Abhiyadav
| |
| Tuesday, August 22, 2006 - 5:31 am: |
| 
|
नावात जरास साम्य असलं तरी देवदत्त हा देवदास न्हवे दारू पिऊन कसही वागायला स्विटी काही पारो न्हवे.... हा हा जस्ट किडींग.
|
R_joshi
| |
| Tuesday, August 22, 2006 - 5:40 am: |
| 
|
देवदत देवदास तु कधी बनु नकोस स्विटि गोड बोलण कधी सोडु नकोस अर्थाचा अर्नथ असा करु नकोस झुळुकेच्या गारव्याला गालबोट लावू नकोस प्रिति
|
Dnyanaba
| |
| Tuesday, August 22, 2006 - 5:43 am: |
| 
|
अव अभिसायेब, तुमी तरी सांभाळून लिवा की, काय प्रसंग काय लिव्हताय काय, आं
|
R_joshi
| |
| Tuesday, August 22, 2006 - 5:43 am: |
| 
|
रंग भरल्या रांगोळीला सोन्याची किनार मनातल्या दुराव्यांना आठवणीची बहार प्रिति
|
Abhiyadav
| |
| Tuesday, August 22, 2006 - 5:52 am: |
| 
|
ग्यानबा-तुकारामांच्या श्लोकांपुढे अवघा महाराष्ट्र झुकतो आपला शब्द प्रमाण हा अभिजित मानतो. sorry boss..
|
रांगोळिच्या रंगात नववधु न्हाली माहेरच्या आठवणींना सोनेरी किनारीत ल्याली रुप...
|
Giriraj
| |
| Wednesday, August 23, 2006 - 4:00 am: |
| 
|
हा पाऊस रिमझिमता, आणि तुझा स्पर्श ओझरता मी माझी न राहिले मन आवरता तन सावरता गिरीराज
|
R_joshi
| |
| Thursday, August 24, 2006 - 5:41 am: |
| 
|
माझाच शब्द शेवटचा हा हट्ट मी आता सोडला जेव्हा तुझ्या प्रेमाचा खरा अर्थ मला गवसला प्रिति
|
R_joshi
| |
| Thursday, August 24, 2006 - 5:47 am: |
| 
|
तुझ ओझरत बघण ही जीवाची घालमेल करुन जाते पहाटेच्या स्वप्नांसारखी जेव्हा तु ओझरत पाहते प्रिति
|
हातात हात घ्यायला कधी सोबत माझी हवी असेल... डोळे मिटुन मनात डोकाव तुझ्या कणाकणात रवी असेल... धुंद रवी
|
कणाकणांत सामावलास तु याचा प्रत्यय मला आला जेव्हा तुझा ओझरता स्पर्श तुझ्या विरहातही मला जाणवला रुप...
|
Smi_dod
| |
| Friday, August 25, 2006 - 2:39 am: |
| 
|
अणुरेणुत असलेले तुझे माझ्यातले सामावणे तुझा रेशमी स्पर्श धुंद गंध तुझे श्वास... जाणवु देत नाही मला तुझे नसणे
|
तुझ्या नसण्यातही तुझ्या असण्याचा भास आहे प्रत्येक श्वासांत तुझाच आभास आहे रुप…
|
तुझे धुंद गंध तुझेच उष्ण श्वास त्याने नेहमी स्मरते आपली मिलन रात रुप…
|
Princess
| |
| Friday, August 25, 2006 - 4:34 am: |
| 
|
मिलनाच्या रात्रीची बात नका कोणी छेडु, त्या आठवणी फ़क्त गोड, नंतर सगळ काही कडु... हाहाहा... just kidding
|
मिलनाच्या रात्री पेक्षा येणारी पहाट रम्य असते लाजर्या डोळ्यांनी आणि गुलाबलेल्या गालांनी ती पुन्हा पुन्हा जागत असते
|