Login/Logout | Profile | Help | Register
Last 1|Days | Search | Topics
Archive through November 22, 2006

Hitguj » Gulmohar-Archives » शालिवाहन शके १९२८ (२००६-२००७) » मार्गशीर्ष » काव्यधारा » कविता » Archive through November 22, 2006 « Previous Next »

Jayavi
Tuesday, November 21, 2006 - 6:48 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

मार्गशीर्षाची सुरवात रोमॅंटिक करायची का :-)

उन्मुक्त तू

देहफ़ुले उमलवूनी
मुक्त तू, उन्मुक्त तू
तूफ़ानी प्रीत सरी
उधळूनी रिक्त तू

झेलूनी तुझा प्रपात
नखशिखान्त नाहते
प्रणयाचा मी मरंद
मनमुराद चाखते

दाहक कोसळ तुझा
उतरतो नसानसात
मदहोशी पसरते
गात्रातून अंतरात

वितळते मिठीत मुग्ध
बेहोषी धुंद धुंद
उन्मेषी श्वासांची
लयकारी मंद मंद

जयश्री


Chinnu
Tuesday, November 21, 2006 - 8:26 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

जयु, आपण फ़िदा! मस्त लिहिलस ग.

मुहुर्त मध्ये त्याला तीच्या लग्नाला जावे लागते, तेव्हा त्याचे भरुन आलेलं मन टिपण्याचा एक कासाविस प्रयत्न केला मी.
प्रसाद छान रे.


Lopamudraa
Tuesday, November 21, 2006 - 8:55 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

जया.. हम भी फ़िदा...
मागच्या बर्‍याच कविता.. निवांत वाचु म्हणुन प्रतीक्रिया द्याय्च्या राहिल्यात..
प्रसाद.. सुंदर..!!!


Dineshvs
Tuesday, November 21, 2006 - 1:05 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

जयु, तेवढा मकरंद, हा शब्द सुधारुन घेणार का ?


Mukman2004
Tuesday, November 21, 2006 - 2:32 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

जया मार डाला रे great ... :-)


Ashwini
Tuesday, November 21, 2006 - 2:42 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

जया, छान आहे.
कार्तिकातल्या काही शेवटी टाकलेल्या, वैभव, सारंग, शलाका सगळ्यांच्या कविता सुरेख आहेत.

प्रसाद..... पहिल्या कडव्यातच जिंकलस.
:-)

Swaatee_ambole
Tuesday, November 21, 2006 - 3:50 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

शलाकाताई, सारंगाने तांत्रिक बाजू सांगितली आहेच. मंत्र तुला already अवगत आहे. तू नक्कीच छान गज़ल लिहीणार लवकरच. कविता म्हणून सुंदर आहे.

जया, छान सुरुवात.
दिनेशदा, ' मरंद' पण बरोबर आहे.


Asmaani
Tuesday, November 21, 2006 - 4:00 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

सगळ्यांच्याच कविता, गझल, खूप सुंदर आहेत. वैभव, सारंग, आणि बाकी सगळेच जोरात आहेत. आता खरंच प्रतिक्रियांसाठी शब्द सापडेनासे झालेत!

Daad
Tuesday, November 21, 2006 - 8:16 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

आहा, जया! पुन्हा पुन्हा वाचतेय!

Sarang23
Wednesday, November 22, 2006 - 12:43 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

वा जयश्री... खूप छान!
आता आम्हालाही जरा अशाच कविता टाकाव्या लागणार म्हणजे...


Sarang23
Wednesday, November 22, 2006 - 1:01 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

       मीलन...

बुडाल्या जळी केशरी लाल ओळी!
अश्या सावळ्या मर्मरी सांध्यवेळी!

दुरातून डोले नदीतील नौका...
चुके कातळाचा थरारून ठोका...

निळाईत हाले निळेभोर पाणी...
कुणी शिकवली गोड झाडांस गाणी?!

अशा धुंद वेळी सखी सोबताहे...
नदीच्या प्रवाही तिचे बिंब वाहे...

कधी माळते मोगरा वा अबोली;
कुणाला कळावी अशी देहबोली?

परी आज माळून दोघांस केशी,
मला स्पर्शभासात ओढून नेशी!!

अशा सांजवेळी जरा तोल जाता!
नको धाक घालू, हळू बोल आता!

पिसाटापरी वाहतो गार वारा!
लपेटू बघे चांदण्याचा शहारा!

उडू दे जरासे तुझ्या कुंतलांना;
जरा मोजतो मी तुझ्या स्पंदनांना!

नभी दूर तारा लकाकेल तेंव्हा...
तुझा हाता हातात येईल जेंव्हा...

तुझ्या बाहुपाशात घे पामराला...
जसा भृंग जातोय कमलांतराला!

पहा शुभ्र झाल्या तमातून काया
नको घालवू ही अशी वेळ वाया

पुन्हा कोण जाणे अशी वेळ येते...
पुन्हा कोण जाणे कधी भेट होते...

