|
Storvi
| |
| | Tuesday, February 28, 2006 - 4:41 pm: | 
| 
|
आता तु मला लेक्चर दिलस की झक्की इथे हजर होतील खुष होऊन तुला आशिर्वाद वगैरे देतिल  नाही गं मलाही ती लहान आहे कदाचीत असे वाटते. पण प्रयत्न चालु आहेत. पण काहीच फ़ळ येत नाहिये म्हणुन आणि तु म्हणतेस तसं बाकीचं पटकन पिकप केल्यामुळे माझ्याही अपेक्षा वाधल्या असतील कदाचित. कारण तिला शेप्स, numbers पटकन कळले. पण रंग ही मुळातच जरा abstract कल्पना आहे.
लालू अगं मी तिला color cards पण आणलेत. त्यातले shapes तिला कळतात पण रंग कळत नाहित  books पण आणलीत. एक dr. suess चं पुस्तक आहे त्यात red fish blue fish वगैरे आहे, तर तेही तिला पाठ झालय. कुठल्या fish ला red म्हणायचं हे तिला माहीत आहे, पण तीच fish out of context दाखवली तर झाले कल्याण
|
Lalu
| |
| | Tuesday, February 28, 2006 - 4:52 pm: |
|
|
अगं म्हणजेच तो concept कळला नाही असा अर्थ. त्या रन्गाचं त्या फिशशी असलेलं कनेक्शन गेलं पाहिजे. रन्ग सांगताना ती वस्तू काय आहे याकडे लक्ष जाता कामा नये. महत्वाचा मुद्दा असा की एकाच रंगाच्या वेगवेगळ्या गोष्टी एका वेळी दाखवणे, लाल फूल, फायर इन्जिन, लाल बॉल इत्यादी. एकच वस्तू असेल तर concept कळेपर्यन्त रंगाचा उल्लेख करु नये कारण त्याना वाटतं की त्याचा त्याच वस्तूशी संबंध आहे.
ती पुस्तकं असतात ना त्याच्या प्रत्येक पेज वर एका रंगाची अशी चित्र असतात. ते Seuss चं पुस्तक तर रन्ग शिकवण्यासाठी उपयोगी नाहीच.
|
Storvi
| |
| | Tuesday, February 28, 2006 - 5:35 pm: |
|
|
हं! मी आता ते तु म्हणतेस तसं पुस्तक आणुन पहाते .
|
Seema_
| |
| | Tuesday, February 28, 2006 - 7:19 pm: |
|
|
sto आमच्या घरी अस अंकाच्यावेळी झालेल.  कुठलीही गोष्ट आमच्याकडे १० च असते.कमी नाही.जास्ती ही नाही. teacher ची पण हसुन हसुन पुरेवाट झालेली ते बघुन .
वरती लालु न म्हटलय तस board books मस्त आहेत.
मी जे रंग day care मध्ये दाखवलेले असतात तेच घरी पण विचारुन बघते.
तसच साधारण एक वीक किंवा १० दिवसात एकाच color चा उचार करते. म्हणजे समजा या week मध्ये red रंग introduce केला असेल तर जेव्हा जेव्हा red color च काहीही येईल समोर तेव्हा सांगते . त्यामुळ त्या वस्तुच नावाच्या ऐवजी रंगाकडे जास्त लक्ष जात . आणि महत्वाच म्हणजे वेगळ काही कराव लागत नाही . माझ्या मुलीला आता येतात basic color ओळखायला .
..आल तर ठीक आहे नाही तर थोडे दिवसानी आहेच " मला pinkish peach color चा dress हवा " वगैरे
|
Savani
| |
| | Tuesday, February 28, 2006 - 8:17 pm: |
|
|
शिल्पा, सहज एक suggestion तू तुझ्या मुलिला object चे नाव सान्गून रन्ग न सान्गता रन्गीत blocks आण. आणि त्याच्या मदतिने रंग शिकव. नुस्ते blocks दाखवायचे.. red, green etc.
|
Asami
| |
| | Tuesday, February 28, 2006 - 8:18 pm: |
|
|
शिल्पा, colors असे titles असलेले जी board books मिळतात ती वापरून बघ. त्यात फ़क्त रंगाचे नाव असते त्यामूळे ते कळायला सोपे जाते. तसाही color हा abstract concept असल्यामूळे वेळा लागणार हे धरून चाल. आम्ही सध्या RGB मधे अहोत फ़क्त
|
Zakki
| |
| | Wednesday, March 01, 2006 - 3:26 am: |
|
|
हं ऽऽऽ! शिल्पा, प्रथम तुला स्वतला नक्की रंग ओळखता येतात याची खात्री करून घे. नाहीतर, काळ्याला लाल नि हिरव्या ला जांभळा म्हणायला शिकेल ती.म्हणजे कसे, कधी कधी बेसिक गोष्टी विसरल्या जातात म्हणून आठवण करून दिली.
|
Sashal
| |
| | Wednesday, March 01, 2006 - 7:30 pm: |
|
|
आज मला एक Tip हवी आहे ..
