Archive through August 08, 2006

Hitguj » Views and Comments » Current Affairs » स्वतंत्रता दिवस » Archive through August 08, 2006

« Previous Next »

Jadhavad
Thursday, August 03, 2006 - 9:36 am:

Laalbhai
Thursday, August 03, 2006 - 11:04 am:

Jadhavad

अहो महाशय, आहात कुठे? इथे "राष्ट्रवादी" लोकांची फौज उभी आहे, दिसत नाही काय?

नियम पाळणे, आपापली छोटी छोटी कामे मन लावून आणि प्रामाणिकपणे करणे, आपल्यापरीने आपण भ्रष्टाचार न करण्यास उत्तेजन देणे, आजुबाजुच्या मागासलेल्या लोकांना शिक्षण घेण्यास प्रवृत्त करणे, छोट्या छोट्या पातळीवर तोशिस सोसून गुन्हेगारीचा विरोध करणे... म्हणजे राष्ट्रवाद नाही बाप्पा...

मनात "राष्ट्रदेवता" उच्च स्थानावर असली की सगळे मस्त. (मनातले मांडे मनात खायचे, कसे?) झेंडे फडकावत जयजयकार केले की तुम्ही "राष्ट्रवादी" होता, हे अजुन तुमच्या गावापर्यंत पोचले नाही का राव? कुठल्या बुद्रुकात रहाता?

Soultrip
Thursday, August 03, 2006 - 12:23 pm:

'स्वतंत्रता दिवस' च्या ऐवजी 'स्वातंत्र्य दिन' असा शब्द्-प्रयोग जास्त बरोबर आहे. (नाही तर, ते zee-Marathi वाटतं)

सिंगापुरामधे public cleanliness प्रचंड आहे (अतिशय कठोर नियमांमुळे) पण private area, rather घरांमधे कमालीची अस्वछ्ता जाणवते. प्रत्येक apartment च्या elevator मधे urine detector लावलेला असतो, म्हणजे पहा काय परिस्थिती आहे! (भारतात नेमकं उलटं असतं! आपण आपलं घर, apartment ची building चकाचक ठेऊत, पण सरकारी कार्यालयाच्या जिन्याच्या प्रत्येक कोपरा पानाच्या पिचकारीने लाल करु!)

HDB मधील समस्त घरे bugged (i.e. electronically) असतात हे मे सिंगापुर सोडल्यानंतर वाचलं होतं (आणि वाटलं, वाचलो! .. उगाच जोषमधे येऊन जास्त्-काही बरळलो नाही

)

Still, I do have a lot of respect towards Singapore. Rather, I used to always compare it with US; though it is like comparing apples with oranges.

You mentioned how every TV channel is showing the stereotypical patriotic songs, movies etc. But in a way, you also are doing same thing by starting this BB just before 15th August!

आणखी एक गोष्ट मला चांगली समजलीय. आपण जेंव्हा बाहेर असतो (म्हणजे परदेशात) तेंव्हा बरेच excited, patriotic वगैरे असतो! भारतात आलो, थोडा काळ लोटला की परत कशाचच काही वाटत नसतं! (अमेरिकेतुन परत आल्या-आल्यानंतर फक्त एकदाच मी मोठ्या हौसेने, आणि मुलीला बरोबर घेऊन, MIT मधील ध्वज्-वंदनाला गेलो होतो!)
थोडक्यात काय तर, 'नेमेची येतो मग पावसाळा' सारखं होतं! पुढच्या वर्षीच्या १५ Aug ला भारतात असलास तर बघ काय वाटते ते (किंवा काहीच कसे वाटत नाही ते!) कोठे तरी वाचलेलं वाक्य मला आठवलं. It is not totally out of context here. ... "It is very easy to die for a country. But it is very, very difficult to LIVE for a country!"

घाईत लिहिल्याने विचार जरा विस्कळीतपणे मांडलेले आहेत, but I guess, the gist is conveyed!

Bee
Friday, August 04, 2006 - 2:46 am:

अमित, लेख चांगला लिहिला आहे. तुझी कळकळ पूर्णपणे उतरली आहे ह्या लेखात. अगदी स्वाभिवकपणे आपण सिंगापोर आणि भारत अशी तुलना करतो जे इथे राहतात ते तरी करतातच. पण आपला देश इतका मोठा, इतक्या विविध स्तरांचा आहे त्याला वर आणणे हे खूप शक्तीशाली काम आहे. हा देश अगदी छोटा आहे त्यामुळे जडणघडण करायला सोपे जाते. हे म्हणजे अगदी छोटे कुटुंब आणि मोठे खटल्याचे कुटुंब असे आहे.

