Naadamay
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 12:18 am: | 
| 
|
निनावी, अश्विनी, पूजा, चिन्नू सगळ्यांचाच एकदम उत्साह वाढलेला दिसतोय.सर्वांच्याच सुंदर कविता... लगे रहो.
|
Meenu
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 12:41 am: |
|
|
केपी शी अगदी सहमत.. कुणाकुणाला वाह म्हणावं..... खुप सुंदर... सहज विचार आला... आपण समोरासमोर नसुनही ईतकि मजा येतीये.. प्रत्यक्ष भेटायचा योग आला तर काय बहार येईल..
|
खरच आहे कुणाकुणाला वाह!!! म्हणावे.
निनावी, अश्विनी पुजा, जया, वैभव, चिनु, देवा सगळेच great
तुमच्या कडे असलेल्या शब्दांचा साठा पाहुन खरच कौतुक वाटत.
दाद द्यायला पण शब्द अपुरे पडतात
Simply Great!!
असाच गोलमोहर फ़ुलु द्या वरचेवर.
|
Princess
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 1:09 am: |
|
|
मीनुला अनुमोदन!!! खरच सगळ्याना जमवुन मैफिल जमवली तर काय बहार येइल ना. काय छान लिहिताय... पुजा simply superb !!! निनावि, माझे शब्द हरवलेत... खुप छान लिहिलय तू.
प्रिन्सेस
|
पैसा रे पैसा...
हल्ली सारखं वाटत रहातं...
पैसा काळा नसतो वा गोराही नसतो;
पैसा फक्त पैसा असतो.
पेट्रोलपंपावर पेट्रोल भरायला
गाडी थांबवली तशी...
सरकन पुढे आला त्याचा सराईत हात
अन मीटर सुरू करून
तहानलेल्या गाडीच्या तोंडात
त्यानं झरकन सोडली धार
कोर्‍या करकरीत नोटा मोजणं झाल्यावर
लगेच कोरा झालेला त्याचा चेहरा बघताना
सतत जाणवत राहिलं...
पैसा काळा नसतो वा गोराही नसतो;
पैसा फक्त पैसा असतो.
दवाखान्यात...
ऍक्सिडेंट झालेल्या नवर्‍याचं शरीर
ठणठणीत झालेलं नसतानाही
भरगच्च नोटांची बंडलं
बिल काऊंटरवर ठेवताना
समोरच्यानं नाहीच विचारलं मला;
हा पैसा काळा की गोरा;
वा उसनवारीनं आणलेला.
आणि त्या दिवशी...
गाडीवाल्याकडून भाजी घेताना
शंभराची हिरवी नोट
त्याच्या स्वाधीन करताना
उगाच कचरला हात माझा
त्याचा मात्र... चेहरा खुलला
अन नेमकं तेव्हाच....
बाजूला उभ्या असलेल्या म्हातारीनं
लुगड्याच्या आंब्यातून काढलेली
चुरगळलेली; काहिशी फाटलेली
विशीची नोट बघून तो खेकसला,
'नाही चालणार' म्हणून.
तेव्हा तर प्रकर्षानं जाणवून गेलं
खरंच नसतो...
पैसा काळा वा गोरा नसतोच;
पैसा फक्त पैसा असतो.
|
Zaad
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 2:43 am: |
|
|
"आता बरसशील तेव्हा त्यात मीही वाहून जाईन म्हणते..
" khoopach sahi! keep it up...
|
निनावि,
तू नसताना.... ची आर्तता...
अप्रतिम...
|
Naadamay
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 4:52 am: |
|
|
मला तुझ्या नसण्याची सवयच झालीय आता
नाही राहत दारामधे तासनतास मी उभा
नाही बसत डोळे लावून मी वाटेकडे तुझ्या
इतरही कामं जास्त महत्त्वाची आहेत अशा
गोड समजुतीने मी बांधून टाकलंय मला
तशी काही कमी वाट मी पाहिली नव्हती तुझी
विसरून गेलो होतो झोप असते तरी कशी
झुलत रमत राहायचो आशेच्या झुल्यावरी
शेजारी मात्र असायच्या फक्त तुझ्या आठवणी
डोळे तुला साठवूनसुद्धा रिकामेच राहिले
नाहीतर त्यात एवढे अश्रू कुठून भरले
रडायचीही त्यामुळे खरी भीतीच मला वाटे
तुझी मूर्तीही निसटून गेली तर.....कोण जाणे!
मग मात्र संपूर्णच आटलं डोळ्यातलं पाणी
निर्जीवच झालं मन या माझ्या सजीव शरीरी
निर्जीवाला भाव कसले यातना ती कसली!
