तुझ्या मनात या relationship बद्दल थोडीफार धाकधूक असलीच तर ती कमी होईलच ना तुझ्या या नियमानुसार? "
" आयला, कुठून कुठे पोहोचतेस तू, सन? आत्ता विषय चालले होते आपल्या कॉलेज लाईफचे आणि जॉबचे. तू मध्येच हे लग्नाचं काय काढलंस परत? "
" अरे माझा मेंदू जात्याच शार्प असल्याने मला तुझा नियम तुझ्या लग्नाबाबतही जसाच्या तसा लागू होतो असं जाणवलं; तेव्हा लगेच मी तुला ते दाखवून दिलं. "
अन्या का कोण जाणे, एकदम गंभीर मूडमध्ये गेला. म्हणजे आज दाल रोटीमधला गाजर का हलवा चवीला तितकासा बरा नसणार.
" गाजर का हलवा अप्रतिम होता. मी दोनदा ऑर्डर करून खाल्ला. त्यामुळे मी खरोखरच गंभीर आहे. हे गांभीर्य गाजरका हलव्याच्या बेकार चवीने आलेलं तात्पुरतं गांभीर्य नाही. "
मला भयंकर हसायला यायला लागलं.
" मला बर् 0dयापैकी फ़ेस रीडिंग करता येतं. " अन्याचा तोच गंभीर सूर कायम! मी अक्षरशः दिवाणावर लोळण घेतली. अनावर हसता हसता अचानक जाणवलं, अन्या गप्प झालाय एकदम.. बापरे! माझं हसणं थांबलंच!
" अन्या, काय रे? आज खूपच वादावादी झाली का अविनाशकाकांशी? " अन्याने उत्तर दिलं नाही. तो पुन्हा खिडकीतून बाहेर पहात राहिला. निरुद्देश!
" ए अन्या, बोल ना! काय झालं आज एवढं? " अन्याने कष्टाने नजर माझ्याकडे वळवली.
" अगं आई बाबा इरेलाच पेटलेयत; या वर्षी, आणि याच मुलीशी माझं लग्न व्हावं म्हणून! सून म्हणून ती सर्वार्थाने योग्य वाटली त्यांना. त्यांचा युक्तिवाद बिनतोड आहे गं, engineering झालंय, पुढे शिकायचं नाहीये, चांगला जॉब आणि पगार आहे, वय २५; मग काय हरकत आहे लग्न करायला? "
अविनाशकाका आणि आशाकाकूच्या या बोलण्यात खुसपट काढण्यासारखं खरंतर काही नव्हतंच! खरं तर अन्या आणि काकांमध्ये वादावादी देखील व्हायचं फारसं कारण नव्हतं. काका तसे बरेच विचारी.. सून आणायचीच, हा निर्णय त्यांनी नक्कीच विचार करून घेतला असणार. पण अन्या...
"To be honest San, I am really afraid of commitment."
मी चमकले. हे आजवर बोलला नव्हता अन्या. मला काका आणि अन्यामधल्या सव्विसाव्या वादविवादाची शक्यता दिसायला लागली.
|
Shraddhak
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 6:49 am: |
|
|
" का रे अन्या? "
" मलाही नक्की नाही गं सांगता येत सन! पण मनात भीती आहे खरी... ज्या व्यक्तीसोबत आयुष्यभर राहायचंय, त्या व्यक्तीला एखाद दोन भेटींमध्ये पारखण्याची कल्पनाच विचित्र वाटतेय मला. अगं मैत्री करताना देखील एकदम एक दोन भेटींमध्येच ' तू माझा जिवाभावाचा मित्र ' असं म्हणायला लागत नाही आपण. मग इथे तर फार कठीण मामला झाला.
बरं आणि भेटींची संख्या वाढवावी, तर प्रत्येक भेटीगणिक वाढणार्‍या इतरांच्या अपेक्षांचं ओझं जाणवायला लागतं. "
" खरंय अन्या.. पण मग ' पहली नजरमे प्यार ' सारखं काही जमतंय का बघावं ना! "
अन्याच्या चेहर्‍यावर आता हसू फुटलं.
" सन, अगं तो सिनेमा आहे का? डोळ्यांना डोळे भिडले की लगेच मनात प्रेमाचे अंकुर.. तिचं लाजणं.. त्याचं हसून तिच्याकडे पाहणं.. तिचं पदराच्या टोकाशी चाळा करणं... व्वा!