लहान मुलांना ताप सर्दी खोकला झाला तरी ती झोपून रहात नाहीत .. त्यांना जेव्हढी झोप हवी असते तेव्हढी झाली की नेहेमीसारखा दंगा चालू .. पण मग त्यांना rest कशी मिळणार? आज अद्वैत ला ताप आहे .. पण तो खेळतोच आहे रोजच्या सारखा .. should I force him to lie down and take rest or let him play till he gets tired and goes to sleep?
|
Storvi
| |
| | Wednesday, March 01, 2006 - 8:56 pm: |
|
|
खेळू दे अगं तु झोप म्हणल्याने तो ज़ोपणार नाही. हवं तर त्याला थोड्या बैठ्या activities मध्ये गुन्तव आज. painting, drawing, reading किंवा तसं काही तरी.
|
Bhutataki
| |
| | Wednesday, March 08, 2006 - 7:48 pm: |
|
|
Storvi,
Ria la hi suruvatila colors olakhayala avaghad jaat aahet asa aamhala vatayacha. Aarohipramanech tichya etar sagalya goshti patkan lakshat rahatat, ranganshich tevadha kay vakada hota kon jaane.
Pan aamhi consistently tila vegvegle colors intro. karatach rahilo, chukli ki fakt correct karun pudhe jayache aani ekada achanak tila ti concept grasp zali asel, tevapasun ti ekdam patapat rang olakhu lagali.
Mi gharich ek color chart kelay. Ek squares che table banvun tyat basic colors pain kelet aani bhintivar lavun thevlay chart. Vastunpeksh tya chart varunach tila ranganchi olakh zaliy.
Sangayacha mudda asa ki, Aarohi la colors olakhu yet nahiyet mhanaje completely dokyavarun jatyat asa nahiy. Tila pachel tevadhe absorb karayacha try kartey ti, lavkarach olakhu lagel sagale rang.
|
Lalu
| |
| | Thursday, March 09, 2006 - 5:11 pm: |
|
|
मागचा जो India Special न्यूजवीक आहे त्यामधे Jhumpa Lahiri चा हा लेख आहे. इथे द्यावसा वाटला.
My Two Lives
ती US मधेच वाढली एक Immigrant म्हणून. ती म्हणते I ifelt intense pressure to be at once 'loyal to the old world and fluent in the new'. तिच्यात जो काही 'भारतीयपणा' आहे त्याचं श्रेय ती आई वडिलाना देते. ती असंही म्हणते की Bicultural upbringing is rich but imperfect thing...
|
Mbhure
| |
| | Thursday, March 09, 2006 - 10:25 pm: |
|
|
छान लेख आहे. वेगळा दृष्टीकोनही कळला. त्यांच्या(आपल्या मुलांच्या नजरेतुन) आपण कसे दिसतो ते जाणवले.
मागे एकदा UK ला असताना ह्याबाद्दल चॅनेल ४ वर एक डॉक्युमेंतरी पाहिली होती. त्यात एका मुलीने सांगितले की I feel like a display material. When any Idian family or Friends visit us, my parent force us to talk in our langauge. Sometimes, they entertained the guest by making us to sing hindi songs or some religious songs(Bhajan); just to show off and make themselves GREAT in front of guest. I hate that but I am kid and have no SAY. I dont mind talking in my langauge but not forcibly. I am their daughter not showgirl.
|
Storvi
| |
| | Friday, March 10, 2006 - 4:11 pm: |
|
|
mbhure खरं आहे असं होत असेल कदाचित.. पण मी जिथे जिथे पाहिलं तिथे तिथे आइ-वडील कितीही म्हणले तरी पोरं त्यांना भिक न घालता English मध्येच बोलत असतात पण हे पालकांचं कामच असतं मुलांना इच्छा नसतांना त्यांना लोकांसमोर काही बाही करून दाखवायला लावणे... ते तर भारतातही होतं
|
Lalu
| |
| | Friday, March 10, 2006 - 4:31 pm: |
|
|
आपण यातून गेलो नाही त्यामुळं यात कसरत करावी लागत असेल तर त्याची आपल्याला कल्पना नाही.
