बहुधा
तू
अनाकलनीय गूढ,
आलास की
होकारानकाराची वाट न पाहता
धुवाँधार कोसळणारा,
श्वास घेण्याचीही उसंत न देणारा,
नेमकं बोलणारा
मी
संयत, बरीचशी अव्यक्त,
आसपास नसूनही सतत जाणवणारी,
' जसा आहेस तसा ' तुझा स्वीकार करणारी,
कधीमधी कवितेतून व्यक्त झाले तर
गोरीमोरी होत गुमसुम होणारी,
मनमुक्त, तुझ्यासाठी प्रार्थना करणारी
काहीबाही बोलतात लोक
हल्ली आपल्याबद्दल
असं आपापलं राहून
एकमेकांचं होण्याला
प्रेम म्हणत असावेत बहुधा...!!
-क्षिप्रा.
|