अगं गेल्या वेळी घरी गेलो होतो तेव्हा जबरदस्ती एक मुलगी पहायला नेलं होतं मला. मुलगी दिसायला एकदम झकास. म्हटलं डोळ्यांना डोळे भिडले तर व्हायचंही पहली नजर मे प्यार.. पण कसचं काय? त्या मुलीला माझ्यात interest नव्हता वाटतं. एकतर प्रचंड अवघडल्यासारखी बसली होती. ( स्वतःच्याच घरात???? - मी) सारखी खाली नाहीतर इकडे तिकडे पाहात होती. ' तुला मला काही विचारायचं असेल तर जरा बाहेर जाऊया का? ' विचारलं तर नको म्हणाली. मग काय, general गप्पा मारून आम्ही जायला निघालो, आई बाबा जरा पुढे गेले आणि मी बुटाची लेस बांधत मागे थांबलेलो तर मला आतलं बोलणं ऐकायला आलं.
' तो एवढा विचारत होता तर गेली का नाहीस? किमान चार प्रश्न विचारता आले असते. '
' साडीच्या निर्‍या सुटल्यायत, म्हणून. उगीचच्या उगीच घोळ घातलास ना तू साडीचा ऐनवेळी?!!! आजकाल कुणी इतकं बघतं का? आणि तसाही दिसायला अजिबात धड नाहीय तो मुलगा. '
" आयला अन्या, त्या परीने तुझा अगदी निर्दयपणे मनोभंग केला म्हणायचा... "
" सन, जाऊ दे. बर्‍याच भेटी असल्या निरर्थक होणारच यामध्ये. मला वाईट वाटतं त्या अवघडलेपणाचं. त्या मुलीला या सगळ्या समारंभासाठी तिने काय घालावं याचंदेखील स्वातंत्र्य न दिल्याचं. मला तिने पाहताक्षणीच reject केलं होतं. I don't blame her; it's her choice. पण ते कळवायला देखील तिच्या आई वडिलांनी पाच दिवस घेतले. मे बी, तिला समजावायचा प्रयत्न झाला असणार. "
" कदाचित तू किती handsome आहेस ते सांगत असतील! " मी परत अन्याला चिमटा काढला.
" अरे जाने दो. ज्या माणसाला एकदा भाग्यलक्ष्मीने 'You look nice in this shirt...' असं म्हटलंय तो कशाला अशा लोकांच्या शेर्‍यांची पर्वा करेल? वा... काय ती रम्य दुपार. ( अन्याचा फ़्लॅशबॅक सुरु.) अशी भाग्यलक्ष्मी समोरून चालत येतेय. असा मी तिच्याकडे बघत बघत तिच्या दिशेने चालतोय. "
" त्या नादात तू पाय सटकून कॅंटीनसमोर साचलेल्या चिखलयुक्त पाण्यात पडलास. नंतर अजित, मनीषने तुला हात देऊन उठवलं तेव्हा भाग्यलक्ष्मी तुझ्याजवळ येऊन कसंबसं हसू आवरत ते वाक्य म्हणाली होती. " मी तत्परतेने अन्याची रम्य कहाणी पूर्ण केली.
" सन, किती तो दुष्टपणा? पण हे सगळं खरं असलं तरीही मुख्य मुद्दा काय तर " भाग्यलक्ष्मी " मला म्हटली होती तसं... "
" हं तर त्या मुलीला भेटायचा मुद्दा! या असल्या निरर्थक भेटींमुळे, आणि या पद्धती फारशा बदलायची चिन्हं न दिसल्यामुळे arranged marriage मध्ये काही राम नाही म्हणायचंय का तुला? "
" कदाचित हो.. आणि नाहीही. "
" अन्या एक काय ते सांग. हो की नाही? "
" नाही सांगता येत नक्की. कदाचित ही system इतकी प्रचंड आहे की आपल्याला आलेल्या दोन पाच अनुभवांवरून डायरेक्ट अंतिम निष्कर्ष काढू नयेत कोणी... "
" म्हणजे तुला या system बद्दल comfortable वाटतंय बर्‍यापैकी.. "
" नाही सन, चुकलीस. एकदम टोकाचे निष्कर्ष काढू नयेत म्हणजे सरसकट ही system चांगली की वाईट याबद्दल मत बनवून घेऊ नये. एवढंच करावं, की ज्याने त्याने मला ही system सूट होतेय का याचा विचार करावा. "
" मग तू केलास का विचार? "
" कदाचित ही system मला सूट होणारी नाहीये. निदान आत्तातरी तसंच वाटतंय... "
" मग तू स्वतःसाठी मुलगी स्वतःच का शोधत नाहीस? "
" साडेतीन वाजले, कॉफी पिऊयात. "
अन्या अगदी war front वर असेल तरी हे वाक्य बरोबर साडेतीनला न चुकता म्हणेल, हे मला नेहमीच वाटतं.