Amanjot
Friday, August 04, 2006 - 5:08 am:

in olden days joint families were run by one "Karta" and family members though fought sometimes, everything was under control of Karta. When decentralisation of control is started, families started becoming Nuclear families.....

Are we forwarding towards nuclear country.....???

Just think.....

Jadhavad
Friday, August 04, 2006 - 8:26 am:

लालभाई:
ईथे राष्ट्र'वाद'ची फ़ौज आता नाही आलीये, ७० च्या दशकात जनता'वादी' होते, मग ८० मध्ये समाज'वादी' आले. एवढी वादा-वादी झाली, मग जनतेच भल का नाही झाल? अजुन ही एक सुर एकु येतो...'टोपीवाल्या इंग्रजांचा काळ बरा होता'.... मग कुठे असते हे "वादी"?

सोउल्ट्रिप्:: reply pointed
सिंगापुर एवजी आपण जर्मनी किंवा फ़्रान्स च उदाहरण घेतल, तरी तिथे शिस्तच दिसते. दुसर्‍या महायुद्ध्याच्या काही सैनीकांना मी जर्मनी मध्ये भेटलो तेव्हा त्यांच्या अनुभवावरुन कळल की, तिथेही Discipline is the key of progress हेच अंकीत आहे.
well, other side of the coin is, i have started this BB b4 9th Aug..

परदेशात असतांना patrotic असण जर खरच चांगल वाटत असल तर अमेरीकेत किती देसी लोक्स अडचणीला मदत करतात, हा पण एक मुद्दा आहेच.

Laalbhai
Friday, August 04, 2006 - 9:08 am:

Jadhavad

मी लिहिलेले खरे म्हणजे तुम्हाला उद्देशून नव्हते. तुमचे विचार खरेच प्रामाणिक आहेत आणि नक्कीच पटण्यासारखे आहेत.

पण स्वतःच्या कट्टरतावादाला आणि द्वेशाला राष्ट्रवाद म्हणायचे, आणि इतरांना शिव्या देत स्वतःची राष्ट्रनिष्ठा सिद्ध करण्यचा प्रयत्न करायचा, असा प्रकार चालू आहे. त्याचा संताप म्हणून माझ्याकडून लिहिले गेले.

तुमच्या प्रामाणिक चर्चेत विघ्न आणले असल्यास क्षमस्व.

पण तुमच्या मुद्द्यांना अनुसरून "राष्ट्रवाद" म्हणजे काय, याची चर्चा व्हावी असे वाटते.

Kashi
Friday, August 04, 2006 - 10:02 am:

amit lekh..changla lihla aahes..
smaranike sathi ka nahi pathavla

Ganeshbehere
Friday, August 04, 2006 - 11:39 am:

अमित,
मी बी च्यां मताशी पुर्ण पणे संमत आहे, आपण केंव्हा हि डायरेक्ट तुलना करतो, पण प्रतेक देशांत परिस्थिती वेगवेगळी असते.
भारताची आणि सिंगापुर/अमेरिका ची डायरेक्ट तुलना नाहि होऊ शकत, मान्य आहे की आपल्या सरकार आणि कायद्यांमधे चुका आहेत......पण भारतात जी परिस्थिती आहे ती थोडी वेगळी आहे, एवढी मोठी लोकसंक्या, निरक्षरता, जाती वाद या गोश्टी आता जात आहे, माझ्या मते लोक हळुहळु साक्षर होत आहे त्यामुळे बाहेर जो बदल बघायला मिळतो तो आता भारतात पण पाहायला मिळेल, आणि काहि दिवसांनी तुला हि तुलना उलट बघायला मिळेल,(पुढे लोक भारताचा एक आदर्श देश मन्हुण उदाहरणे देतिल). हे एक माझे मत आहे (चु. भु.दे. घे./CBDG)

Jadhavad
Monday, August 07, 2006 - 11:43 am:

हेच तर एक स्वप्न आहे. असा दिवस बघायला नक्किच आवडेल.

