|
Paragkan
| |
| | Wednesday, February 08, 2006 - 1:51 pm: | 
| 
|
वाह ninavi ... खासच!
|
Ninavi
| |
| | Wednesday, February 08, 2006 - 4:06 pm: |
|
|
धन्यवाद, दोस्त्स. 
वैभव, जपमाळ घे हवीतर, पण लेखणी ठेवू नकोस बाबा!
अनघा, सूपरमॉम, आवडल्या कविता खूप.
गिरी, कविता मस्तच. पण नावाचा ( श्रुतयोजन) अर्थ नाही कळला.
|
Seema_
| |
| | Wednesday, February 08, 2006 - 4:29 pm: |
|
|
काय सुंदर लिहिता रे तुम्ही लोक
निनावी sm प्रसाद,वैभव,गिरिराज,मेघा,अनघा सगळ्यानिच सुंदर लिहिलय. किंबहुना हे पानच सुरेख आहे अगदी
|
Ninavi
| |
| | Wednesday, February 08, 2006 - 4:51 pm: |
|
|
भाषांतर...
त्याला खरंतर म्हणायचं होतं..
' प्रिये, माझं कित्ती प्रेम आहे तुझ्यावर !!'
पण म्हणताना तो म्हणाला,
' हा काय ड्रेस घातलायस आज !!!'
आणि मजा म्हणजे तरीही तिला
ते न म्हटलेलं वाक्यच ऐकू आलं..
कारण परवाच तिनेही नाही का
' ए, तू मला कित्ती रे आवडतोस' चं ' भाषांतर'
' मी मुळी आता बोलणारच नाहीये तुझ्याशी..!!'
असं केलं होतं...!!
|
Hems
| |
| | Wednesday, February 08, 2006 - 6:30 pm: |
|
|
निनावि , दोन्ही कविता जबरदस्त !
|
Dineshvs
| |
| | Wednesday, February 08, 2006 - 8:30 pm: |
|
|
निनावि, मागणी मान्य झाली तर !
|
Priyasathi
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 10:06 am: |
|
|
घर झालंय वादळशान्त...
सुन्या झाल्यात भिन्ती
संवाद गेलेत हरवून...
आणि मुकी झालेत नाती. १
येण्या-जाण्या पुरतंच...
काम उरलंय दाराचं
सोफा खुर्ची याना....
ओझं झालंय भाराचं. २
स्वयंपाकघरात फोडणीचा....
दरवळत नाही वास
आणि कुणासाठी कुणाचा
इथं अडकत नाही घास. ३
दिवाणखाना वाट बघतोय....
आता कुणाचं पाऊल येतंय
घर भयाण शान्ततेची
कळत नकळत चाहूल देतंय. ४
आता घरच येईल प्रत्येकाच्या..
अंगावरती उसळून
भिन्ती शाबूत असूनसुद्धा...
छप्पर जाईल कोसळून. ५
कोन्डलेल्या भावनाना त्याआधीच...
मोकळी वाट करावी लागेल
घुसमट होत राहिली तर...
वेगळी वाट धरावी लागेल. ६
देवा अशी घरघर...
माझ्या घराला लागू नये
घरानेच शेवटी आधारासाठी....
दुसरं घर मागू नये. ७
प्रेम जिव्हाळा, आपुलकीनं...
ओथंबलेलं घर हवं
प्रत्येकाला आधारासाठी...
आपलं असं घर हवं. ८
गुरुराज गर्दे.
मोबा.९२२५५२२९८८
|
Bee
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 10:21 am: |
|
|
निनावी, तुला छांदोबद्ध कविता कशा काय जमतात लिहायला? खूपच गेय असतात तुझ्या कविता. काही खास अभ्यास वैगरे केला आहेस का?
|
Zaad
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 10:32 am: |
|
|
वळ
त्या दिवशी प्रथमच माझा
आवाज चढला होता
बोलामधला शब्द कडू पण
घशात अडला होता.
त्या दिवशी प्रथमच त्यांनी
नमते घेतले होते
वडिलपणाचा अर्थ समजले
महान केवढा होता.
दो पिढींच्या उंबर्‍यावरती
आई उभी कायमची
जिथे तिच्या अंगठ्याचा फक्त
वळ उमटला होता.
|
Hems
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 3:45 pm: |
|
|
जाग
आतल्या आत मिटून जाणं
स्पष्ट दिसतं तेव्हा ,
मिटलेले असतात डोळे ....
बंद डोळ्याआड
दिले , घेतलेले
कळत नकळते वार
हलक्या हातांनी झाकलेले व्रण
काही विसरलेले क्षण
काही न झेललेले पण ..
पण उघडतात डोळे आणि
वास्तवाच्या प्रकाशात
उजळून निघतो अपेक्षाभगाचा अंधार
तेव्हा किती चिमुकल्या भासतात आकांक्षा
चिमुकलेच कोसळतेपणाचे अंगार
एका हलक्या निश्वासाने मग
समजूत पटते मनाची
उध्वस्त वाटतं
..... आणि डोळे उघडतात ,
तेव्हा किमान एवढी जाग
आलेलीच असते !!
|
Ninavi
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 3:58 pm: |
|
|
तुझ्यासवे...