वळीवापरी वर्षु दे रात सारी
सुगंधीत तू, मी धरा तृप्त सारी

पुढे रात्र अंधारली खूप आहे;
घडी दो घडीचे तुझे रूप आहे...

जसा मत्त लोपून जातो सुवास...
पुन्हा तापतो मृत्तिकेचा प्रवास...

क्षणार्धात न्हाते धरेची उदासी
घडी दो घडीचा तसा मी प्रवासी
...
घडी दो घडीचा तसा मी प्रवासी


(भुजंगप्रयात)

सारंग


Shyamli
Wednesday, November 22, 2006 - 1:57 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

क्या बात है,
जया, सारंग
अरे आम्ही टाकायच्या का नाही मग ईथे कविता
ह्या मुडच्या कश्या सुचाव्या


Jayavi
Wednesday, November 22, 2006 - 2:02 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

चिन्नु,लोपा, दिनेश, माधुरी, अश्विनी, स्वाती, शलाका, सारंगा...... धन्यवाद रे...... :-)

दिनेश, मरंद हा शब्द सुद्धा आहे. मला हा शब्द खूप आवडला होता. सगळ्यात पहिल्यांदा सुरेश भटांच्या कवितेत वाचला होता.
"दुरुन कोण हा तुझा, मरंद रोज चाखतो" अशी ओळ होती ती.
आणि स्वातीचा "प्रपात" हा शब्द पण मनापासून आवडला होता ;)

सारंगा...... क्या बात है!
बुडाल्या जळी केशरी लाल ओळी!
अश्या सावळ्या मर्मरी सांध्यवेळी!
अहा...... काय वातावरण निर्मिती आहे रे!


Chinnu
Wednesday, November 22, 2006 - 2:02 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

जियो सारंग! वाह, एक एक ओळ अगदी खल्लास.. पुन्हा तापतो मृत्तिकेचा प्रवास, वा!

Smi_dod
Wednesday, November 22, 2006 - 2:05 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

व्वा झकास जया,सारंग....क्या बात है... सहि!!!

Jo_s
Wednesday, November 22, 2006 - 2:10 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

जया
मार्गशीर्षाची सुरवात जबरीच धुंद

सारंगा
घडी दो घडीचा तसा मी प्रवासी
मस्तच


Mrudgandha6
Wednesday, November 22, 2006 - 2:22 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message


जया.. मस्तच सुरुवात केलीस.. :-)

चिन्नु,
मुहुर्त खूप हळवे करुन गेली.. छान आहे.

सारंग,..

तुझ्या बाहुपाशात घे पामराला...
पहा शुभ्र झाल्या तमातून काया.. ..
पुन्हा कोण जाणे अशी वेळ येते...
वळीवापरी वर्षु दे रात सारी ..
जसा मत्त लोपून जातो सुवास...
...

खूप सुंदर


Shyamli
Wednesday, November 22, 2006 - 2:26 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message




प्रेमसत्र

रोमांचित गारवा
रात पुनव चांदवा
धुंद धुंद ही हवा

नको मंदही दिवा
चुकार एक काजवा
फितूर तोही साजणा

कंकणी सलज्ज किणकिणाट
हळूच हळूच कुजबुजाट
स्पर्श स्पर्श फुलवितात
देहावर पारिजात

चढत जाई रात्र रात्र
अधीर मदीर गात्र गात्र
सरू नये कधीच हे,
असे सुरेल प्रेमसत्र

श्यामली!!!



Chinnu
Wednesday, November 22, 2006 - 2:35 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

श्यामली, नक्की फ़ितुर कोण बर? :-) सुंदर सुरेल आहे प्रेम कविता तुझी.
mg धन्यवाद ग.


Mrudgandha6
Wednesday, November 22, 2006 - 2:40 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message



गीत

हृदयात ऐक माझ्या तू गीत भावनांचे
आत्म्यात मग घुमूदे संगित भावनांचे

इतक्यात उगवेल क्षितीजावर नक्षत्रांचे गाव
तू चंद्र हो अन स्पर्श माझे हात चांदण्यांचे

दशदिशांत घुमेल आर्त होऊनी वारा
हलकेच बरस होऊन मग तू सूर बासरीचे

पानगळ संपली आता फ़ुलेल हा वसंत
पसरूनी मधुगंध घेतले मी वेड फ़ुलांचे

पहाटवेळी डोकाव जरा खिडकीतून बाहेर
प्रतिक्षेत तुझ्या पावलांच्या,फ़ुल प्राजक्ताचे

आता माझ्या डोळ्यांत हसतात तुझे डोळे
हरवले कधीच मी,उरले अस्तित्व तुझ्या ध्यासांचे

मग,अवेळी येते जाग रात्र सरण्या आधीच
रोज भेटायास येते मज, ते गाव पाखरांचे





 
Web maayboli.com

Topics | Last Day | Tree View | Search | User List | Help/Instructions | Content Policy | Notify moderators