Dhund_ravi
| |
| Saturday, September 02, 2006 - 4:36 am: |
| 
|
कुणीतरी बिलगले अलगद रिमझिम अन पाऊस कुशीतला ओला झाला... प्राजक्त मनाचा कुणीतरी हलवला सडा चिमुकला गोळा झाला... धुंद रवी
|
Smi_dod
| |
| Saturday, September 02, 2006 - 4:41 am: |
| 
|
सहि सगळ्यांच्या झुळ्य्का धुंद रवि....मस्त...क्या बात है... छान..!!!
|
व्वा!!! धुंद_रवी क्या बात है!!!
|
R_joshi
| |
| Saturday, September 02, 2006 - 5:30 am: |
| 
|
मन हे फुलपाखरु झाले अन सप्तरंगात ते सजले जुन्या सोबतीच्या सख्याना ते नव्याने आज भेटले प्रिति
|
R_joshi
| |
| Saturday, September 02, 2006 - 5:34 am: |
| 
|
धुंद रवि, धुंद निशा धुंदित प्रेम हि असत या प्रेमाच्या धुंदित तुझ माझ अस काहि नसत प्रिति
|
R_joshi
| |
| Saturday, September 02, 2006 - 5:38 am: |
| 
|
प्रेमाचि परीभाषा कोणी सांगावी ती तर प्रेमातुर सरीता सागराच्या ओढिने जगणारी प्रेमाचीच एक सुंदर कविता प्रिति
|
पिरेम म्हन्जी काय? आसं शोधून गावनार नाय एकवार डोळ्या भिडवून डोळा दिलामंदी माह्या उतरून पाह्य
|
Shyamli
| |
| Sunday, September 03, 2006 - 6:08 am: |
| 
|
हाय मंडळि... छान चालय
पुन्हा तुझं ते परत येणं पुन्हा माझं ते मोहरून जाणं ऋतूंप्रमाणे येतोस जातोस माहीत असतं मलाही तूही तसाच बदलणार आहेस माहीतीये, हे ही तोडण्यासाठीच असणारे तुटक तुटकच............ तरीही, परत परत जोडणं श्यामली!!!
|
तु माझ्या सुख़ासाठी तुझं घरटं सोडलं नाहीस पण मग तुझ्या सुख़ासाठी माझं घरटं का मोडलंस तु माझ्या सुख़ासाठी तुला माझ्याशी जोडलं नाहीस पण मग तुझ्या सुख़ासाठी मला तुझ्यात का ओढलंस घरटं माझं मोडायचंच होतं तर तुझ्या घरट्यात राहु द्यायचंस... मला तुझ्यात ओढायचंच होतं तर डोळे भरुन पाहू द्यायचंस... येताना तु एकटी आलीस पण जाताना सगळं घेऊन गेलीस... सगळ तरी नेलंस कुठे तुझ्या आठवणी ठेऊन गेलीस... घरटं माझं जोडायला फ़क्त एकदा येऊन जा..... घरटं जोडता नाही आलं निदान आठवणी तरी घेऊन जा.....! धुंद रवी
|
श्यामली... अगदी.. अगदी सुंदर.. काय छान लिहायला लागलीस ग..!!!.. मस्त.... धुन्द रवी.. मस्तय..!!!