Soultrip
Monday, August 07, 2006 - 12:12 pm:

पुढे लोक भारताचा एक आदर्श देश मन्हुण उदाहरणे देतिल>>>>
उगीच स्वप्नरंजनात राहु नका!
I also used to feel same earlier. Now I know for sure, it is NOT going to happen at least in my life time!
There would be growth, development (in pockets)etc. as we see it even now, but it needs MUCH MORE to be a DEVELOPED country, needs MUCH MORE to be a global super-power & we don't have it!

Corruption, laziness & tendency of opting short-cuts are embedded in our DNAs. Unless we get rid of them (& which is next to impossible) we will just grow with the usual growth rate of 7 to 8% (that too..with a good monsoon).

Aschig
Monday, August 07, 2006 - 8:14 pm:

> Corruption, laziness & tendency of opting short-cuts are embedded in our DNAs.

Thats not quiet true. Almost all of it is by nurture and not by nature. The good thing about Amit's article is that he ends with questions, not statements. When you make statements, you have already decided something. When you aks questions, you are ready to change (whether you WILL change is a different question).

Just yesterday I was having a discussion with a friend about the recent incident of an elected minister visiting the flood-affected and choosing to worship the river-godess instead of taking concrete steps. That, I believe, is due to nurture rather than nature.

Laloo, on the other hand, is taking good steps for railways (i do not know what he is doing in other walks of life).

These are of course just examples and do not prove anything. But what is important for everyone is to look inside themselves, and their surrounding and see what change will be good. If you decide nothing can change the current situation, you automatically help make the situaton worse.

(BTW, the above is a statement :-)

Soultrip
Tuesday, August 08, 2006 - 4:45 am:

Ashish: Ending an article with questions is just a part of writing a good article! It is just rhetoric, .. that's it!
Assuming you are in the US, you are bound to be optimistic about India. (The reason I mentioned above in my previous posting)

I volunteer for a e-group that fights for better roads in Pune. Thru' that forum (& some other forums)I have come in contact with Kareer, Kalamadi et al. The ineraction with them & other govt.offcials have led me to draw that pessimistic conclusion.

I can give a recent example of our laziness/short-cut attitude. Baner road is being concretized. That other half is so 'work in progress' (but not complete). Our junta can not wait for its completion, skips the regular road & chooses that half-completed (halk-baked road) to travel on! When asked by the security officer, they fight with him! I have seen numerous such incidences. That would be an altogether different topic of article.

Now I know even I would have been hurt had somebody said this to me when I was in the US. Still, you should check out the facts yourself, first hand & then comment!(i.e. come back to India, spend one-two years & then talk such lofty, mushy things)

Laalbhai
Tuesday, August 08, 2006 - 5:39 am:

Soutrip,
मला जरा वेगळे वाटते. with due respect to your frustration and sincere efforts to make some change in the situtation, I would say, you expected too much from your fellow citizens! हा निराशावाद नाही. वस्तुस्थितीची जाणीव आहे.

आपला प्रवास ५ पावले पुढे आणि ४ पावले मागे असा चालू आहे. त्याला इलाज नाही. इतक्या कष्टांनी किमान एक पाऊल पुढे जाते, हे महत्त्वाचे आहे.

निराश होऊ नका इतकेच सांगणे आहे. आयुष्य पणाला लावली लोकांनी समाजासाठी तरीही हाती काही आले नाही, अशीही हजारो उदाहरणे आहेत.

काम करत रहा, लोकात मिसळत रहा. तुम्हाला परिस्थितीची सवय होईल. तुमच्या लिखाणावरून तुम्ही सामाजिक कार्यात भाग घ्यायला सुरवात करून फार दिवस झालेत असे वाटत नाही. (तसे नसल्यास क्षमा असावी.) तेंव्हा निराश न होता, रेटून जमेल तसे काम करत रहा, असा एक आगाऊ सल्ला देण्याचा मी प्रयत्न करीन. :-)

I hope, in this discussion atleast, mine being communist will not irritate you! I took the liberty to say something to you because you have strong urge to do something for the socity. You must not get away with frustration. Defeat is another story altogether. But definately, frustration would be the last thing I would like to see in young chaps like you. :-)

एक आणखी सांगावेसे वाटेल की "जग" / "समाज" बदलण्याची अपेक्षा करू नका. आपण आपल्या भोवतालची परिस्थिती नेटाने बदलण्याचा प्रयत्न करावा. याचे दोन फायदे होतात.
१. भोवतालची परिस्थिती जोर लावला तर नक्कीच बदलू शकते. आपल्या कष्टांचे फळ दिसते, त्यामुळे आणखी काम करण्याचा हुरुप येतो.
२. आपल्या भोवतालची साधी परिस्थिती बदलायलाच किती कष्ट पडतात याची जाणीव होते. तेंव्हा समाज बदलायला किती कष्ट लागतील, हे लक्षात येऊन, येणारे नैराश्य टळते.

