Submitted by सुप्रिया जाधव. on 8 November, 2018 - 03:30
किर्र काळोखी अवस
खोल मनामधे दाटे
गोतावळ्यात राहून
एकांताची भीती वाटे
तुझ्याविना जगायचा
आव आणते-आणते
आठवांची रेल-चेल
डाव हाणून पाडते
वरकरणी पहाता
वाटे सारे आलबेल
श्वासो-श्वास जाणतो रे
अंतरीची घालमेल
वाट चुकली सकाळ
रोज दार ठोठावते
तुझ्या नावाने चहाचं
रोज आधण टाकते
सरावलेल शरीर
सारी कामं उरकते
सांज ढळता-ढळता
तन-मन निखळते
तुझ्या स्मृतींचा सखया
उभ्या रातीला जागर
ओळ सुचवून जाते
रीती झालेली घागर
सुप्रिया
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
सुरेख! आवडली!
सुरेख! आवडली!