|
Smi_dod
| |
| Tuesday, September 05, 2006 - 11:19 pm: |
| 
|
वर्तुळ काल सहज जाता जाता आजुबाजुला बघितले तर प्रत्येकाभोवती ज्याची त्याची दर्तुळे लहान वर्तुळे,मोठी वर्तुळे अर्ध वर्तुळे, पुर्ण वर्तुळे हसरी वर्तुळे,रडणारी वर्तुळे मग मी माझ्या भोवती बघितले वर्तुळच नव्हते वर्तुळाच्या बंधनांना मी कधी मानलेच नव्हते अशी वर्तुळ मुक्त मी चालता चालता एका वर्तुळात गेले वर्तुळ हलले,रागाने फ़ुत्कारले सॉरी म्हणाले झटकन बाहेर पडले डबडबलेल्या डोळ्यांनी बघितले तर आता माझ्याभोवती पण वर्तुळ होते तुडुंब पाण्याचे वर्तुळ....... स्मि
|
Smi_dod
| |
| Tuesday, September 05, 2006 - 11:29 pm: |
| 
|
मुखवटा जगण्याशी आता मी कॉम्प्रमाईज केलय रडायच नाही ठरवलय जिव्हारी लागलेले घाव झालेल्या जखमा मागे टाकत हसत रहायचे एक छानसा मुखवटा चढवायचा जन्मभर ज्या मुखवट्या पासुन दूर राहिले..... आता तोच चढवायचा लपवतो मग तो आपल्याला सगळ्यांपासुन,आपल्यापासुन मग त्या मुखवट्याआड हवे ते करता येते वेदनेने कळवळता येते घावांनी टाहो फ़ोडता येतो तरी वरचा मुखवटा मात्र हसत असतो..... स्मि
|
Shyamli
| |
| Tuesday, September 05, 2006 - 11:31 pm: |
| 
|
आहा ग स्मि..... मिळतो का ग असा मुखवटा? थॅन्क्स वैशाली
|
Devdattag
| |
| Tuesday, September 05, 2006 - 11:33 pm: |
| 
|
इथे मस्त चालु आहे अगदी..
|
Smi_dod
| |
| Tuesday, September 05, 2006 - 11:42 pm: |
| 
|
ठिकरी ठिकरी पाणी खेळता खेळता मी ठिकरी झाले या घरातुन त्या घरात कधी मागे तर कधी पुढे न कुरकुरता....... पण तु मात्र दमलास या घरातुन त्या घरात जायला नकार द्यायला लागलास ठिकरीचे प्राक्तन असलेली मी तरी हसत होते... आणि ठिकरी उडवायचे बळ असलेला तु कंटाळुन परत निघाला होता स्मि
|
Shyamli
| |
| Tuesday, September 05, 2006 - 11:45 pm: |
| 
|
वाह.. .. .. ..
|
Smi_dod
| |
| Wednesday, September 06, 2006 - 12:14 am: |
| 
|
श्यामली...तुझ्या प्रश्नाचे उत्तर बघ"असे मुखवटे मिळत नाही.... असे मुखवटे कमवावे लागतात.... मनाच्या जखमा लपवायला... "
|
Dhund_ravi
| |
| Wednesday, September 06, 2006 - 1:46 am: |
| 
|
लाजली कळी कळी ख़ळी गालावर उमलली उमलत्या खळीत जळून पाकळी बहरली बहरत्या फ़ुलात मिटुन मज पाखरु बनायचे उधळु नको मोहरंग, मज अजुनही जगायचे धुंद रवी
|
Shyamli
| |
| Wednesday, September 06, 2006 - 1:48 am: |
| 
|
हो ग स्मि, छानच लिहीलयस अगदी
|
Limbutimbu
| |
| Wednesday, September 06, 2006 - 1:57 am: |
| 
|
>>>>> असे मुखवटे कमवावे लागतात.... अगदी परफेक्ट! पण मनाच्या जखमा तरी का लागतात लपवायला जखमीच असले पाहीजे का मुखवट्यामागे दडायला फुग्याप्रमाणे फोडु पहातो माझे आखलेले वर्तुळ कोणी अधिकच आक्रसतो वर्तुळ माझे जेव्हा बोचर्या शब्दान्ची टोचणी कधी मग कन्टाळून चढवतो असा एक मुखवटा ज्याचे वर्तुळ खुपच मोठ्ठे घेई कवेत सार्या टोचण्या (ही उगाचच, शब्दाला शब्द जोडत जुगवलेली कविता हे! सबब नीट उतरली नाही)
|