" तू कर कॉफी... "
" चालेल. "
तो उठून कॉफी करायला आत निघून गेला आणि मी शेजारी टीपॉयवर पडलेलं मासिक चाळायला लागले.
|
Shraddhak
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 6:52 am: |
|
|
" सन.. ही घे कॉफी. " अन्याने माझ्या हातात एक मग देत पुन्हा दिवाणावर बसकण मारली. अन्याचा मूड कसाही असो, कॉफी नेहमीच अप्रतिम असते. अन्याचं लक्ष माझ्या हातातल्या मासिकावर गेलं.
" काही विशेष लेख वगैरे? "
" अं हं... नेहमीचेच टॉपिक्स! आवर्जून वाचावा असा कुठला लेख नाही. तुझा मूड नॉर्मलला आला का पण? "
" घ्या... माझ्या मूडला काय झालं होतं? "
" अन्या नाटकं करू नकोस. मघापासून आपण ज्या विषयावर discuss करतोय त्याने तुझा मूड गेलाय. खरं की नाही? "
अन्याने पहिल्यांदाच इतक्या कमी वेळात पराभव मान्य केला.
" खरंय सन... माझा मूड खरोखरच गेलाय. "
" पण हा तर न टाळता येणारा विषय आहे नं अन्या? मग तू दरवेळी का मूड घालवतोस यावरनं? "
" मलाही नक्की नाही सांगता येत. मे बी, ज्या पद्धतीने माझ्या बाबतीत हा विषय हाताळला जातोय, ती माझ्या पचनी पडत नाहीये. "
" बापरे, तुझ्यासारख्या उत्तम पचनशक्ती असलेल्या माणसाच्या देखील ' पचनी ' न पडणारी गोष्ट म्हणजे भलतीच हेवी असणार. "
" सन, अगदी टुकार PJ मारू नकोस. " बापरे! दिवसातनं दुसर्‍यांदा अन्या गंभीर मूडमध्ये चालला होता. ही लक्षणं खरोखर चिंताजनक होती.
" बरं अन्या, चुकलं. थांबवूयात इथे हा विषय आपण! पण एक सांगते, आपण आपल्या ग्रुपमध्ये जरी यावर विचार करायचा नाही असं ठरवलं तरी अविनाशकाका तो विषय काढायचं थांबवणार नाहीतच! "
" तेच तर.. त्यांना किती वेळा सांगितलंय की मी माझं पाहीन काय ते! पण ते ऐकायलाच तयार नाहीत. सन, तू सांगशील का त्यांना समजावून प्लीज? तुझं ते बर्‍यापैकी ऐकतात. "
बापरे! अविनाशकाकांशी बोलायचं तेही अन्याच्या लग्नासारख्या त्यांच्या अतिजिव्हाळ्याच्या विषयावर????? तसे ते फार छान आहेत स्वभावाने, अन्या म्हणाला त्यातही बरंच तथ्य आहे.. अन्यापेक्षादेखील ते माझं कधीकधी जास्त ऐकतात. पण म्हणून या विषयावर त्यांच्याशी बोलायचं धैर्य मला होईल असं वाटेना. इकडे अन्या अपेक्षेने माझ्याकडे बघत होता.
" अन्या, मला एकच सांग, त्यांना तुझी बाजू पटवून देण्यासाठी कारण काय सांगू? "
अन्या विचारात पडला. आधीच त्याला भरल्या पोटी विचार करता येत नाही. त्यातून दोन प्लेट गाजर का हलवा पोटात असल्यावर अन्याला काहीही व्यवस्थित सुचणं अशक्य! आताही त्याचं लगेचच प्रत्यंतर आलं.