मला वाटतं भाषा येणं महत्वाचं ती कुठे वापरायची याची सक्ती नको. शिल्पा, भारता पण तसं होतं पण त्याला थोडं वेगळा रन्ग आहे. इथे ते फक्त मुलं त्या लेखात म्हटल्याप्रमाणे 'loyal to the old world and fluent in the new' कशी आहेत हे दाखवण्यासाठी होते. याचा चुकीचा परिणाम होऊन ती मुलं प्रत्येक भारतीय गोष्ट शिकणे म्हणजे बर्डन समजायला लागतील. तसं झालं तर ते त्यांच्या पुढच्या पिढीत जाणं शक्य नाही. ते तिथेच थांबणार. ' हे काही वेगळं आहे आणि केलंच पाहिजे' म्हणून शिकवू नये, देताना त्याना सहजासहजी घेता येईल तेवढं द्यावं. याचं प्रमाण प्रत्येकाच्या बाबतीत वेगवेगळं असू शकतं.
|
Storvi
| |
| | Friday, March 10, 2006 - 5:16 pm: |
|
|
लालु, लेख छानच आहे गं मी त्याबद्दल नव्हते बोलत. मी एक general ओम्मेन्त करत होते, की भारतातही पालक असेच करतात. हे म्हणून दाखव ते गाऊन दाखव रामरक्षा म्हाणुन दाखव etc .. लेखातलं पटलं पण मला actually त्यातुन असं वाटलं की Jhumpa Lahiri was actually saying, that that which she saw as a conflict in youger days, siomething that she saw as striving to be good at nothing finally made all the sense when she was older, and those ties that her parents have with their homeland are the only ties she has with that land, and she worries that she will lose those ties after their passing. So to me it seems like what was a constant conflict has actually made her who she is...
|
Lalu
| |
| | Friday, March 10, 2006 - 5:29 pm: |
|
|
शिल्पा, अगदी बरोबर गं. त्याचं श्रेयही मी वर लिहिल्याप्रमाणे तिनं दिलं आहे. ही जाणीव पुढे सगळ्याना होऊ शकली तर बरंच. पण हल्लीचे immigrant आई वडील दोन्हीकडचा बराच समतोल साधून मुलाना वाढवतात असं वाटतं. ती ७० ची गोष्ट करत असली तरी आपल्या कल्चर मधल्या कोणत्या गोष्टी द्याव्यात याची यादी, थोड्याफार अनावश्यक बाबी निघून गेल्या आहे ते वगळता बाकी तशीच आहे.
|
Storvi
| |
| | Friday, March 10, 2006 - 5:53 pm: |
|
|
लालू मी कालच हे लिहिणार होते.. की आपण आपल्या मुलांना काय वाटत असेल याची कल्पना अश्या मुलांच्या अनुभवातुन घेतो खरं पण आपले अनुभव आणि विचार शेअर करे पर्यंत ते मोठे झालेले असतात आणि आपली मुलं त्यापेक्षा वेगळ्या समाजात वावरत असतात सो तीही माहीती थोडीफ़ार बरोबर पण थोडीफ़ार अपुरी अशीच होते. so all in all, we still end up lagging behind when it comes to truely knowing what's going through your child's mind
|
Mbhure
| |
| | Friday, March 10, 2006 - 7:23 pm: |
|
|
Basically परदेशात राहिलेल्यांची मुळे एकमेकांत इंग्रजीतुनच बोलतात. म्हणजे ते दोघेही जरी मराठी असले तरीही ९० % ते इंग्रजीच वापरणार कारण ती त्यांच्या विचारांची भाषा आहे.
|
Interesting charcha chalaliy!
Not exactly ya article chya sandarbhat pan close asa mala kahi mhanayachay.
Sadhya aamha kahi maitrinincha group Filial Therapy cha abhyas karato aahe.
The basis of this theory is parents r the most influencing factor in a child's life , therefore a parent has to learn to understand and follow the child's perspective. We all know that.The expected outcome of the therapy is a child with the ability to decide what he/she's satisfied with.He/she doesn't need anybody's , even parents' approval or disapp. to his/her deed or decision.
The parents r supposed to avoid commenting good or bad and let the child decide for himself and be content or corrective with it. E.G. if a child comes to a parent jumping with joy that he topped the class, a parent won't say 'I'm so proud of u or Wow! How many marks have u got' instead 'Oh I'm really happy for u that u feel so proud of urself'.
Here, a parent is teaching the kid that its not important what I think abt ur success but what really makes a difference is what u think abt it.
Let it be reagarding the language he speaks or a culture he follows or a dress he wears, if he's self-content abt his choice he's not going to bother what people think abt him.Thats what is important in sculpting an individual who can face the world as he/she is.
|
Arch
| |
| | Friday, March 10, 2006 - 8:13 pm: |
|
|
बापरे! काय काय नवीन निघेल सांगता येत नाही.
|
navin kahi nahiche ga tyat!