लोचनांत जी उभी, तुझीच आसवे
रडायचे, हसायचे अता तुझ्यासवे
समजती मला कुठे हिशोब येथले
पदोपदी फसायचे अता तुझ्यासवे
रोज झेलुनी नवीन घाव अंतरी
जगावरी रुसायचे अता तुझ्यासवे
वेदनेस शब्द सूर ताल देउनी
कवन हे रचायचे अता तुझ्यासवे
वावरायचे असे कुठे न गुंतता
नसूनही असायचे अता तुझ्यासवे...
|
Paragkan
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 4:31 pm: |
|
|
क्या बात है Hems !!!!!
zaad: खासच!
|
Lalu
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 4:33 pm: |
|
|
झाड, आवडली. निनावी, हेम्स छानच. हेम्स, ती ' पागोळ्या' टाक की गं पुन्हा.
|
Shriramb
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 4:39 pm: |
|
|
निनावी, सुंदर रचना! ...
|
Ninavi
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 6:45 pm: |
|
|
झाड, हेम्स, मस्त.
सर्वांना अभिप्रायाबद्दल धन्यवाद.
|
Sarya
| |
| | Thursday, February 09, 2006 - 10:27 pm: |
|
|
झाड, हेम्स, निनावी छान कविता. रुसायचे??? की रसायचे...!
|
Zaad
| |
| | Friday, February 10, 2006 - 12:44 am: |
|
|
निनावी, हेम्स...खूपच सुंदर!
मडळी, अभिप्रायाबद्दल धन्यवाद!
|
माझी नवीन कविता
दि.२५ जानेवारी ते ०९ फेब्रुवारी दरम्यान झालेली...
कवितेचं शीर्षक ३४;आईबाप&#३४;
माझ्या ह्रदयाचे दोन
कप्पे आज मी खोलतो......
एक आई, एक बाप
त्यांच्याविषयी बोलतो....१
|
Giriraj
| |
| | Friday, February 10, 2006 - 12:36 pm: |
|
|
निनावि,मी ऐकलेल्या एका कवितेवरून inspired म्हणून श्रुतयोजन... श्रुत = ऐकलेले, योजन = योजलेले!
अनिलभाई,काय नव्या लोकांना इकडे तिकडे पहायला लावतात हो!
दिवा घ्या = हलकेच घ्या!
|
Anilbhai
| |
| | Friday, February 10, 2006 - 1:54 pm: |
|
|
गिर्‍या,
येथे बघ
विडंबन तुझ्यासवे..
|
Ninavi
| |
| | Friday, February 10, 2006 - 2:00 pm: |
|
|
भाई, 
तुमचं हे अंग ( ढापण हो!) माहीत नव्हतं हां!! 
|
निनावी, तुझी गझल आणि कवितेविषयीचे विचार दोन्ही सही.
बापू.
|
रहाटगाडगे
कधी कधी माझीहि होते तलखी,
वाटते,आकण्ठ पिऊन टाकावा गारवा.
घटाघटा आवाज निघेपर्यन्त,
गळ्याचा मणी खालीवर करावा.
हवाहवासा वाटतो रश्शीचा विळखा,
गच्च आवळून घ्यायचे स्वत:ला.
अलगद उतरण्डीवर घसरायचे,
डुबक्या मारायच्या मनसोक्त.
भरभरून डचमळायचे,
शिन्तोडे मिचकावत डुलायचे.
पोटुशा बाईसारखे जड होईपर्यन्त,
हेलकाण्डत, भेलकाण्डत, मुरडायचे.
खाली पाहिल्यावर भोवळ यावी,
इतके वर वर चढायचे.
पुन्हा रिते होण्याकरता.
पहायचे आपलेच ओघळ,
जमिनीत शिरून खोलवर,
दिसेनासे होईपर्यन्त.
बापू.
|
Sarya
| |
| | Monday, February 13, 2006 - 5:27 am: |
|
|
|
Atul1
| |
| | Monday, February 13, 2006 - 5:58 am: |
|
|
प्रिया
मला तू हे केल तर आवडतोस
मला तू ते घातल तर आवडतोस
मला तू असा पाहिजेस
मला तू तसा पाहिजेस
हा माज़ा मी' चा पाढा
कारण मला तू माज़्या पेक्शा ऊन्च पाहिजेस!
|
Zaad
| |
| | Tuesday, February 14, 2006 - 1:39 am: |
|
|
---------------------------------------------
सुकलेल्या ओठाला विचार
कहर सरत्या बहराचे
तुटलेल्या ता-याला विचार
श्वास ढळत्या प्रहराचे
सुकलेल्या ओठामध्ये त्या
असा पुन: विरघळलो मी
तुटलेल्या ता-यासम त्या
तुझ्यात पुन: निखळलो मी.
|
Meenu
| |
| | Tuesday, February 14, 2006 - 3:09 am: |
|
|
शोध
माणसं किती वेंधळी असतात
सतत काही ना काही हरवतात...
पेन, पाकीट, चप्पल, किल्ली.........
काही असतात अजब वल्ली
जी स्वत:लाच हरवून बसतात
जन्मभर शरीराचं ओझं बाळगतं
स्वत:लाच शोधत बसतात
|
|
|