" तू त्यांना सांग, की मुलांसाठी २५ हे लग्नाचं योग्य वय नाही म्हणून! "
ते ऐकून मी परत हसायला लागले आणि अन्या चिडलाच...
" तुला हसू येणारच सन.. तुझ्या मागे कोणी असा धोशा लावला नाहीय ना अजून! तेव्हा तुला हसू येणारच! "
अन्याचा तो तीव्र स्वर ऐकून मी एकदम चपापले.
" अन्या, माझ्या मागे कुणी धोशा लावला नाहीय लग्नाचा हे खरंय. खरंतर धोशा लावायला देखील कुणी नाहीय ही वस्तुस्थिती आहे. डॅड त्यांच्या कामात गुंग असतात. त्यांचं बाकी गोष्टींशी फारसं घेणंदेणं नाही. मॉम असती तर एव्हाना तिने माझ्या लग्नाची चिंता सुरु केली असती, पण तीच नाही म्हटल्यावर... "
मी एकाएकी गप्प झाले. ' मॉम नाही ' या विषयावर बोलताना मला कधीकधी अवघड जातं अजूनही. ती गेली तेव्हा मी सहावीत होते. त्यानंतर बराच काळ कुठलीही गोष्ट नीट झाली नाही की ' मॉम असती तर.. '( सगळं व्यवस्थित झालं असतं), या विचाराच्या आधाराने मी घालवला. नंतर माझी मीच प्रत्येक गोष्ट सांभाळायला शिकले. मॉम नसल्याची जाणीव हळूहळू कमी व्हायला लागली. मग आज या विषयासंदर्भात बोलताना तिची उणीव प्रकर्षानं का बरं जाणवावी? गप्प झालेल्या माझ्याकडे बघून अन्या बराच निवळला होता.
"I am sorry San... माझ्या बोलण्यानं दुखावली गेलीस तू. "
" जाऊ दे रे अन्या.. होतं असं कधी कधी. आणि तसंही माझाच वेडेपणा झाला तो. मॉमला जाऊन इतकी वर्षं झालीत... त्यामुळे मॉम असती तर.. च्या विचारांना अर्थच राहिला नाहीय... "
पण अन्याचं लक्ष माझ्या बोलण्याकडे कमी आणि खिडकीबाहेर जास्त असावं बहुधा! एकदम तो किंचाळलाच.
" सन, आभाळ कसलं भरून आलंय बघ. "
खरंच की! बाहेर आभाळ गच्च भरून आलं होतं...
|
Shraddhak
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 6:54 am: |
|
|
" सही आहे ना? " अन्या माझ्याकडे वळून पाहत म्हणाला.
" हं... "
अन्याने पुन्हा नजर खिडकीकडे वळवली. दहा मिनिटं झाली तरी अन्या खिडकीबाहेर बघणं सोडण्याची लक्षणं दिसेनात. बाहेर पाऊसही सुरु होत नव्हता. कुठल्याही क्षणी सरी सुरु होतील, असं आभाळ गच्च भरलेलं, वारा साफ पडला होता मात्र! अन्या मात्र आपल्याच नजरेच्या शक्तीने पाऊस पडणार, अशा आविर्भावात बाहेर बघत होता.
" ए अन्या... "
" अं... "
" मी काय म्हणतेय? "
" हं... "
" ऐक ना! "
" हं... "
" अन्या, तुझ्या डोळ्यांत पाऊस पाडण्याइतकी पॉवर नाहीये. तेव्हा आता इकडे बघ. "
" तुला चेतन आठवतो का? " अन्याने विचारलेल्या प्रश्नाने मी खरंतर जबरदस्त दचकले. अन्याची अजूनही माझ्याकडे पाठ होती म्हणून, नाहीतर नक्की त्याच्या लक्षात आल्यावाचून राहिलं नसतं.