यंत्र व्हायचं तंत्र साधून जगतो कसातरी
आणि आता जर तू परत आलीसही चुकूनी
देऊच नको ओळख मला, वाग परक्यापरी
मला शंका आहे जर पुन्हा गुंतलो तुझ्यात मी
पुन्हा सोडून गेलीस तर सोडीन स्वतःलाही...
|
करुनी शब्दाच्या सुंदर रचना
उच्च कवीता आल्या जन्माला
खंत आहे मात्र आमुची
न सुचे शब्द दाद द्यायाला
हे इथल्या सगळ्या कवीकवयित्री साठी बर का.. 
|
Princess
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 5:10 am: |
|
|
हे नादमय,
कसे कौतुक करु तुझ्या या कवितेचे?? पुरुष सुद्धा इतके भावनाप्रधान असतात का? खुप छान लिहिलेय. असे वाटतय, हे असे सगळे मला सुद्धा वाटत असते ना.. पण तुझ्यासारखे शब्दात नाही बाबा कधी मांडता आले. हे असे सुचण्यासाठी प्रेमात पडावे लागते का?
|
Jayavi
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 5:24 am: |
|
|
निनावी.........जबरदस्त. नको गं देऊस सगळं काही, थोडं राखून ठेव ना.......पुन्हा विरहात त्याला आठवायला काही तरी हवे मनाला
सुमती, अगदी खरंय. पैसा फ़क्त पैसाच असतो. खूप छान आहे कविता........ अगदी वास्तववादी.
नादमय,मस्त!
माधुरी, क्या बात है.......आखीर तुम भी शुरु हो ही गयी ना.....मबरूक
|
Rmd
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 5:33 am: |
|
|
अस्तित्वाच्या शेवटच्या कणापर्यंत
स्वतशीच झगडत रहाणं
कणाकणाने स्वतलाच असं संपताना पहाणं
जगण्याची उत्तरं मिळवत जाताना
उत्तरांमधे प्रश्न शोधत जाणं
क्षणांच्या सांदीकपारींमधून
आयुष्याचं असं ठिबकत ज़ाणं...
जगणं खरंच याला म्हणतात?
|
Moodi
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 6:02 am: |
|
|
सुमती तुझी प्रत्येक कविता अंतरात एक नवी संवेदना देऊन जाते, एक कळ उमटते ती मात्र शब्दात अजीबात व्यक्त करता येत नाही, फक्त तुझी जी भावना आहे तीच आमच्या मनात असते. अन तशी भावना रुजवण्यात तू कायम यशस्वी होतेस हेच महत्वाचे आहे.
|
Poojas
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 6:35 am: |
|
|
मूडी..एकदम बरोबर. मी तुझ्याशी सहमत आहे.
रुपा.. अप्रतिम... !!!
निनावी... आता खरच शब्द नाहियेत गं कौतुक करायला !
नादमय.. simply superb..
last but not the least .. .. ..माधुरी.. exactly तेच म्हणायचय मला..
बघ गं कुठे एखादी अशी dictionary मिळते का..
ज्यात कौतुकाच्या शब्दांची भरघोस लिस्ट मिळेल.. plz
|
मी नावं घेत नाही कारण कुणाचं तरी राहून जायचं ... पण इतक्या सुंदर कविता एकावेळी मी तरी पहिल्यांदाच पाहतोय ... खूपच मस्त वाटलं ... ही तीन चार अर्काईव्ह्ज मी सेव्ह करून ठेवतोय ....
आणि एक कॉन्ट्रिब्युशन ... गंभीर मूड बदलण्यासाठी
|
लघू अन दीर्घ शब्द आळीपाळीने आले की वाचायला फार मजा येते ... आणि त्यातच जर शब्द रिपीट होत असतील तर खुमारी आणखीनच वाढते . असाच एक प्रयत्न .
अजू SS न ......
निरोप देऊ कसा तुला मी कुठे पुरेशी सुखावले रे
अजून डोळ्यांत चंद्र माझ्या अजून नाही उजाडले रे
असाच वेड्या जरा असू दे तुझा हात तो उशास माझ्या
अता अताशा तुझ्या मिठीला, मिठीत घेउन विसावले रे
पहा पुन्हा ते तुझे ओठही हळूच काही म्हणू पहाती
म्हणून ऐकावयास माझे पुन्हा ओठ हे खुळावले रे
झुळूक होवून स्पर्श सारे जरी मला चुंबिण्यास आले
कसे कळेना क्षणांत त्यांचे उरात वादळ भणाणले रे
नकोच आता बघावयाला नभातला शुक्र जागलेला
तुलाच मी पांघरुन घेउन जगास सार्‍या झुगारले रे
अबोल रात्रीसही कळाल्या कळू नये त्या हजार गोष्टी
कुणी कुणाला कसे कसे अन किती कितीदा पुकारले रे
VJ
|
जया, पुजा thanks ग
पण खरच खुप सुंदर लिहिताय तुम्ही २६ २६ २६
जया मै तो शुरु हो गयी रे. लेकिन तुम क्यों रुकी हो २६..वाट पहात आहे तुझ्या कवितांची
का आजुन ती " १८वेळ १९ " आली नाहिये
वैभव, मार डाल रे मार डाला खलास एकदम
|
Shyamli
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 6:59 am: |
|
|
वैभव वाह वा
क्या बात है भई
माधुरी और थोडा बरसो
|
Rmd
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 7:01 am: |
|
|
वैभव्: अगदी केवळ!!
तुलाच मी पांघरुन घेउन जगास सार्‍या झुगारले रे >>>>> एकदम मस्त!!
|
Poojas
| |
| | Wednesday, May 24, 2006 - 7:05 am: |
|
|
वैभव.. .. .. .. झक्कास रे भौ
माधुरी.. हे आकडे नक्की काय सांगतात.. ?? 
|
