Archive through December 22, 2006

Hitguj » Gulmohar-Archives » शालिवाहन शके १९२८ (२००६-२००७) » मार्गशीर्ष » काव्यधारा » कविता » Archive through December 22, 2006

« Previous Next »

Devdattag
Thursday, December 21, 2006 - 4:36 am:

नको व्यर्थ चिंता करूहो भयाची
अताशा नसे भेट ती आसवाची

कुणी पाहिले का मुरलीधराला
दिसे फक्त काया अता यादवाची

जरी अहिल्या ती दिसे रोज आता
शिळेचीच आहे वाट रे राघवाची

दिसे शब्द माया खोटा कसा हा
असे वानवा आज त्या अतीरथाची

अघोरी असे का बळीला गाडणे ते
देवही मृदेचा रे शिक्षा कशाची

Ganesh_kulkarni
Thursday, December 21, 2006 - 4:42 am:

" Charoli "
charoli.doc (20.0 k)

Kanchangandha
Thursday, December 21, 2006 - 5:29 am:

सांज......

आकाश जेथे झेपावलेले
धरतीच्या कुशीत लपायला
तिथे पोहोचला दिनमणी तो
थकून भागून झोपायला
आरक्त जाहली पश्चिमा ती
लाली पसरे नभावरी
किलबील करीती द्वीजगण सारे
विसावती त्या तरुवरी
दुलई अभ्राच्छादीत
पसरे नितळ अंबरावरी
लुकलुकती तारकाफुले
जणू खडी काढीली जरतारी
लेऊनी भाळी चंद्रकोर ती
सजली सांज सावळी मनोहारी
रात जागवी कुशीत समीर तो
गोड शिरशिरी चराचरी

Ganesh_kulkarni
Thursday, December 21, 2006 - 6:45 am:

mee ganesh kulkarni,

Far deevasani MAAYBOLI SITE la bheet deto ahi, krupa krun mala koni marathi typing kase karyache sagel ka, help karel ka.

Mee reply che wat fahto ahe.

Dynawad.

R_joshi
Thursday, December 21, 2006 - 7:10 am:

नमस्कार गणेश कुलकर्णि.
कविता किंवा इतर काहि पोस्ट करायचे असेल तर पोस्टच्या खाली देवनागरी असे लिहिलेला बॉक्स आहे. त्या बॉक्सवर टिचकी मारल्यावर अजुन एक साईट उघडेल. ज्यात एकिकडे इंग्रजीत टाईप करत जा, त्याच्या विरुद्ध बाजुला तुम्ही लिहित असलेला मजकुर मराठित येत जाइल.
लिहुन झाल्यावर कॉपी वर टिचकी मारा म्हणजे तुमचे लिखाण आपोआप त्या त्याबीबीवर येईल.

Meenu
Thursday, December 21, 2006 - 11:28 am:

माणसं

हाताच्या अंतरावर असलेलीही,
दुरच असतात .. माणसं
आपली आपली वाटणारीही,
परकीच असतात .. माणसं
वरुन सौम्य वाटणारीही,
क्रुर असतात .. माणसं
गोर्‍या रंगाचीही,
आतुन काळी असतात .. माणसं
जोडतात नाती उथळ अन,
मनातुन द्वेष पाळतात .. माणसं
जाऊ दे !! नको घेऊस वाटुन फारसं,
इथुन तिथुन सगळीकडे सारखीच असतात ..
माणसं !!!

Smi_dod
Thursday, December 21, 2006 - 10:51 pm:

मीनु.. सही आवडली माणसं..

R_joshi
Thursday, December 21, 2006 - 11:34 pm:

मीनु "माणस" छानच लिहिलि आहेस

Meenu
Friday, December 22, 2006 - 12:38 am:

माझं

कुणाच्या नावावर करुन जावं
असं आहेच काय माझं ..?
माझं माझं म्हणावं
असं आहेच काय माझं ..?
कशावरुन ओवाळुन टाकावं
असं आहेच काय माझं ..?
ज्यासाठी जीव अडकुन रहावा
असं काहीच नाहीये माझं
हं !! बरच आहे की एकंदरीत ..

Meenu
Friday, December 22, 2006 - 12:42 am:

स्मि, R_joshi धन्यवाद .. ..

Kanchangandha
Friday, December 22, 2006 - 12:53 am:

घर.....