.... " तुझं शिक्षण सध्या चालू आहे सन.. आणि मला माझ्या करीयरकडे देखील लक्ष द्यायला हवंय. We both like each other a lot. But, lets not promise each other anything right now." अल्सूर लेकच्या एका भेटीत त्याने मला शांतपणे समजावलं होतं. तेव्हा मी फारच परिकथांमध्ये रमणारी वगैरे होते. चेतनमध्ये प्रचंड गुंतले होते. चेतनने म्हटलं असतं तर लगेच मी त्याच्याशी लग्न करूनदेखील मोकळी झाले असते. बापरे! आता माझा तेव्हाचा वेडेपणा आठवला तरी खूप हसू येतं. गंमत म्हणजे अन्या, मनीष या माझ्या अगदी जवळच्या लोकांनाही माझ्याबद्दल आणि चेतनबद्दल पुसटशीही कल्पना नाही. मी त्यांना सांगितलं नाही कारण त्या relationship चं पुढे नक्की काय होणार?, याचा मलाच अंदाज नव्हता. आणि अर्थात चेतनने मला विचारलं तेव्हा तो engineering संपवून बाहेर पडला होता, हेही त्याचं कारण असेल.
चेतनने एक वर्षं जॉब केला. त्यातच कधीतरी CAT clear करून तो IIM अहमदाबादला गेला. सुरुवातीला वरचेवर होणारी आमची मेलामेली आणि फोन कॉल्स पुढे चांगलेच मंदावले. आणि गंमत म्हणजे हेदेखील आमच्या बर्‍यापैकी सहज अंगवळणी पडलं.
पण गेल्या महिन्यात आलेल्या चेतनच्या कॉलने चित्र जरा पालटल्यासारखं झालंय.
" सन, मला माहीतेय इतकी वर्षं मध्ये गेल्यावर तो विषय पुन्हा काढणं जरा धाडसाचंच आहे. मी हे बोलतोय कारण, मला तू अजूनही आवडतेयस.
अर्थात, तूही तसाच विचार करावास, असा माझा अजिबात आग्रह नाही. सध्या मी भारताबाहेर आहे आणि चार महिन्यांत परत येतोय. तोवर तुला जर मनापासून वाटलं तर नक्की विचार कर या गोष्टीवर. And yes, if you say "No" you don't need to give any explanations."
" ए सन, मी काय विचारतोय? " कुणी उत्तर दिलं नाही तरी अन्या चिकाटीने प्रश्न लावून धरू शकतो.
" चेतन म्हणजे आपल्याला दोन वर्षं senior होता तोच ना? तुला एकदम त्याची आठवण कशी आली म्हणे? " बर्‍यापैकी निर्विकार चेहरा ठेवत मी अन्याला प्रतिप्रश्न केला.
" हे ' डोळ्यांच्या पॉवरने पाऊस पडणे ' त्याचंच वाक्य आहे की. आपण सावनदुर्गाला गेलो होतो तेव्हाही असंच आकाश भरून आलं होतं आणि पाऊस मात्र पडत नव्हता. तेव्हा अख्ख्या प्रवासात कुणीही शून्यात पाहत बसलं की तो त्याला हे बोलून चिडवत होता. "
" अन्या, गाजर का हलव्याने स्मरणशक्ती तल्लख होते, हे माहीत नव्हतं मला. "
" खाऊन बघ म्हणजे कळेल. तुला असं काही दिसलं की कॅलरीजच का पहिले आठवतात देव जाणे! नाहीतरी कुणीतरी म्हटलंच आहे...
" टिंब टिंब टिंब ला हलव्याची चव काय? "
अन्या नेहमीप्रमाणे मला चिडवत सुटला आणि चेतनचा विषय बाजूला पडला. जवळपास सहा वाजायला आले होते. बाहेर पावसाला सुरुवात झाली होती. अन्याला मी ' जेवायलाच थांब ' म्हणून सांगितलं आणि अजित, मनीष येत असतील, तर त्यांनाही बोलव, म्हणून सांगितलं. अन्याने त्यांना कॉल केले आणि तो माझ्या मागोमाग किचनमध्ये आला.
" चल सन, मी मदत करतो तुला. बाकी काका घरात नसल्याने कंटाळलीयेस ना? "
" खरंय रे. बाबांचा दौरा यावेळेस जरा जास्तच लांबलाय. घरात कुणीच नसतं... कंटाळून गेलेय अगदी. "
" हो ना... नाहीतर आम्हाला लागोपाठ दोन दिवस तू कुठली जेवायला घालणार. नाही का? "
अन्याचं हसणं स्वयंपाकघरात घुमलं. खरंच, अन्या असला की वेळ कसा जातो कळत नाही. त्याच्यामध्ये कुणालाही हसतं बोलतं करायचं स्किल आहे.