Concept junach aahe fakt naav jara Philosophical aahe.
|
Storvi
| |
| | Friday, March 10, 2006 - 9:14 pm: |
|
|
intersting! bhutatki do you have more info on this?
|
Kahi worksheets aahet. pan mostly discussion madhunach aamhi shikato aahot. US madhun ya subject var P.Hd keleli ek maitrin ticha study share karate aahe.
We'll finish this study by the end of next week.
Ria madhye mi kharach thoda change pahila aahe. Barech divsat tila ekhadi gosht havi mhanun traga karayachi vel aaleli nahiye tyamule mala suddha tila ragavave lagale nahiye.
Mukhya mhanaje ti prateyk goshta mala karun de mhanat nahi.Nahitar ekhadya dabyacha zakan ughadata aala nahi ki thoda hi try na karata mala kadhun de mhanayachi.
I really believe in this therapy. i'll be happy to share it with anyone who's interested.
|
Lalu
| |
| | Saturday, March 11, 2006 - 3:02 am: |
|
|
hmm.. भुताटकी, अजून माहिती लिहीता आली तर लिही. शिल्पा, काही दिवसापूर्वी तू साधारण अशाच बाबतीत एक पोस्ट कुठेतरी लिहिलं होतंस असं वाटतंय.
>>>The expected outcome of the therapy is a child with the ability to decide what he/she's satisfied with..>
>> <The parents r supposed to avoid commenting good or bad and let the child decide for himself and be content or corrective with it..
याबद्दल मला एक शंका आहे. मुलाना त्यांचे potential काय आहे ह्याची जाणीव करुन देऊ नये का? म्हणजे एखादं मूल 'B' मधे समाधान मानत असेल आणि त्याची क्षमता असेल तर 'you can do better' हे सांगावंच लागेल ना. त्यापेक्षा असं म्हणूया की 'always try your best' हेच शिकवलं पाहिजे. जेव्हा तुमच्याकडून सर्वार्थानं प्रामाणिक प्रयत्न केले जातात तेव्हा रिझल्ट काहीही असो, you feel proud of yourself . आता मी हे फक्त academic किंवा इतर स्पर्धेच्या जगापुरतं बोलत असेन.
>>if he's self-content abt his choice he's not going to bother what people think abt him.Thats what is important in sculpting an individual who can face the world as he/she is.. हे बाकी खरं आहे पण त्यासाठी परिस्थितीनुसार योग्य निर्णय घेण्याची क्षमता तयार केली पाहिजे.
|
Bhutataki
| |
| | Saturday, March 11, 2006 - 3:42 am: |
|
|
Lalu, barobar aahe.Eka tharavik vayaparyant mulanna parentscha guidence aani appriciation lagatech. fakt te denyachi method kinva tyasathi vaparat yenari bhasha thodi badalayala havi.
Instead of giving ur opinion that 'u can do better or u'll have to try more' aapan asa mhanu shakato ki 'R u totally satisfied with ur result' most probably the child will say' well i think I shud work on my maths(or whatever) a little more'.
Mhanaje aaplya aajji-aajobanchya kalat tyanche aai-vadil tyanna mhanat asatil ki 'Shinchya,shalet jaaun kay mashya martos kay?', tech aaple parents aaplyala mhanale asatil ki 'Deshapandyancha sudhir bagh science madhye kasa hushar aahe, tula tyachya peksha jaast marks milayala havet'...maybe aapan aanakhi thodi sudharana karu shaku , jyane mulanna under-perform kele tar aai-babanchya apeksha dhulit milavlyasarakhe na vatata swatahala satisfy karanyasathich aapan better kele pahije he vatel.
Changalya relationship sathi yogya sanvad/bhasha kiti mahatvachi asate aapan janatoch.Ya therapy nusar suddha ultimately aapan tyach goshti karato fakt aaple vichar convey karnyasathi mule te kasha paddhatine receive kartil yacha aadhi vichar karato.
The sum of all efforts is to make a child able to make right decisions for him which r suitable for the situation.
Sorry for the long post.
|
|
| चोखंदळ ग्राहक |
|
| महाराष्ट्र धर्म वाढवावा |
|
| व्यक्तिपासून वल्लीपर्यंत |
|
| पांढर्‍यावरचे काळे |
|
| गावातल्या गावात |
|
| तंत्रलेल्या मंत्रबनात |
|
| आरोह अवरोह |
|
| शुभंकरोती कल्याणम् |
|
| विखुरलेले मोती |
|
|
|
| हितगुज गणेशोत्सव २००६ |
|
|