जपून ये..
बघ.... हे आहे आपल घर
याची खोली बघुच नको
अथांग आहे........
एकच खिडकी आहे बघ छोटीशी
हळुवार श्वास घ्यायला
आणि हे दार....येता येईल ना आत
पण एकदा आत आल्यावर
मात्र बाहेर नाही पडता येणार
तशी खूप मोठी आहे जागा
आपल्या दोघांना अणि पिल्लांना........
उबदार घरट्याचे स्वप्न झालेच ना साकार
आता फ़क़्त टिकवायचे ते
समजुतदारपणे...आपल्या हातात
तश्या भक्कम आहेत भिंती
पण तरी ही जपुनच
एखादा तडा सुध्दा खिळखिळे
करतो घर..........
काळजी घ्यायची त्यासाठी
पडझड होउ न देण्यासाठी...
आपला विसावा आहे हा
आणि हक्काची सावली.....
ह्या देहासाठी तरी
हीच मनाची खोली...

R_joshi
Friday, December 22, 2006 - 1:32 am:

मीनु बहर येतोय कवितेला."माझ" ही छानच लिहिलिस कविता

कांचन "घर"हि अप्रतिम

Smi_dod
Friday, December 22, 2006 - 1:36 am:

तेच तेच!!!

कंटाळा आलाय
त्याच त्याच गोष्टींचा
तेच बोलणे तेच रागावणे
तेच समजावणे.......
तेच आवंढे तेच उमाळे..
बदल असा नाहीच
तीच स्वप्ने..त्यांचे तसेच पुरे न होणे
तीच वाट बघणे
तेच वेडे हट्ट...तेच पुर्ण न होणे
तरी परत तेच करणे
सगळे मागच्या पानावरुन पुढे
सगळे तेच तेच
तेच शब्दाशी खेळणे...
तेच भावनामधे रमणे...
तेच अचानक त्रयस्त होणे
पावसाळ्यात साचलेल्या पाण्यासारखे
त्यावर असलेल्या तवंगा सारखे
कोळ्याने स्वःतभोवती विणलेल्या जाळ्यासारखे
असे वेगळे....मुक्त,तरल..............
काहीच नाही...
सगळे कायम तेच तेच

स्मि

Shree_tirthe
Friday, December 22, 2006 - 2:01 am:

Shriramb
Friday, December 22, 2006 - 2:50 am:

कविता

शब्दामधुनि शब्द फुलावा
लयीत यावे गुणगुण गान
वार्‍यासंगत बागडणारे
जणु एखादे फाल्गुनपान

शब्दांची गुंफावी माला
आशयधागा हाती घेउन
मधुकर येता अवचित कोणी
शब्दपरिमळी जावा हरखुन

उंच रचावे स्वप्नमनोरे
आणि करावे हिमगिरि काबिज
शिखरावरती विसावताना
परी जपावे हळवे काळिज

जीवनगंगा अथांग अविरत
सहस्त्रावधी आविष्कार
ओंजळ एकच घ्यावी अलगद
आणि पहावा साक्षात्कार

Smi_dod
Friday, December 22, 2006 - 3:38 am:

अग्निपरिक्षा!!!!!!

प्रत्येकाला आयुष्यात
एकदा तरी द्यावी लागते
अग्निपरिक्षा....
असते ती मधेच कुठेतरी
ईकडे ऐलतीर आणी तिकडे पैल
सीतेसारखी आग्निपरिक्षा
अवघड..बिकट
पण उत्तिर्ण झाली तर
मिळतो विसावा धरणीच्या कुशीत
काही जण हिमतीने देतात
आणि पैलतीरा वर विसावतात
त्याच्याकडे पाठफ़िरवुन पळणार्‍याना
पैलतीर कायम खुणावतो
ऐलतीरा वर पण स्वस्थता नाही
आणी पैलतीर गाठण्या साठी
अग्निपरिक्षा द्यायची हिम्मत नाही...
पण द्यावी ती
एकदातरी....

स्मि

Sarang23
Friday, December 22, 2006 - 3:59 am:

श्रीराम, सुंदर!!!

R_joshi
Friday, December 22, 2006 - 4:15 am:

स्मि, श्री,राम छानच लिहिल्यात कविता

R_joshi
Friday, December 22, 2006 - 4:25 am:

माझ जीवन

माझ जीवन...
मी चार ओळितच रेखाटल
त्यातच गुंफल
त्यालाच वाहिल

माझ्या जीवनात.....
तुझ असण मला भावल
ते तस भावल
म्हणुन तुझ्यासाठी जगल

माझ्या जीवनात.....
तुझ नसण मला
अनेक दु:ख देऊन गेल
म्हणुन मी ते कुरवाळल

माझ्या जीवनात.....
तु मला खुप काहि शिकवलस
जे शिकवलस तेच जगल
तेच मी या शब्दात बंदिस्त केल.

प्रिति

Ganesh_kulkarni
Friday, December 22, 2006 - 5:04 am:

हल्ली मी तीला माज दुख
सहसा कदीच सागत नाही...
कारण तीच्या डोळ्यात पाणी आलेल...
मला पहावत नाही.
गणेश
९८८१६०३२५१