" अन्या एक विचारू? "
" पुन्हा माझ्या लग्नाबद्दल बोलणार असलीस तर प्लीज नको. "
" अगदी तेच नाही, पण अन्या मला तुझ्या आणि अविनाशकाकांच्या सतत होणार्‍या भांडणांबद्दल बोलायचंय. "
" भांडणांचं कारण तुला माहीत आहे सन... ते आपला हट्ट सोडत नाहीत तोवर असंच होणार. "
" एक विचारू? तुला नक्की काय वाटतं या सगळ्या गोष्टीबद्दल हे कधी तू सविस्तर बोलला आहेस त्यांच्याशी? "
" बोललोय की... But 'I am not yet ready for the commitment' is quite difficult for him to digest. त्यांना ते कळत नाही, किंवा कळून घ्यायची इच्छा नाही. "
मी गप्प झाले. अन्याचंही बरोबर आहेच की! अविनाशकाकांशी वारंवार होणार्‍या वादावादीने अन्याही दुखावला जातो खरंतर! पण त्याचीही बाजू कुणीतरी समजून घ्यायला हवीच आहे.
|
Shraddhak
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 6:57 am: |
|
|
" खरंच सांगतो सन... मला लग्न करायची इच्छा नाही, असं नाही. पण आत्ता तरी हे माझ्यावर लादलं जातंय, असं वाटतंय. I certainly need the time to think. माझ्या life partner संबंधीच्या अपेक्षादेखील स्पष्ट नाहीयेत माझ्या मनात आत्ता. मुली पाहून तरी काय करणार आहे मी, सन? "
" हं.. खरं आहे तुझं! पण हे बदलता नाही येणारेय अन्या overnight . कुठेतरी आपल्याला या system शी जुळवून घ्यायला लागेल. काही प्रमाणात तरी... "
" मला एक कळत नाही गं सन... आपले आई बाबा. लहानपणापासून आपण कसे घडतोय, कसा विचार करतो, आपली मतं कशी बनतायत हे त्यांनी पाहिलेलं असतं. तरी याबाबतीत मग एकदम ते सगळं विसरल्यासारखे का वागायला लागतात हे? "
अन्याचा मुद्दा बिनतोड होता.
" अन्या, मे बी... आपली सोसायटी काय म्हणेल याचं प्रेशर... "
" का पण? "
" नाही माहीत.. पण अशा बाबतीत ते प्रेशर येतं खरं. आणि काही बाबतीत आपल्या मुलांनी चारचौघं वागतात तसं वागावं अशी काहीशी अपेक्षा असणार. "
" पण या अपेक्षांमुळे clashes निर्माण होतायत त्याचं काय? "
मी उत्तर देणार एवढ्यात दारावरची बेल वाजली. अजित, मनीष नेहमीप्रमाणे अति उत्साही मूडमध्ये होते. त्यांनी येता येता sweet mart मधून मलाई सॅंडविच आणले होते. ते पाहून अन्याचा गेलेला मूड नक्कीच परत आला. अजितला दोन, मनीषला दोन आणि मला अर्धं ( तेवढंच पुरे... भयंकर कॅलरीज!) अशी मलाई सॅंडविचची वाटणी झाल्यावर उरलेला बॉक्स स्वतःकडे घेऊन अन्याने त्यांचा फडशा पाडला. त्यावरून मी, अजित आणि मनीषने अन्याला भरपूर चिडवूनही झालं.
जेवणं होऊन सगळी आवराआवर झाल्यावर मनीषने झकास कॉफी बनवली आणि पाऊस थांबलेला असल्याने आम्ही आपापले मग्ज उचलून गच्चीवर गेलो.
" वा! काय सही गारवा आलाय. " अजित गच्चीच्या कठड्यावर चढून बसत म्हणाला. अन्याने त्याच्या जवळच्या पाण्याच्या टाकीवर बैठक मारली आणि मी, मनीष कठड्याला टेकून उभे राहिलो. बाहेरचं वातावरण खरंच छान होतं. गेले काही दिवस जाणवत असलेला त्रासदायक उकाडा नाहीसा होऊन आता छानसा गारवा जाणवत होता. त्या इतक्या छान वातावरणात कुणालाही काहीही बोलायची इच्छाच होत नव्हती. किती तरी वेळ आम्ही कॉफीचे घोट घेत शांतपणे आजूबाजूचा परिसर बघत होतो.
नेहमीच्या रिवाजाप्रमाणे अजितने शांततेचा भंग केलाच!