बघा पटते का. मीही थोडीफार लुडबुड करतो, त्या अनुभवावर काही सांगावेसे वाटले. :-)

Bee
Tuesday, August 08, 2006 - 5:56 am:

Most of my post always ends with questions :-)

Why we always comment on Indian politicians, Indian governement- when we realised so hard that they are not capable to improve India? there are so many Indians who have well analysed the root causes of India's problems? but what next? only analysis is ready and no solution or rather no resources, no initiatives, no action-plan to close those root causes. So to me this is an important factor that Indian citizens are all depend on our government. Whatever our govt does - either follow them or keep quiet. There are/there will be many intellectuals like- Ashish Mahabal, Soultrips but ultimately radius of their capabilities will be limited or whether it will reach towards the generic problems of India is at a great question. Because we all are very self-centred.

Laalbhai
Tuesday, August 08, 2006 - 7:12 am:

प्रथम काम करायला सुरवात करावी आणि संयमाने, काय मिळाले याचा विचार न करता, ते करत रहावे.

आपला प्रकाश कुठवर पोचतो, पोचतो की नाही, या शंकाअ तुम्हाला जागच्या जागी खिळवून ठेवण्याशिवाय काहीही करत नाहीत.

Because we all are very self-centred.
>>

oh yes.. I forgot, this is a "statement"! :-)

Aschig
Tuesday, August 08, 2006 - 8:14 am:

soultrip, keep up the good work.
My only exception was to your statement connecting laziness to DNA. I believe it depends on how we are brought up.
And that can be contagious. So being aware is the only way you can hope to make others aware. And trying to rub it off in a non-painful way.

If it makes anyone feel good, there are many other countries which are worse than India. But I hope we want to hear better than that.

My example of laloo was in a good sense. So situations (in this case his dream of becoming PM) can bring out the good in people.

Samuvai
Tuesday, August 08, 2006 - 9:35 am:

soultrip ,
लोकांना अस करण्यापासून परावृत्त करण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे त्यंच्यात हा देश, हा समाज माझा आहे ही भावना जागवण्याचा प्रयत्न. हे लहाणपणापासून व्हायला हव. आज लोक जे तुम्हाला short-cuts घेताना दिसतात ते समाजाची "धारणा" योग्य झाली नसल्याचे लक्षण आहे. त्यासाठी "मुळातून" प्रयत्न हवेत. कुटुंब आणि शाळा ह्या संस्था बळकट करुन त्यांतून विशुद्ध त्यागाचे आणि समाज / राष्ट्रभक्तिचे संस्कार रुजायला हवेत. म्हणजे आपण "मी" च्या पलिकडे बघायला शिकू.
तुमच्या कामाबद्दल मनापासून अभिनंदन!

Ganeshbehere
Tuesday, August 08, 2006 - 11:45 am:

प्रथम काम करायला सुरवात करावी आणि संयमाने, काय मिळाले याचा विचार न करता, ते करत रहावे,>>>>>>>>>>>>>
आप आपल्या परिने जेवढे चांगल करता येईल तेवढे करत राहावे, एका अपयशाने निराश होऊ नये. आज नाही तर उद्या नक्किच त्याचे फ़ळ मिळेल.

Laalbhai
Tuesday, August 08, 2006 - 1:18 pm:

खरे आहे बेहेरे तुमचे.. साहब मिले सबुरी में.

मायबोली
चोखंदळ ग्राहक
महाराष्ट्र धर्म वाढवावा
व्यक्तिपासून वल्लीपर्यंत
पांढर्‍यावरचे काळे
गावातल्या गावात
तंत्रलेल्या मंत्रबनात
आरोह अवरोह
शुभंकरोती कल्याणम्
विखुरलेले मोती