" अन्या, काकांचा फोन आलेला ना दुपारी? मग केव्हा जायचं आहे मुलगी पाहायला? "
#$@$#@$#!@ मी मनातल्या मनात अजितला शिवी घातली. आत्ता एवढ्या छान वेळेला नेमका हा विषय काढायची काही गरज? पण नाही... तेवढं सुचेल तर तो अजित कसला?
" तुला का नसत्या पंचायती? " अन्याच्या आवाजावरून तरी अजून मूड चांगला होता. मलाई सॅंडविच चढले असावेत बहुधा! मी मध्येच काहीतरी बोलू पाहत होते, तेव्हा मनीषने चटकन माझ्याकडे पाहून ' गप्प रहा ' ची खूण केली. आम्ही दोघं शांतपणे अजित, अन्याची जुगलबंदी पाहू लागलो.
|
Shraddhak
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 7:02 am: |
|
|
" पण मला एक समजत नाही अन्या... काका तुला मुलीच बघायला सांगतायत ना? मग बघायच्या ना जाऊन! तसंही आजकाल बघितलं की हो म्हटलंच पाहिजे असं कुठे आहे? आणि आपण लाख ' हो ' म्हणू रे, मुलीने म्हणायला हवं ना ' हो ' . मलाच बघ, एकीला भेटायला पायात फ़्लोटर्स घालून गेलो तर reject केलं. तेव्हा तात्पर्य काय, जायचं, बोलायचं, परत यायचं आणि आपलं मत घरच्यांना सांगायचं. "
" तुमच्या डोक्यात काहीही clear नसतानादेखील? "
" हो. काय हरकत आहे? अशा भेटींमधून कदाचित तुझ्या डोक्यात काहीतरी clear होत जाईलही. स्वतःच्या अपेक्षा नीट समजतील आणि इतर तुला कशा कशा प्रकारे judge करतात तेही कळेल. आणि मेन फायदा म्हणजे घरच्यांशी वाद होणार नाहीत सारखे सारखे! "
अजितचा approach बराच कॅज्युअल वाटला तरी एकीकडे पटतही होता. भले हे best solution नसेल पण बर्‍यापैकी चांगलं solution तर होतं. अन्याने माझ्याकडे मोर्चा वळवला.
" तुला काय वाटतं, सन? हे असं करणं बरोबर आहे का? असल्या निरर्थक भेटींमुळे काय साध्य होणारेय? "
" बरोबर की चूक, हे सापेक्ष आहे अन्या. आणि या भेटींना पूर्णपणे निरर्थक देखील नाही म्हणता येणार. कदाचित अजित म्हणतोय तसं तुला यातून तुला काय हवं आहे हेदेखील कळेल. "
" हेच मी त्याला दुपारपासून सांगायला बघतोय सन, पण हा ऐकायलाच तयार नाही. शेवटी माझ्यावर चिडून तो बाहेर पडला. "
अन्याला अजूनही अजितचं म्हणणं पटलं नव्हतं बहुधा! तो शांतपणे आपल्या हातातल्या कॉफीचे घोट घेत शून्यात कुठेतरी लांबवर बघत होता.
" चल छोड यार अजित... इतकी छान हवा आहे आणि तुम्ही गंभीर विषयांवर काय चर्चा करताय? अन्याला आधीच आज गोडाचा overdose झालाय त्यात आणखी हे जड झालं तर तो कदाचित चक्कर येऊन पडायचा आणि मग तुला आणि मला त्याला उचलून न्यावं लागेल. " मनीष विषय बदलत म्हणाला.
उरलेला वेळ मग पुन्हा अन्याचा मूड मूळपदावर आला. त्याने त्याच्या पचनशक्तीचे किस्से ऐकवले, अजित - मनीषने ' अन्या पडला तर त्याला उचलून न्यायच्या १०१ पद्धती ' वगैरेंवर चर्चा केली, मी ते अर्धं मलाई सॅंडविच असं अनिच्छेने खाण्यापेक्षा ते अन्यालाच दिलं असतं तर जास्त बरं झालं असतं वगैरे फालतू चर्चाही करून झाली.
" चला मुलांनो, आपण निघूया. साडे अकरा वाजलेत. " अन्याला आज एकंदरच वाद आणि चर्चेमुळे प्रचंड ' शीण ' आल्याचं दिसत होतंच. त्याने लगेच अजितला पाठिंबा दर्शवला आणि पाच दहा मिनिटांत तिघंही घरी जायला निघाले.
" बाय! गुड नाईट!! " त्यांना निरोप देऊन मी आजच्या दिवसाचा विचार करतच घरात आले. माझी आणि अन्याची चर्चा, अजितचा उपाय, अविनाशकाकांची काळजी... एवढी दिवसभर चर्चा करूनही अन्याच्या ' प्रॉब्लेम ' वर अजूनही काही उपाय सापडलेला नाहीये मला आणि त्यालाही. अन्याला पुढे काय करायचं हे सुचत नाहीये, आणि तसं पाहिलं तर मलाही चेतनच्या कॉलनंतर पुढे काय करायचं ते सुचत नाहीये.
दरवाजा लॉक करून मी माझ्या बेडरूममध्ये येऊन बेडवर पसरले. बाहेर बागेतून भिजलेल्या मातीचा सुंदर वास येत होता. गारवा जाणवण्याइतपत होता म्हणून मी कपाटातून रग काढून पांघरला. रगच्या उबेमुळे डोळे मिटायला लागलेच!
' चार महिने आहेत अजून चेतनला परत यायला! काय असेल बरं चार महिन्यानंतरची परिस्थिती? आपण कदाचित चेतनला हो म्हटलेलं असेल किंवा नाहीही, अन्याच्या डोक्यातला गोंधळ कमी झाला असेल किंवा नाहीही, अजितचं लग्न ठरलं असेल कदाचित किंवा नाहीही.... अरेच्च्या किती अनिश्चित आहे हे सगळंच! आणि आपण तरी का सगळ्यांची उत्तरं ताबडतोब मिळावीत म्हणून विचार करतोय? सापडतील बहुधा सगळ्याची उत्तरं आपोआपच. तोवर हे चार महिने फक्त पाऊस enjoy करायचा.
बस्स इतकंच! '
समाप्त
|
सही श्र, छान कथा. शेवट वेगळा...
|
Psg
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 7:16 am: |
|
|
सहीच गं बरं झालं मूड लागेपर्यंत थांबलीस ते! छान लिहिलयस!
|
Maitreyee
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 8:20 am: |
|
|
छान च गं श्र! 'टिपिकल' शेवट शोभलाच नसता इथे!
आणि आज आहे काय, फ़ ला पण बर्‍याच दिवसांनी चित्रे टाकायला वेळ झाला आणि तुझाही कथा पूर्ण करायला मूड लागलाय क्या बात है  (एक भो प्र) ~D
|
Ninavi
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 11:25 am: |
|
|
अरे व्वा! मस्त गोष्ट श्र.
मैत्रेयी
|
टायटल व शेवट दोन्ही सही आहेत.
|
Chinnu
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 3:49 pm: |
|
|
श्र मलाही शीर्षक आणि कथा दोनही आवडलेत!
|
Asami
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 5:59 pm: |
|
|
मस्तच जमलिये एकदम perfect हटके !!!
|
Bee
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 10:16 pm: |
|
|
.. अगदी practical वाटली कथा.. मित्रामित्रांम्धील संवाद खूप छान लिहिला आहेस..
|
Raina
| |
| | Tuesday, August 01, 2006 - 11:02 pm: |
|
|
श्रद्धा,
लेखनशैली खूप आवडली. आणि अल्सूर लेक (बंगलोरला असताना हापिस अल्सूर रोडवर होतं :-))आणि आम्ही ही केलेल्या सावनदूर्ग च्या ट्रेक ची आठवण आली.
|
Abhi_
| |
| | Wednesday, August 02, 2006 - 12:50 am: |
|
|
श्रद्धा, छान!!! आवडली कथा.
|
Meenu
| |
| | Wednesday, August 02, 2006 - 12:54 am: |
|
|
श्र सुंदर बरं झालं वेळ घेऊन पुर्ण केलीस .. अगदी सहज सुंदर relations
|
Prajaktad
| |
| | Wednesday, August 02, 2006 - 11:05 am: |
|
|
श्रद्धा!कथा पुर्ण केलिस त्याबद्दल थांकु! relations छान मांडले.
|
Meggi_
| |
| | Thursday, August 03, 2006 - 2:59 pm: |
|
|
वा, श्र.. छान लिहिलं आहेस..
|
|
|